Het HondenForum

Succes vanavond! Jammer dat ik zo ver weg woon anders deed ik ook een extra rondje. Maar mochten jullie iets organiseren of wat dan ook ben ik best bereid om een paar uur te rijden. Geen probleem.

Ik was weer een paar dagen in België en kon niet op het forum vanaf gister weer wel maar wilde eerst even alles lezen.
Uma zat ook in België in mijn gedachte. Echter had ik wel de hoop dat ze nu thuis zou zijn.

Ik zou op dit punt letterlijk in alle staten zijn en mij echt geen raad meer weten.
En zeker gezien de omstandigheden rond de verhuizing etc. Niet echt een lekker begin zo.

Ik wens jou heel veel sterkte. Ik ben morgen en overmorgen vrij en zou overdag kunnen helpen zoeken. Moet wel met het ov komen.
Mocht dit nodig zijn dan kun je dat laten weten. Toots kan ook mee.

Ik vind dat jullie het super doen. En eigenlijk alle mensen die jullie zo steunen ook.

Kut van dat verhuizen Hopelijk krijg je daarvoor nog iets geregeld. De duimen draaien hier onverminderd door. Ik blijf lezen in de hoop dat er een 'gevonden!' berichtje tussen komt te staan, maar er valt zo weinig te zeggen. Met een groep honden kunnen wij helaas niet helpen, Beau zou er geknipt voor zijn maar hij zal niet met jullie mee lopen

Wat een lief bericht, dat is inderdaad wat ik bedoelde, het is geen wens. Net als dat je de eerste dagen denkt: werd ik maar gebeld dat ze langs de weg ligt.

Heel herkenbaar. Ik had een keer een ongeluk met mijn paard waarna mijn paard er vandoor ging en zelf een drukke weg is over gestoken.
Van waar ik lag hoorde ik een harde klap en er ging gelijk door mijn hoofd "dit was het dan, nu is hij geraakt "
en bizar genoeg had dat een kalmerend effect op mij. Het ergste wat kon gebeuren wad gebeurd, er was niets te bevrezen meer.
Later bleek er niets aan de hand. Die klap was een ijzeren container die hij omver had gelopen toen een oplettende passant ineens aan zijn teugels hing.

Ik heb me er rot over gevoeld dat ik bijna opgelucht was toen ik dacht een aanrijding te horen, maar het is de verkeerde analyse van mijn gevoel.
Als je in paniek bent, is onzekerheid pijnlijker dan slecht nieuws.

DeDiana schreef:Ik hoop zo dat ze vandaag weer gezien wordt, en nog steeds op koers ligt.
Ik denk ook dat het plan van lopen met een grote groep honden en een paar voor Uma bekende mensen de beste kans van slagen heeft (mits je weet waar ze ongeveer uithangt of dat ze nog op dezelfde route ergens is).
Als je mijn hulp kunt gebruiken met honden die kant op krijgen als je met een grote groep wilt gaan wandelen, kan ik met de bus waarmee de honden afgelopen weekend uit Spanje zijn opgehaald, die kant op komen en kunnen ook Amoz (Sinbad) en Dos daarheen: daar heeft ze immers ruim een jaar mee samengeleefd.

Hou moed, Uma is een slimme en sterke hond, ze is streetwise en in de duinen kan ze heel makkelijk haar kostje bij elkaar scharrelen.
Ik blijf duimen en ook vanuit Spanje wordt héél hard meegeduimd.

Ik kan eventueel ook mee, woon toch bij je in de buurt..met 4 honden.

Godallemachtig, wat een ongelooflijk verdrietig verhaal. Ik wil je alle sterkte toewensen met al deze onzekerheid en hoop dat je het kunt blijven opbrengen om toch maar positief te blijven denken. Ontzettend dapper hoe je je hier door heen aan het slaan bent!

Laat maar weten waar ik ongeveer moet gaan wandelen de komende dagen om enige kans te maken haar te zien. Een teken van leven mag inmiddels wel weer!

Paisley schreef:

Wat een lief bericht, dat is inderdaad wat ik bedoelde, het is geen wens. Net als dat je de eerste dagen denkt: werd ik maar gebeld dat ze langs de weg ligt.

Heel herkenbaar. Ik had een keer een ongeluk met mijn paard waarna mijn paard er vandoor ging en zelf een drukke weg is over gestoken.
Van waar ik lag hoorde ik een harde klap en er ging gelijk door mijn hoofd "dit was het dan, nu is hij geraakt "
en bizar genoeg had dat een kalmerend effect op mij. Het ergste wat kon gebeuren wad gebeurd, er was niets te bevrezen meer.
Later bleek er niets aan de hand. Die klap was een ijzeren container die hij omver had gelopen toen een oplettende passant ineens aan zijn teugels hing.

Ik heb me er rot over gevoeld dat ik bijna opgelucht was toen ik dacht een aanrijding te horen, maar het is de verkeerde analyse van mijn gevoel.
Als je in paniek bent, is onzekerheid pijnlijker dan slecht nieuws.

van huize zwerfhond zijn we 2 jaar geleden een podenco kwijt geraakt, olga. Ook vreselijk bang voor mensen en na 3 dagen Nederland ontsnapte ze omdat vaders des huize sluizen onzin vond.
Vanuit het hoge noorden naar Breda gereisd en we hadden zicht melding. Opvanggezin erbij honden erbij en jeannette en ik hadden dr klem gereden....er schoot door mijn hoofd toen ik er naast reed...." zal ik tik met portier geven " ik reed naast haar....en zij maar rennen.
Klem gezet deur open mijn leo eruit maar ze sprong via sloot weilanden in....de volgende dag werd ze geraakt op de autoweg, op slag dood. Er gaat geen dag voorbij waarin ik niet denk " had ik dr maar tik verkocht met auto"
Alles is beter dan niet weten waar ze is, ik hoop op een zichtmelding, ik hoop dat ze vanavond ineens denkt " verrek das baasje".
Maar ik begrijp zo goed dat je zegt rijd dr voor mij part aan.

hewi schreef:

Paisley schreef:

Wat een lief bericht, dat is inderdaad wat ik bedoelde, het is geen wens. Net als dat je de eerste dagen denkt: werd ik maar gebeld dat ze langs de weg ligt.

Heel herkenbaar. Ik had een keer een ongeluk met mijn paard waarna mijn paard er vandoor ging en zelf een drukke weg is over gestoken.
Van waar ik lag hoorde ik een harde klap en er ging gelijk door mijn hoofd "dit was het dan, nu is hij geraakt "
en bizar genoeg had dat een kalmerend effect op mij. Het ergste wat kon gebeuren wad gebeurd, er was niets te bevrezen meer.
Later bleek er niets aan de hand. Die klap was een ijzeren container die hij omver had gelopen toen een oplettende passant ineens aan zijn teugels hing.

Ik heb me er rot over gevoeld dat ik bijna opgelucht was toen ik dacht een aanrijding te horen, maar het is de verkeerde analyse van mijn gevoel.
Als je in paniek bent, is onzekerheid pijnlijker dan slecht nieuws.

van huize zwerfhond zijn we 2 jaar geleden een podenco kwijt geraakt, olga. Ook vreselijk bang voor mensen en na 3 dagen Nederland ontsnapte ze omdat vaders des huize sluizen onzin vond.
Vanuit het hoge noorden naar Breda gereisd en we hadden zicht melding. Opvanggezin erbij honden erbij en jeannette en ik hadden dr klem gereden....er schoot door mijn hoofd toen ik er naast reed...." zal ik tik met portier geven " ik reed naast haar....en zij maar rennen.
Klem gezet deur open mijn leo eruit maar ze sprong via sloot weilanden in....de volgende dag werd ze geraakt op de autoweg, op slag dood. Er gaat geen dag voorbij waarin ik niet denk " had ik dr maar tik verkocht met auto"
Alles is beter dan niet weten waar ze is, ik hoop op een zichtmelding, ik hoop dat ze vanavond ineens denkt " verrek das baasje".
Maar ik begrijp zo goed dat je zegt rijd dr voor mij part aan.

Och jemig pffff nou zeg, kan me voorstellen dat je dan achteraf denkt 'had ik maar'... maar ja, achteraf is het altijd heel makkelijk praten

Onzekerheid is killing en tegelijkertijd heb je in ieder geval nog hoop, maar op den duur is die hoop juist zo vreselijk.
Maar goed, op dat punt zijn we nu nog laaaaaaaaaang niet, er is alle reden tot hoop, dus ik duim nog keihard door dat de drone vanavond wat oppikt.

Paisley schreef: Van waar ik lag hoorde ik een harde klap en er ging gelijk door mijn hoofd "dit was het dan, nu is hij geraakt "
en bizar genoeg had dat een kalmerend effect op mij. Het ergste wat kon gebeuren wad gebeurd, er was niets te bevrezen meer.

Dat is het precies; de angst is nutteloos geworden want wat je vreesde is realiteit geworden en gelijkertijd vervalt daarmee je machteloosheid want zoeken naar wat je moet doen, zou moeten en/of kunnen doen om je angst af te wenden heeft geen zin meer. De onwetendheid waar je nu inzet, dat is de grote pest. Je hoeft je daar niet schuldig over te voelen, over geen enkel gevoel trouwens. Merendeel van wat met je gebeurt nu in je gevoel word toch mede bepaald door allerlei bio-chemische reacties in je hersenen. "Ik mag dit (of dat) niet voelen" is de grootste denkfout die wij mensen vaak maken. Je hebt heel weinig bewust te zeggen over wat je al dan niet voelt. "Go with the flow" is een hele gezonde denkwijze vwb emotionele zaken, alleen is jouw "flow" momenteel een enorme, woeste (fucking) wildwaterbaan en het is alleen maar knap dat je je kop boven kunt houden.

Ik kijk telkens weer even of ze weer thuis is..
Helaas..

Ik wil je heel veel sterkte en succes wensen, verschrikkelijk die onzekerheid.

laura23 schreef:Ik heb net op de Facebook pagina ' je bent ijmuidenaar als' gevraagd of er evt iemand is die met een drone zou willen helpen... Ik weet dat er een aantal zijn die een drone hebben met een camera eronder.
Ik hoop dat er iemand is die kan helpen en dat je Uma op die manier kunt traceren!

Het staat er volgens mij niet meer op.

Wat zenuwslopend dat er al enkele dagen geen zichtmelding is geweest. Het zal wel met de drukte van pinksterweekend te maken hebben.

Manu schreef: Dan wil ik ook met een grote groep honden het gebied in en dan hopen dat ze aansluit.
Weinig mensen, veel honden.

Nikki, ik weet dat je wanhopig bent en je Manu liefst eergisteren terug zou willen hebben. Maar denk eraan, dat de grondeigenaar not amused zal zijn, als jullie met een grote groep honden gaan lopen, midden in het broedseizoen.

Op de kaart is te zien, dat het om een groot gebied gaat. Daarbij kan een hond zich zeer snel verplaatsen. Ze heeft geen eigen territorium zoals een ree die wel heeft. ( Daardoor kon het reekalf ook gespot worden door de drone. Het moederdier is nooit ver van haar kalf).

Het is Uma die vermist is en niet Manu.

Kom op Uma, geef een teken. De duimen draaien hier volop.

Ik heb vanavond een rondje gereden op de scooter. Warmond, Sassenheim, Noordwijkerhout, bosrand naar Noordwijk, door naar Katwijk en vandaar weer naar huis. Op het strand geweest bij Noordwijk en Katwijk. Niets gezien, maar vroeg me wel af, dat stel als ze aan de kust blijft, is dan misschien handig om alle standtenten op de hoogte te stellen of te flyeren? Daar valt eten te halen dus misschien laat ze zich wel eens zien. En misschien omdat ze een tuig om heeft mensen wel denken dat ze bij iemand hoort?

tycha schreef:Ik heb vanavond een rondje gereden op de scooter. Warmond, Sassenheim, Noordwijkerhout, bosrand naar Noordwijk, door naar Katwijk en vandaar weer naar huis. Op het strand geweest bij Noordwijk en Katwijk. Niets gezien, maar vroeg me wel af, dat stel als ze aan de kust blijft, is dan misschien handig om alle standtenten op de hoogte te stellen of te flyeren? Daar valt eten te halen dus misschien laat ze zich wel eens zien. En misschien omdat ze een tuig om heeft mensen wel denken dat ze bij iemand hoort?

Dit heb ik van het weekend ook geopperd bij Nikki, ik weet niet of het inmiddels is gedaan.Ik heb snachts met de honden over strand gelopen richting wassenaar en er is genoeg voor ze te vinden op strand en bij de tenten dus is het idd heel handig deze op de hoogte te brengen zodat ze een oogje in het zeil kunnen houden.Snachts als zij opruimen en weggaan is het daar zo rustig dat uma best eens tevoorschijn zou kunnen komen en gezien zou kunnen worden.

Ik hoop zo op een goed bericht vanavond of vannacht.
Heel veel sterkte maar weer. Kaars brand, duimen zijn in beweging.
Er zijn een aantal goede plannen gemaakt of in de maak. Er is nog zeker hoop.
Moed houden

nyckle schreef:

Manu schreef: Dan wil ik ook met een grote groep honden het gebied in en dan hopen dat ze aansluit.
Weinig mensen, veel honden.

Nikki, ik weet dat je wanhopig bent en je Manu liefst eergisteren terug zou willen hebben. Maar denk eraan, dat de grondeigenaar not amused zal zijn, als jullie met een grote groep honden gaan lopen, midden in het broedseizoen.

Ik denk dat het de bedoeling is dat ze aangelijnd blijven. Het lijkt me overigens buiten het broedseizoen om sowieso een beter idee om een grote groep windhondachtigen aan de lijn te houden in de duinen. Anders kom je niet met 1 hond meer maar met 3 honden minder weer terug Het stikt er van de konijnen, reeën en vossen.

Paisley schreef:

nyckle schreef:

Manu schreef: Dan wil ik ook met een grote groep honden het gebied in en dan hopen dat ze aansluit.
Weinig mensen, veel honden.

Nikki, ik weet dat je wanhopig bent en je Manu liefst eergisteren terug zou willen hebben. Maar denk eraan, dat de grondeigenaar not amused zal zijn, als jullie met een grote groep honden gaan lopen, midden in het broedseizoen.

Ik denk dat het de bedoeling is dat ze aangelijnd blijven. Het lijkt me overigens buiten het broedseizoen om sowieso een beter idee om een grote groep windhondachtigen aan de lijn te houden in de duinen. Anders kom je niet met 1 hond meer maar met 3 honden minder weer terug Het stikt er van de konijnen, reeën en vossen.

met jagende honden moet je zowieso oppassen, broedseizoen of niet.Als iedereen zijn hond maar laat aanjagen dan mogen ze straks nooit en nergens meer los.
En je kunt er zo heerlijk lopen!

Hoop zo dat ze vanavond gespot word met de drone, dan is er een aanknopingspunt. Duimen draaien.

duimen staan hier ook aan

Ik duim hard mee!

Duimen draaien overuren!

Uma is weer gezien!
Vanochtend, wederom in de buurt van het strand.

Yes!
Wat fijn.

Spannend!

Pfff gelukkig. Ben benieuwd

Oh wat super fijn!
Kom Uma! Naar huis nu meisje!!


Sent from my iPhone using Tapatalk

Een voorzichtige yes, kom meissie, toe maar naar Manu toe!

Wat goed nieuws dat ze gezien is! Is ze vanavond ook nog gezien tijdens de zoektocht met de drone? Kom op Uma!