Het HondenForum

patricia schreef:Jullie zijn lekker uitgewaaid zo te zien.

We hebben er echt van genoten.
In de voormiddag was het zalig met zelfs een zacht zonnetje.

In de namiddag heb ik het moeten opgeven.
Regen, wind en wind en wind.

Linsey schreef:Als ze er niet zitten, weet jij misschien of dat betekend dat de volwassen tanden er ook niet zitten?

Bij naakthonden kan het andersom wel zo zijn dat ze een heel mooi melkgebit hebben maar dat er weinig voor terugkomt na het wisselen, misschien heeft dat dus toch niet zo heel veel verband met elkaar...

Twee " Engelbewaardertjes "

Wat lief!

Hoe gaat het met alle hondjes hier en vuurwerk? Sancho lijkt het niet te interesseren maar de knallen in de buurt zijn nog redelijk ver weg. We laten ze enkel uit in het bos en daar hoor je niets.

voorlopig heeft ze er geen last van...En ik hoop dat zo te houden, maar dat zal de tijd uitwijzen.
Kan je dat eigenlijk voorkomen dat ze bang worden van vuurwerk?


Leuke foto Christine!

Kan toch niet gemakkelijk liggen?

Bij mij is er geen enkele bang van vuurwerk.
Ze reageren er niet op en gaan verder met wat ze bezig zijn.

Wat een schattige foto's komen er weer langs!!

Miura vindt het vuurwerk niet leuk, nooit gevonden ook trouwens. Wat bij haar goed helpt is afleiding, we wandelen nu heel veel met haar in de polder. Daar hoor je het vuurwerk niet/nauwelijks.

Mijn beste wensen voor 2013!



En Tika is niet bang van vuurwerk!!!

Voor de wandeling

Tijdens de wandeling




na de wandeling



gaan wandelen op de laatste dag van het jaar

Vandaag tussen 10 uur en 15 uur geboren: de kindjes van Lynn en Guendo!
Een datum welke je niet meer vergeet!
6 stuks, 3 om 3. 5 zwart/witte en 1 wit/creme

Proficiat!

En inderdaad, die datum vergeet je niet gauw!

Dat wordt genieten van die kleine wezentjes

lunayvita schreef:Vandaag tussen 10 uur en 15 uur geboren: de kindjes van Lynn en Guendo!
Een datum welke je niet meer vergeet!
6 stuks, 3 om 3. 5 zwart/witte en 1 wit/creme

Gefeliciteerd!

als het goed is, kan je een filmpje zien van Tika haar eerste kunstje (zit en lig kan ze ook al, maar dat noem ik basis, geen kunstje )

Fantastisch van Tica.
Ben nu even verlegen
Diego kan dat niet hoor.
Hij kan enkel zit voor.
Wanneer hij van buiten naar binnen gaat wacht hij tot ik roep: Diego kom.
Vroeger komt hij niet binnen hoor.
Mijnheer weet natuurlijk dat hij dan een snoepje krijgt.

Dat vind ik toch ook al erg flink van Diego hoor, zit voor doet Tika dan weer niet. En veel geduld heeft ze alleen als het haar uitkomt.


Hier is het alleen zijn erg moeilijk....Zelfs als iedereen thuis is en ik ga even weg, zit ze te janken....
Maandag starten we weer helemaal opnieuw, van 0...

Janken wanneer ik weg moet doet hij ook nog ook,
maar dit duurt maar even.
En dan eigenlijk niet omdat ik weg moet maar omdat hij in de bench moet.

Even protesteren maar tegen dat ik buiten ben is het al gedaan.

ze kan het erg lang volhouden, en dan zit ze te huilen als een wolf met momenten.

Dat is volgens mij dan toch echt om aandacht te krijgen?



Nu zijn het rare dagen geweest ook natuurlijk, S die vaker thuis was, schoolvakantie voor Em. maandag valt alles weer in het normale ritme en dan zal het ook weer beter gaan.

Gefeliciteerd met de mooie pupjes

Wolfke zijn bovenste tandjes zijn eindelijk aan het doorkomen, wel heel traag, veel trager dan de rest. Dan zijn alle melktandjes er Betekent nog niets voor het volwassen gebit, maar is toch al een begin

hoera voor de tandjes van Wolfke



Tika heeft eindelijk door dat ze moet wachten met eten tot wij 'pak het dan' zeggen. Ze blijft mooi zitten en kijken naar ons tot we zeggen dat het mag....Weer een stapje verder... *fier*

Gelukkig komt het goed met de tandjes van Wolfke.

Ik heb bij Sancho nu even weer zo'n leeg tekstballonnetjesmoment
Hij heeft zich kranig gehouden rond de jaarwisseling, was niet bang van het vuurwerk.
Maar eergisteren was hij in het donker in de tuin en is zich ergens rót van geschrokken, met als gevolg dat hij voortdurend met de staart tussen de benen rondrende en naar de lucht keek. Dat heeft hij een dag volgehouden, hij vertrouwde de lucht niet meer.Inmiddels begint het te zakken maar ik vraag me echt af wat hem zo van zijn stuk heeft gebracht. Ik kende hem gewoon niet meer terug

dat is wel jammer dat je niet weet van wat hij precies geschrokken is.

Is het vandaag al weer wat beter?

Tegen de avond gaat hij weer naar de lucht kijken maar hij lijkt niet meer bang, enkel wantrouwend.Tomas doet ook mee met gluren, maar ik heb geen idee of hij Sancho daarin volgt of zelf ook iets gezien of gehoord heeft.

Misschien is hij geschrokken van een hete luchtballon?

patricia schreef:Misschien is hij geschrokken van een hete luchtballon?

Zo'n reactie was het wel, maar die komen niet in de winter in het donker over.Misschien toch een soort vuurpijl/gillende keukenmeid geweest.

Het zijn verder echt heerlijke hondjes. Vooral het tarten vind ik, hoewel soms lastig, ontzettend grappig. Als hij niet mee wil ( bv in de ochtend naar beneden) rolt hij op zijn rug en maakt zich slap.Probeer zo'n dood vachtje dan maar eens op te pakken ( ik grijp hem in zijn haar en slinger hem daarna onder mijn arm) Ook meekomen op een wandeling of in de avond naar boven gaat altijd op zijn eigen tempo; even gaan liggen, heeeeeeeeeeel langzaam uitrekken....als ik dat negeer kiest hij uiteindelijk eieren voor zijn geld maar hij laat wel merken dat het niet van harte gaat Dan gaat hij sjokken
Zijn eten opeten gaat ook op die manier en vaak verspeelt hij het daardoor aan Tomas. Jammer dan. Als hij op tafel springt stuur ik hem er resoluut af, maar dan gaat hij vaak eerst een keer zitten en neemt me duidelijk schattend op.Daarna lijkt hij te zuchten en zijn schouders op te halen en springt er af.
Naar het raam lopen en achter de panelen duiken om voorbijgangers luid te laten weten dat ze wég moeten wezen is ook streng verboden maar ik sta gemiddeld elke ochtend zo'n 10 x op van mijn ontbijt; dat is voor hem het meest spannende tijdstip van de dag.Ik vind het erg apart, het lijkt of ik niet streng en consequent ben maar dat ben ik juist wél,bij onze jachthonden voldeed deze opvoeding prima maar Sancho is totaal anders. Hij heeft gewoon overal lak aan Ik herinner me nog een zin van Marjoleine, ergens aan het begin van dit topic; dat het zulke makkelijke hondjes zijn
Maar ook die van mij; dat ik weer een uitdaging nodig had. En ik heb bakken geduld.
Als ik alles had geweten had ik zo weer voor een Havanezer gekozen Maar herkent iermand iets van dit gedrag?

Fien is ook net een dood lappie als ze niet wil, die valt om. Maar ik pak haar op en klaar
Ze kan wel best snel lopen, al omvallend
Moet zeggen dat ze eigenlijk altijd wel mee wil hoor, overal heen. En ze eet als een dijker, ze jar RR's bak nog leeg als ze de kans krijgt.
Laatst ging ze er met een stuk karkas van een pond vandoor, gejat van RR

Dat waakse gedoe heeft ze soms wel. Ze reageert wel goed op stem maar als ze eenmaal in die kefmodus zit gaat ze soms door. Ik heb haar zelfs wel eens opgepakt ter correctie (dan spreek ik haar toe) en dan gilt ze van schrik. Ik pak haar dan onverwacht, dat jullie niet denken dat ze mishandeld wordt
Ik hoor dat ook van de buren: als ze de honden horen (wat zelden is), is het altijd alleen maar Fien.
Buiten is het ook Fien die andere honden staat aan te blaffen. Gisteren wilde ze nog een Saarloos wegjagen
Ze loopt ook veel lol, dus dan neemt ze de benen en gaat ze het "regelen".

Laatst is ze per ongeluk vergeten. We gingen naar het bos en ze was domweg niet ingestapt.
Na drie straten kwam ik erachter, dus wij terug, met de doodschrik, stel dat ze de straat op was gegaan?
Zat ze hogelijk beledigd bij de voordeur
We hebben een carport en een voortuin en ze was bepaald niet van plan achter ons aan te komen. Dat is dan wel weer handig; dat hadden de stabijs zeker weten wel gedaan. Fien niet, die zat beledigd op de voordeurmat

Haha gelukkig toch heel veel herkenbaars
Het valt me alleen op dat Sancho tijdens wandelingen nooit blaft. En eten doet hij zeer matig
Gillen doet Sancho ook als ik hem letterlijk terugverwijs en dat levert wel eens dodelijke blikken op van diezelfde uitgescholden voorbijgangers
Vergeten is ook iets waar we hier op moeten letten, als hij eenmaal aan de sjok is loopt hij soms zo langs de auto naar voren of hij draait op het laatste moment af met naar huis gaan. Mijn grootste angst is dat mijn wat nonchalante man dan een keer over hem heenrijdt, de zeldzame keer dat hij ze alleen meeneemt waarschuw ik hem ( tot vervelens toe) daarvoor.
Het stilletjes meedraaien met je benen is ook nog steeds aan de orde, hij bevindt zich dus regelmatig aan de verkeerde kant van een deur.Dat levert me dan een beledigde Havanezerblik op.

Marie-Josée schreef:Het stilletjes meedraaien met je benen is ook nog steeds aan de orde, hij bevindt zich dus regelmatig aan de verkeerde kant van een deur.Dat levert me dan een beledigde Havanezerblik op.

Haha, inderdaad!

Ik zei net nog, Fien heeft het 's avonds zoooooo druk!
Want die wil ergens liggen waar je bezig bent, dus als ik heen en weer loop doet zij het ook:
zij in het mandje in de kamer, dan ik naar de keuken, zij mee en daar in het mandje. Dan naar boven, gaat ze op de bovenste tree zitten wachten.
Dan naar beneden, hup, Fien weer in haar mandje. Dan weer naar de keuken, Fien weer mee, enzovoorts. Doodvermoeiend

zo herkenbaar!

En ze is dan nog maar 3 maanden en dan toch al échte havanezerstreken

ElleBelle schreef:zo herkenbaar!

En ze is dan nog maar 3 maanden en dan toch al échte havanezerstreken

Dat wordt dan echt genieten in de toekomst Echt, het zijn heerlijke hondjes. Zoveel hond in zo'n klein pakje blijft me verwonderen. Dat aandoenlijke van de lange zachte vacht met die prachtige oogjes, het lekker tegen je aanliggen, het gevoel van die kleine warme kussentjes op mijn schoot, die koddige kleine berenpootjes als hij voor ons uitloopt, en dan die onvoorstelbaar harde kop en dat ijzeren doorzettingsvermogen plus het nodige jachtinstinct. Wat kan een hondenliefhebber zich nog meer wensen?