Het HondenForum

Valerie schreef:Ik zou Kiyoshi zo meegeven hoor. [knip] allemaal vreemde mensen kan haar alleen maar afschrikken... veel honden weinig mensen is een stuk verstandiger.

Ik Cayuga ook.

Ik zou denk ik (gevoelsmatig) als je weer een zichtmelding krijgt in ongeveer hetzelfde gebied toch een groep mensen met podenco's of kruisingen verzamelen, op een rustig moment gaan wandelen en hopen dat ze zich aansluit. En misschien wat honden mee als dat lukt waarmee ze in Spanje in het asiel heeft gezeten. En zo zwijgend mogelijk wandelen, laat de honden maar het werk doen.

Pens is gevonden, dank!

alm@ schreef:Ik zou denk ik (gevoelsmatig) als je weer een zichtmelding krijgt in ongeveer hetzelfde gebied toch een groep mensen met podenco's of kruisingen verzamelen, op een rustig moment gaan wandelen en hopen dat ze zich aansluit. En misschien wat honden mee als dat lukt waarmee ze in Spanje in het asiel heeft gezeten. En zo zwijgend mogelijk wandelen, laat de honden maar het werk doen.

Zo denk ik er ook over. Al vind ik een groep mensen wel heel lastig. Ik heb dan liever minder honden dan meer mensen eigenlijk.
Ik denk echt dat ze dan ergens verstopt gaat staan koekeloeren. Ik zie die bezorgde blik en twijfelachtige oren zo weer voor me.

Ik weet ook niet of we weer moeten wachten op een zichtmelding. Meijendel is zo vreselijk stil.. Maar ik ben dan ook weer bang dat we haar opjagen of kostbare energie verspillen. We zijn allemaal zo moe en stel dat ze nou op één plek blijft, dan kunnen we echt posten, vangkooien plaatsen en dat is pas uitputtend.

Dus ja, wat is wijsheid..

Vanavond gaan we met een boodschappentas vol fris en snacks, een fles wijn en genoeg sigaretten incl. verrekijker op dat uitkijkpunt zitten en kijken. Manu bind ik aan een paaltje met een heel lange lijn, stinkende pens op de grond, haar kleed en onze kleding.

Manu schreef:Vanavond gaan we met een boodschappentas vol fris en snacks, een fles wijn en genoeg sigaretten incl. verrekijker op dat uitkijkpunt zitten en kijken. Manu bind ik aan een paaltje met een heel lange lijn, stinkende pens op de grond, haar kleed en onze kleding.

Dat is denk ik een heel goede keuze nu.

Dat klinkt als een goed plan voor vanavond! Ik ga héél hard duimen, hopelijk is ze vannacht weer lekker thuis. Succes!

Het lijkt toch ook wel of ze nu op de terugweg is van waar ze weg is gelopen. Misschien toch zoveel mogelijk het gebied aanhouden tussen de allerlaatste zichtmelding en de plek waar ze er vandoor is gegaan (qua flyeren bijvoorbeeld).
En succes vanavond. Zo met snacks, wijn en sigaretten klinkt het bijna gezellig. Al is de reden natuurlijk minder gezellig.

Manu schreef:Pens is gevonden, dank!

alm@ schreef:Ik zou denk ik (gevoelsmatig) als je weer een zichtmelding krijgt in ongeveer hetzelfde gebied toch een groep mensen met podenco's of kruisingen verzamelen, op een rustig moment gaan wandelen en hopen dat ze zich aansluit. En misschien wat honden mee als dat lukt waarmee ze in Spanje in het asiel heeft gezeten. En zo zwijgend mogelijk wandelen, laat de honden maar het werk doen.

Zo denk ik er ook over. Al vind ik een groep mensen wel heel lastig. Ik heb dan liever minder honden dan meer mensen eigenlijk.
Ik denk echt dat ze dan ergens verstopt gaat staan koekeloeren. Ik zie die bezorgde blik en twijfelachtige oren zo weer voor me.

Ik weet ook niet of we weer moeten wachten op een zichtmelding. Meijendel is zo vreselijk stil.. Maar ik ben dan ook weer bang dat we haar opjagen of kostbare energie verspillen. We zijn allemaal zo moe en stel dat ze nou op één plek blijft, dan kunnen we echt posten, vangkooien plaatsen en dat is pas uitputtend.

Dus ja, wat is wijsheid..

Vanavond gaan we met een boodschappentas vol fris en snacks, een fles wijn en genoeg sigaretten incl. verrekijker op dat uitkijkpunt zitten en kijken. Manu bind ik aan een paaltje met een heel lange lijn, stinkende pens op de grond, haar kleed en onze kleding.

Ik snap wat je bedoelt vandaar ook de suggestie om zwijgend gewoon maar te gaan lopen. Ik hoop dat jullie succes hebben vanavond, ik duim ervoor

Rami schreef:Het lijkt toch ook wel of ze nu op de terugweg is van waar ze weg is gelopen. Misschien toch zoveel mogelijk het gebied aanhouden tussen de allerlaatste zichtmelding en de plek waar ze er vandoor is gegaan (qua flyeren bijvoorbeeld).
En succes vanavond. Zo met snacks, wijn en sigaretten klinkt het bijna gezellig. Al is de reden natuurlijk minder gezellig.

Ja hè? Zou ook nog kunnen. De hele kust van Zuid-Holland (volgens mij is dat letterlijk) hangt nu vol met flyers. Ik heb ook een flyer in mijn auto gehangen en ik heb ineens veel meer bumperklevers
Het mag vanavond best gezellig worden, maar wel zachtjes Op een gegeven moment kun je niet meer huilen, dan raak je wat verdoofd. En juist dan moet je even wat ontspannends doen, een domme film kijken of een vriendin met gekke grapjes spreken. En wie weet herkent Uma Manu van een afstand en durft ze wel te kijken als we zo hoog zitten.
Ik ben bang dat ik een hartaanval krijg als ik haar zie, dat wel.

Mocht je haar zien, dan zou ik proberen niet enthousiast te gaan roepen en naar haar toe te gaan.

Ik heb ooit zes dagen achter een asielhond aangezeten die me heel goed kende, maar toen ik hem na de zesde dag vond en blij zijn naam zei, wilde hij voor me weglopen, zo erg zat hij in die vluchtmodus. Handenvol blikvlees strooiend om zijn neus bezig te houden en hem wat af te leiden (hij at het niet, al was hij erg afgevallen, maar hij keek er wel naar) en kruipend op handen en knieën kon ik uiteindelijk het uiteinde van de riem pakken die nog steeds aan hem hing. Op het moment dat ik die riem strak trok, schudde hij zich uit en werd hij binnen een seconde weer 'normaal' en zelfs direct brutaal. Heel raar om te zien, maar d'r treedt dan toch wel iets 'wilds' in werking.

Het stomme is dat we tig keer langs zijn verstopplek moeten zijn gelopen en hij geen kick heeft gegeven. Je ziet ze echt niet als ze doodstil ergens verstopt zitten. Als ik nu weer zoiets zou moeten doen, zou ik doen wat jij nu doet. Stinkvlees mee, je lekker comfortabel maken en gewoon hangen of overnachten.

En neem voor de mensen vanavond ook een lekker warm dekentje mee!
Lopen met een groep podenco's en andere windhonden lijkt mij een heel goed idee, als het uitvoerbaar is. Er was toch iemand met 6 podenco's die hulp aanbood? Dat zou dan al 6 honden zijn op 1 mens.
Ik duim me helemaal suf vanavond!

DebbieZ schreef:Mocht je haar zien, dan zou ik proberen niet enthousiast te gaan roepen en naar haar toe te gaan.

Ik heb ooit zes dagen achter een asielhond aangezeten die me heel goed kende, maar toen ik hem na de zesde dag vond en blij zijn naam zei, wilde hij voor me weglopen, zo erg zat hij in die vluchtmodus. Handenvol blikvlees strooiend om zijn neus bezig te houden en hem wat af te leiden (hij at het niet, al was hij erg afgevallen, maar hij keek er wel naar) en kruipend op handen en knieën kon ik uiteindelijk het uiteinde van de riem pakken die nog steeds aan hem hing. Op het moment dat ik die riem strak trok, schudde hij zich uit en werd hij binnen een seconde weer 'normaal' en zelfs direct brutaal. Heel raar om te zien, maar d'r treedt dan toch wel iets 'wilds' in werking.

Het stomme is dat we tig keer langs zijn verstopplek moeten zijn gelopen en hij geen kick heeft gegeven. Je ziet ze echt niet als ze doodstil ergens verstopt zitten. Als ik nu weer zoiets zou moeten doen, zou ik doen wat jij nu doet. Stinkvlees mee, je lekker comfortabel maken en gewoon hangen of overnachten.

Jeetje, zie je.. Dat is bizar.

Ik heb een geluidje dat ik altijd alleen naar haar maakte. Dit omdat ze van veel geluiden schrok maar door lucht tussen mijn voortanden naar binnen te zuigen krijg je een hoog pieptoontje waar ze altijd heel alert op was. Ik weet ook 90% zeker dat ze daarop zal reageren. In ieder geval door even stil te staan en de oren te spitsen.

Manu schreef:Jeetje, zie je.. Dat is bizar.

Ik heb een geluidje dat ik altijd alleen naar haar maakte. Dit omdat ze van veel geluiden schrok maar door lucht tussen mijn voortanden naar binnen te zuigen krijg je een hoog pieptoontje waar ze altijd heel alert op was. Ik weet ook 90% zeker dat ze daarop zal reageren. In ieder geval door even stil te staan en de oren te spitsen.

Houd er ook rekening mee dat je heel grote ogen krijgt en een heel snelle hartslag als je haar ziet er en heleboel adrenaline en dan nog rustig moet proberen te blijven, terwijl je het liefst haar bij de lurven grijpt... Haha, ik was helemaal over the moon toen en dat was niet eens mijn eigen hond.

Ze komt vannacht vast kijken wat er toch voor gefluit in de duinen klinkt.

DebbieZ schreef:Op het moment dat ik die riem strak trok, schudde hij zich uit en werd hij binnen een seconde weer 'normaal' en zelfs direct brutaal. Heel raar om te zien, maar d'r treedt dan toch wel iets 'wilds' in werking.

Ja Idioot is dat he? Ik heb het ook gezien bij Mayke nadat ze aangereden was. Toen ze eenmaal in een hoek gedreven was, werd haar blik weer zacht en kwam ze ineens op me af.

DebbieZ schreef:

Manu schreef:Jeetje, zie je.. Dat is bizar.

Ik heb een geluidje dat ik altijd alleen naar haar maakte. Dit omdat ze van veel geluiden schrok maar door lucht tussen mijn voortanden naar binnen te zuigen krijg je een hoog pieptoontje waar ze altijd heel alert op was. Ik weet ook 90% zeker dat ze daarop zal reageren. In ieder geval door even stil te staan en de oren te spitsen.

Houd er ook rekening mee dat je heel grote ogen krijgt en een heel snelle hartslag als je haar ziet er en heleboel adrenaline en dan nog rustig moet proberen te blijven, terwijl je het liefst haar bij de lurven grijpt... Haha, ik was helemaal over the moon toen en dat was niet eens mijn eigen hond.

Ze komt vannacht vast kijken wat er toch voor gefluit in de duinen klinkt.

Haha ja daarom mag ik haar ook niet benaderen. Ik weet zéker dat ik ga staan schudden en piepen.
Dus Jonathan mag haar benaderen, die twee zijn sowieso onafscheidelijk. Hij is de rust zelve, dus dat lijkt me beter. Als er íemand is die haar nog zo ver zou kunnen krijgen, is Jonathan dat wel.

Ik ga duimen voor vanavond!

Manu schreef:

DebbieZ schreef:

Manu schreef:Jeetje, zie je.. Dat is bizar.

Ik heb een geluidje dat ik altijd alleen naar haar maakte. Dit omdat ze van veel geluiden schrok maar door lucht tussen mijn voortanden naar binnen te zuigen krijg je een hoog pieptoontje waar ze altijd heel alert op was. Ik weet ook 90% zeker dat ze daarop zal reageren. In ieder geval door even stil te staan en de oren te spitsen.

Houd er ook rekening mee dat je heel grote ogen krijgt en een heel snelle hartslag als je haar ziet er en heleboel adrenaline en dan nog rustig moet proberen te blijven, terwijl je het liefst haar bij de lurven grijpt... Haha, ik was helemaal over the moon toen en dat was niet eens mijn eigen hond.

Ze komt vannacht vast kijken wat er toch voor gefluit in de duinen klinkt.

Haha ja daarom mag ik haar ook niet benaderen. Ik weet zéker dat ik ga staan schudden en piepen.
Dus Jonathan mag haar benaderen, die twee zijn sowieso onafscheidelijk. Hij is de rust zelve, dus dat lijkt me beter. Als er íemand is die haar nog zo ver zou kunnen krijgen, is Jonathan dat wel.

Het lijkt me een heel goed plan voor vanavond. Zou een hondenfluitje ook nog zin hebben misschien? Dat geluid reikt heel ver.
En inderdaad, áls je haar ziet, doodkalm blijven al ga je van binnen dood. Laat het van haar afkomen, want anders is ze zo weer verdwenen.
De 2 keer dat mijn Griek er vandoor was, was ook dus ook in de vluchtmodus en één keer heb ik hem zelf gevonden en dan dus stilstaan, kleinmaken totdat er een klik omgaat bij de hond en hij niet vlucht en dan langzaam benaderen als ze je zelf niet benadert.

Ik ga keihard duimen, alle succes vanavond

Veel succes vanavond en hoe gek ook, probeer er een beetje van te genieten en te ontspannen

Duimen draaien voor vanavond!

Heel veel succes vanavond!

Ik zou geen lap pens neerleggen, als het tegenzit grijpt ze die, neemt de benen en gaat uit zicht eten. Ik zou bakjes kattenvoer (geen blikjes, dat is link) neerzetten, dat is hap-slik-weg en dan kan je eventueel nieuwe aanbieden.

Hanneke2 schreef:Heel veel succes vanavond!

Ik zou geen lap pens neerleggen, als het tegenzit grijpt ze die, neemt de benen en gaat uit zicht eten. Ik zou bakjes kattenvoer (geen blikjes, dat is link) neerzetten, dat is hap-slik-weg en dan kan je eventueel nieuwe aanbieden.

Oooh, goeie! Of de lap pens dan in ieder geval aan een touw.

Duimen draaien hier ook

Duimen draaien hier ook

Succes!

Veel succes vanavond.

Ook hier wordt stevig geduimd!

Hanneke2 schreef: Ik zou geen lap pens neerleggen, als het tegenzit grijpt ze die, neemt de benen en gaat uit zicht eten. Ik zou bakjes kattenvoer (geen blikjes, dat is link) neerzetten, dat is hap-slik-weg en dan kan je eventueel nieuwe aanbieden.

Of de pens in stukken snijden/knippen.

Ik hoop zo dat het lukt vanavond! Het lijkt me een heel goed idee. Heel veel succes!

Heel veel succes vanavond, ik hoop dat jullie haar in ieder geval zien, dat zou al een heel goed begin zijn. Of meer dan dat gaat lukken, laat staan haar vangen, zal helemaal van Uma zelf afhangen denk ik.
Mijn duimen draaien als een op hol geslagen draaimolen!

ik brand een kaarsje voor jullie!!

Hier draaien ook duimen