Het HondenForum

Om hem moe te krijgen helpen denkspelletjes vaak beter dan alleen veel beweging, bijvoorbeeld het met de clicker en veel plezier en vertier aanleren van "truukjes" kan een aktieve hond erg vermoeien. (en je kunt het vanuit de luie stoel doen )
Erg (te)veel beweging zorgt ook voor een erg goede conditie waardoor je in een soort spiraal terecht kan komen.

Het "fietsgedrag" kan best wat angst-stress zijn, ik heb een hele tijd eigenlijk alleen maar geremd bij het fietsen, totdat Felix doorhad dat het fietsen helemaal niet eng is en hij niet de hele tijd keihard hoeft te rennen (+ worst mee in de jaszak waar hij wat van kreeg als hij mooi meeliep)
Als je zo hard gaat fietsen dat de hond "in galop" gaat kan het eng worden voor de hond, hij móet immers mee en heeft geen keus. Het is ongezond (belastend) bovendien, als je langzaam fietst (hond in draf) en wat meer lijn geeft (hij moet net niet voor je voorwiel langs kunnen ) gaat het misschien wat beter?
Maar je kunt het ook even een poosje laten en dan een nieuwe start maken over een paar weken.

Voor de rest lijkt het me vrij leeftijdstypisch gedrag
Ik zou veel denk en zoekspelletjes met hem gaan doen da's ook nog eens goed voor de onderlinge verstandhouding

BTW: Ik ken geen enkele hond die een bed op kan maken, ik ken zelfs mensen die het niet kunnen

Dank je wel voor je reactie!

Loop 2 a 3 x per dag een half uur tot een uur. Dus het is ook niet zo dat ik de hele dag met hem aan t rennen ben hoor.
Ik merk inderdaad wanneer ik thuis de oefeningen aan het doen ben voor de cursus dat hij daar "snel" moe van wordt.
Ja uh denkspelletjes... das misschien wel wat. Maar wat voor denkspelletjes dan? Met de clicker vindt ik zelf niet zo boeiend, of maak ik het niet boeiend genoeg? Om er zelf energie in te steken vind ik niet erg hoor, dus hoeft niet vanuit de luie stoel

Uiteraard ben ik niet zo hard gaan fietsen zodat hij in galop moet...
Sta bijna stil. Als ik er alleen al opstap (zonder te fietsen) is het al drama.
Hij wordt pas stil wanneer ik er af stap! Aan de riem is zo en zo geen optie, want hij gaat tekeer als een dolle. Dus loop met hem naar de hei (dan loopt hij netjes mee en is er niks aan de hand) en stap daar dan op de fiets. Geen moment wordt hij stil, laat staan rustig.
Rodi, kaas en lekkere koekjes meegenomen, maar moment van belonen is er eigenlijk niet geweest.
Heb het eerst een paar keer in de twee/drie weken geprobeerd, daarna een paar dagen achter elkaar, weken niet....
Wanneer er andere mensen fietsen met de hond of mensen gewoon langs hem fietsen kijkt hij er niet naar om.
Het lijkt mij ook zeker angst-stress zoals hij reageert. Maar wat ik er mee moet??????


BTW: Ik ken geen enkele hond die een bed op kan maken, ik ken zelfs mensen die het niet kunnen [/quote]
Leek mij toch ook al onmogelijk, maar staat toch in meerdere boeken omschreven!

Een hond kan ook de was doen

Maar waarom ga je niet eerst met hem aan de riem lopen met de fiets?
En daarne met de fiets tussen jou en de hond in?
Dan kan je misschien wat meer kansen creëren om te belonen voor netjes naast lopen

Soms leggen we de lat ook gewoon te hoog, als je aangeeft dat het moment om te belonen er niet is geweest is het gewoonweg te moeilijk voor de hond, in die specifieke situatie, op dat moment, in die omgeving.
Als ik het goed begrijp fiets je nu los met hem?
Als dat zo is en je wilt hem toch rustig hebben met fietsen zou ik toch wel gaan aanlijnen.
Dat zul je in jouw geval in heeele kleine stapjes moeten opbouwen, te beginnen nét voor het moment waarop hij uit z'n dak gaat. de rust wordt beloond, als hij dat éénmaal snapt kun je net doen alsof je op de fiets stapt met een voor hem zichtbaar stukje worst ofzo in de hand, als dat op een gegeven moment goed gaat ga je echt opstappen, ook weer met een "worst voor de neus" enzenz. Maar je gaat pas fietsen als hij rustig is!! En je trapt op de rem als hij weer gaat flippen.....Goed bereidt kost even tijd, dat wel....Elke dag even een paar keer kort oefenen en doorgaan met waar je de vorige keer was gebleven.
Als je eenmaal zo ver bent dat je daadwerkelijk fietst hou je de eerste tijd constant een beloning in je hand zodat z'n aandacht daarmee te trekken is, zo nu en dan geef je hem dan iets onderweg als hij het goed doet.
Druk in de vorm van schreeuwen, rukken aan de lijn, boosheid of anderzins paniekerig gedrag moet je voorkomen, dat bevestigt de hond in zijn idee dat het eng is, rustige aanpak dus.

Echt hele kleine stapjes vooruit maken, en als het niet lukt zul je het nog makkelijker moeten maken om hem succes te laten hebben, dan doe je weer een stapje terug zodat de hond succes kan hebben, anders kun je hem niet motiveren/interesseren immers.

Spelletjes/truukjes kunnen van alles zijn, leren om was naar de wasmachine te brengen, alle namen van de huisgenoten leren (breng maar naar die-en-die), zijn 'speelgoed' laten opruimen (apporteren)
Als je weet hoe de clickertraining werkt kun je hem dat op die manier aanleren, vooral werken met de clicker werkt vermoeiend omdat je daarmee steeds kleine stapjes vooruit maakt waardoor de hond 100% moet "meedenken" met jou en continu moet puzzelen wat je bedoelt.
Er zijn trouwens topics met spelletjes/truukjes ideeen

ranetje schreef:Een hond kan ook de was doen
Maar waarom ga je niet eerst met hem aan de riem lopen met de fiets?
En daarne met de fiets tussen jou en de hond in?
Dan kan je misschien wat meer kansen creëren om te belonen voor netjes naast lopen

Ik had weer eens meer woorden nodig

Jaap* schreef:

ranetje schreef:Een hond kan ook de was doen
Maar waarom ga je niet eerst met hem aan de riem lopen met de fiets?
En daarne met de fiets tussen jou en de hond in?
Dan kan je misschien wat meer kansen creëren om te belonen voor netjes naast lopen

Ik had weer eens meer woorden nodig

Wel goeie

Misschien inderdaad uit gewoonte zo de fiets opgestapt, weet eigenlijk niet meer hoe de allereerste keer ging. Even naast de fiets gelopen en daarna erop gaan zitten, zo en zo heel langzaam gaan fietsen.

Heb de eerste drie keer ofzo aan de riem geprobeerd.
Om hem aan de riem te houden is erg lastig aangezien hij zo lekker uit zijn dak kan gaan. kmoet wel blijven zitten....
Dacht om zijn angst hem juist los/vrij te laten het beter zou zijn.

Tijdens het fietsen is er geen moment van beloning geweest, omdat hij dan geen seconde "normaal" deed.

Tijdens naast de fiets lopen heb ik hem ook regelmatig beloond.
Wanneer ik ga fietsen, blaft hij gewoon door en blijft constant om me heen draaien en springen. Vanaf het moment dat ik erop stap tot dat ik eraf stap (en dan nog even bijkomen)!
Na allerlei pogingen een keer gewoon doorgefietst en hem genegeerd.
Dan was er een enkele keer dat hij (wel nog gespannen) even afweek om te snuffelen en weer gauw terug kwam naar mij. Op moment dat hij stil was met stem én rodi beloond, maar viel meteen weer in oude gedrag.
Alsof ik hem eraan herinnerde dat ik op de fiets zat....

Ik ga ermee aan de slag en de stapjes klein(er) maken!


Bedacht me juist later dat er vast wel een topic over spelletjes zou zijn!
Maar toen had ik de pc al uit...
Ga meteen even kijken!

Thnx voor je reactie en tips! :smile1:

Ow ja enne .... liever een duidelijk advies met wat meer woorden dan een korte reactie!!!

fiona schreef:
Probeer ook leuke dingen te verzinnen om hem te kunnen laten doen, maar weet niet zo goed wat!
Lees in de boeken bijv. bed opmaken, maar zie ik hem echt niet doen hoor! Ook omdat hij nog jong is en behoorlijk speels vind ik het lastig.
Heb jij nog leuke tips?

Van dat bed op maken heb ik inderdaad ook gelezen en van nog meer klusjes in het huishouden.
Het ras werdt vroeger veel gehouden op de boerderij en daar schijnen ze heel erg handig geweest te zijn.
Ik denk best dat je hemkan leren helpen het bed op te maken, jij aan de enen kant en hij aan de andere kant om het laken strak te trekken.
Ik heb het nog niet geprobeerd.
Asha vindt het vooral leuk om vanalles mee te dragen tijdens de wandeling.
Je kan hem inderdaad leren om spullen bij andere familie leden te brengenzoals een krant of folder of iets anders wat hij makkelijk vast kan houden.
Ik ben ook met Asha naar spel en apel geweest en daar werde allerlij spelletjes gedaan
Ik doe verder niet zoveel spelletjes met d'r alleen oefeningen zoals: hier, kom voor, aan de voet, en al dat standaard spul, je kent dat wel.
Dat doe ik regelmatig tijdens de wandeling en ik heb ook altijd een balletje bij me en laat er even aporteren.

fiona schreef: Het is zeker een kameraadje!

Geweldig he dat wordt steeds meer.
Laatst kwam ik een vrouw tegen die vertelde dat ze al meerdere rassen had gehad en nu heeft ze een Appenzeller maar ze had nooit geweten dat je zoveel van een hond kan houden.

fiona schreef:Misschien kan je nog iets met me delen...
Dilano is nu bijna 11 mnd, jong dus en vol energie.
Weet dat het ras zijn beweging nodig heeft en die geef ik hem zeker, maar hij lijkt wel onuitputtelijk!!! Begin me een beetje af te vragen of dat wel iets minder gaat worden als hij zo volwassen gaat worden... ???

Moet ik je toch een beetje teleurstellen
Asha is nu 6 en nog steeds niet moe te krijgen.
Maar ze kan ook heel rustig zijn ondanks dat ze niet moe is.
Als wij maar rustig zijn is zij het ook.
maar als wij druk doen is zij ook erg druk.
Ze wil graag overal bij betrokken worden.

fiona schreef:Wil ook met hem gaan fietsen straks, dus probeer hem er al 3 mnd aan te laten wennen! Zodra ik met de fiets loop gaat het allemaal prima, maar zodra ik op die fiets ga zitten, laat staan fietsen... dan wordt hij helemaal dol :N: ! blaffen, oneindeloos! springen en hij heeft geprobeerd in mijn band én in mijn kuit te happen!
Alles geprobeerd, maar kweet niet meer wat te doen....

Ik ben het helemaal eens met de andere die hier over hebben geschreven
je moet het heel rusitg op bouwen.
Asha vindt het prachtig om naast, meestal schuin voor de fiets te lopen of rennen en ook dan is ze niet moe te krijgen.
Ze blijft altijd netjes langs de kant lopen en staat soms ineens stil om te plassen of te poepen
Asha loopt altijd los naast de fiets.
Eigenlijk is het bij Asha vanzelf gegaan.
Begonnen met de fiets naar achter te rijden om hem in de schuur te zetten en dat ging goed dus toen wat verder geprobeerd en dat ging ook goed

fiona schreef:Tevens staat overal omschreven dat een appenzeller wantrouwig kan zijn naar vreemden... zal je eerlijk zeggen: Dilano totaal niet!
Hij vindt IEDEREEN leuk en aardig! En als ze aandacht aan hem besteden wordt hij nog veel enthousiaster. (vervolgens tegen mensen opspringen en maar tegenaan hangen).
Horen zeggen dat dit met 1,5 jaar zo om kan draaien...
Weet niet of jij je appie ook vanaf pup hebt maar ben benieuwd wat jouw ervaringen hiermee zijn.

Inderdaad is dat bij Asha ook heel erg omgeslagen bij 1,5 jaar ,kan ook eerder zijn geweest, dat weet ik niet precies meer.
Als pup wilde ze graag door iedereen geaaid worden maar dat is dus niet meer zo en ik moet je zeggen dat ik geen een weet die dat niet heeft.
Mannetjes of vrouwtjes zit daar weinig verschil in.
Maar goed er zijn altijd uitzonderingen

fiona schreef:Hoop jouw ervaringen te horen en misschien wel wat tips.
Bedankt voor je quote!

Ik hoop je een beetje geholpen te hebben en als je nog meer vragen hebt kun je altijd hier terecht

Bedankt voor je reactie!

Asha schreef: Inderdaad is dat bij Asha ook heel erg omgeslagen bij 1,5 jaar ,kan ook eerder zijn geweest, dat weet ik niet precies meer.
Als pup wilde ze graag door iedereen geaaid worden maar dat is dus niet meer zo en ik moet je zeggen dat ik geen een weet die dat niet heeft.
Mannetjes of vrouwtjes zit daar weinig verschil in.
Maar goed er zijn altijd uitzonderingen

Wel een beetje gerustgesteld bij het idee dat hij straks niet zo over-enthousiast zal doen naar alle mensen indien hij geen uitzondering blijkt te zijn....

Gisteren weer voor het eerst met de fiets aan de slag gegaan. Wat een drama.
Fiets uit de schuur en dacht even lopend naar het einde van de straat...
Normaal was dat geen probleem maar ook dit bleek zonder moeilijk gedrag ineens onmogelijk na een paar meter....

Ik heb echt HEEL rustig aan gedaan, beloond wanneer hij EVENTJES stil en lief naast me liep.
Aan het eind van de straat (doodlopend) aangekomen waar ik even op de open plaats voor het bos wilde gaan oefenen (zodat mensen geen last zouden hebben van zijn aanwezige gedrag!!! ) de fiets op de standaard gezet en met hem aan de riem om heen gelopen. Hij wil nie eens meer in de buurt van de fiets. Afstand genomen van de fiets en wanneer hij tot rust gekomen was rustig naar de fiets gelopen...
Nee hoor, blaffen, erom heen draaien tegen me aan springen, helemaal mal!
Voorbij lopende hondenuitlaters begrepen er niks van.

Na 10 minuutjes besloten de fiets te parkeren en een wandeling te gaan maken in het bos. Even de fiets wegzetten.... Dilano wilde in mijn band bijten en ik corrigeerde hem: NEE, FOEI! Boog me een beetje naar hem toe en maakte een wijs-vinger? gebaar naar hem waarop hij in mijn mauw begon te happen....
Hij wordt steeds feller...
(merkte het ook met de cursus vanavond) Wanneer ik hem corrigeer, wordt hij boos op mij! Uiteraard straf ik hem daar goed op af en dan dimt hij wel in, maar waar is zijn respect gebleven????

Brutaal mannetje!!!

Werd met de fiets er echt een beetje moedeloos van. Dat eeuwige schelle geblaf maakt het er wel extra moeilijk om rustig te blijven en geduld te hebben....
Maar het lukt me uiteindelijk wel....

Tijdens het rondje in het bos was hij nog steeds best opgelaten....
Terug gekomen bij de fiets ging het de eerste momenten naast de fiets lopen wel weer beter, daarna weer even moeilijk en het laatste stukje konden gewoon aan de riem naar huis lopen ...

Jaap* schreef:Soms leggen we de lat ook gewoon te hoog, als je aangeeft dat het moment om te belonen er niet is geweest is het gewoonweg te moeilijk voor de hond, in die specifieke situatie, op dat moment, in die omgeving.
Als ik het goed begrijp fiets je nu los met hem?
Als dat zo is en je wilt hem toch rustig hebben met fietsen zou ik toch wel gaan aanlijnen.
Dat zul je in jouw geval in heeele kleine stapjes moeten opbouwen, te beginnen nét voor het moment waarop hij uit z'n dak gaat. de rust wordt beloond, als hij dat éénmaal snapt kun je net doen alsof je op de fiets stapt met een voor hem zichtbaar stukje worst ofzo in de hand, als dat op een gegeven moment goed gaat ga je echt opstappen, ook weer met een "worst voor de neus" enzenz. Maar je gaat pas fietsen als hij rustig is!! En je trapt op de rem als hij weer gaat flippen.....Goed bereidt kost even tijd, dat wel....Elke dag even een paar keer kort oefenen en doorgaan met waar je de vorige keer was gebleven.
Als je eenmaal zo ver bent dat je daadwerkelijk fietst hou je de eerste tijd constant een beloning in je hand zodat z'n aandacht daarmee te trekken is, zo nu en dan geef je hem dan iets onderweg als hij het goed doet.
Druk in de vorm van schreeuwen, rukken aan de lijn, boosheid of anderzins paniekerig gedrag moet je voorkomen, dat bevestigt de hond in zijn idee dat het eng is, rustige aanpak dus.Echt hele kleine stapjes vooruit maken, en als het niet lukt zul je het nog makkelijker moeten maken om hem succes te laten hebben, dan doe je weer een stapje terug zodat de hond succes kan hebben, anders kun je hem niet motiveren/interesseren immers.

Spelletjes/truukjes kunnen van alles zijn, leren om was naar de wasmachine te brengen, alle namen van de huisgenoten leren (breng maar naar die-en-die), zijn 'speelgoed' laten opruimen (apporteren)
Als je weet hoe de clickertraining werkt kun je hem dat op die manier aanleren, vooral werken met de clicker werkt vermoeiend omdat je daarmee steeds kleine stapjes vooruit maakt waardoor de hond 100% moet "meedenken" met jou en continu moet puzzelen wat je bedoelt.
Er zijn trouwens topics met spelletjes/truukjes ideeen

Voor alle duidelijkheid, het kan best een paar weken duren voordat je daadwerkelijk fietst, of misschien nog langer.
Tot die tijd gaat de fiets niet mee, die blijft thuis!
Wees nu eens blij met die eerste paar meters waarin het wel goed gaat en sluit het daar positief af , klaar, fiets aan de kant.
Morgen een halve meter verder, en OOIT stap je eens op als de rust er eenmaal goed inzit, eerder niet.
Je moet het vertrouwen van je hond verdienen, als je laat blijken dat je luistert naar wat hij je duidelijk wil maken zul je in ruil daarvoor misschien wat respect krijgen.

Je schrijft dat hij steeds feller wordt, maar misschien wordt hij wel steeds banger / gestresster.

Ik neem HELE kleine stapjes en stap zeker niet OP de fiets!

Sterker nog, ik doe helemaal niks, ik sta er alleen naast.
En als hij nu begint te blaffen dan loop ik weg van de fiets.
Om hem niet te dwingen bij die fiets te zijn, als hij die echt zo eng vindt...

Zonet weer even geoefend.
Hij was nu niet zo fel, enkel blaffen.
Heb hem losgelaten en zelf afstand genomen van de fiets.
Hij bleef bij de fiets blaffen... uiteindelijk werd hij steeds rustiger.
Op de rustige momenten super beloond en daarna de fiets weer terug gezet.

Ik hoop dmv mijn geplaatste verhaal adviezen en tips te krijgen.
En ik volg ze ook echt op met alle rust en geduld! Maar krijg nu een beetje het idee dat jullie denken dat ik er een potje van zit te maken!!!
Heb niet echt het idee dat er wordt ingeleefd op de bestaande situatie....

Dilano is een moeilijk en eigenwijs hondje die echt consequentie, duidelijke commando's en strakke opvoeding nodig heeft. Daar ben ik me heel bewust van. Om wat hulp dmv tips en adviezen te krijgen schrijf ik op dit forum. Dus ik volg ze ook op!

Voor alle duidelijkheid, het kan best een paar weken duren voordat je daadwerkelijk fietst, of misschien nog langer.

Verwacht ook niet dat hij met één dag naast de fiets rent...

Wees nu eens blij met die eerste paar meters waarin het wel goed gaat en sluit het daar positief af , klaar, fiets aan de kant.

Het gaat/ging niet eens naast de fiets, stilstaand. En ben blij wanneer het één tel goed gaat, geloof mij!!!

Je moet het vertrouwen van je hond verdienen, als je laat blijken dat je luistert naar wat hij je duidelijk wil maken zul je in ruil daarvoor misschien wat respect krijgen.

Je schrijft dat hij steeds feller wordt, maar misschien wordt hij wel steeds banger / gestresster.

Dacht dat het vertrouwen er wel was...
Ik corrigeer hem omdat hij in mijn band wil bijten (ga ik toch niet toelaten!) en vervolgens wordt hij fel....

Maar ok, ik heb vandaag voruitgang geboekt, heb geduld en ga rustig door met oefenen. We komen er wel

Solly Fiona,

Ik begreep echt uit je stukje dat je na 3 meter lopen zo op het zadel was gesprongen en naar het losloop gebied was gecrosst en kreeg een beetje de indruk dat er nogal wat consternatie in het spel was.
Ik probeer me echt in te leven, maar dan vooral in de hond, dat is er een beetje ingesleten.
Schrijven is altijd lastiger dan praten, sorry voor het verkeerd interpreteren dus, voor de rest,....niet opgeven want de aanhouder wint.
Maar als specifiek het fietsen zoveel stress oplevert kun je overwegen om daar even mee te stoppen toch? Een hond leert immers niets in een stress situatie. Dan richt je je gewoon eerst even op de cursus en wat leuke spelletjes tot hij wat stabieler is.

Gelukkig is mijn bericht goed overgekomen
Wilde het toch even kwijt wat ik "voelde", maar moeilijk om in tekst te verwerken zonder dat de ander dat verkeerd opvat
Gelukkig heb je begrepen dat ik het niet echt leuk vond om deze reactie te krijgen.
Ik probeer me ook steeds in te leven in de hond Moeilijk wel!!!

Nee, ik ben zeker niet meteen met hem op fiets gestapt.
De eeste keer weet ik niet meer precies hoe het gegaan is. Eerst met hem aan de fiets gelopen, aangezien dat geen probleem was toen wél op de fiets gestapt. (maar echte hééél zachtjes gefietst) En toen bleek het niet zomaar te gaan....

Vanaf dat moment heb ik alles rustig aan gepakt, maar wel van alles geprobeerd.

Hij wordt in april 1 jaar en had gehoopt in de lente en zomer dan lekker af toe met hem te fietsen. :smile1: Dus dacht begin rustig aan de fiets wennen, alle tijd!
Op mijn werk loop ik ontzettend veel en als ik daarna meteen de hond uit moet laten denk ik wel eens... kon ik nu maar even lekker fietsen en niet weer lopen lopen lopen....

Ik merkte gisteren wel resultaat/vooruitgang weliswaar een piep klein beetje, maar angezien hele kleine stapjes worden geadviseerd verwacht ik geen groot resultaat!!! Dus ik blijf gewoon heel rustig enkele minuten per dag oefenen.... Als het geen vooruitgang boekt dan kan ik het misschien maar beter even laten rusten.

Nog een vraagje:
Als hij de fiets eng vindt, dan zou hij anderen op de fiets en andere fietsen(!) toch ook eng vinden of in ieder geval een reactie op geven? Hij kijkt er niet naar op of om ook al staan ze naast hem....
Kan het niet zijn dat hij om wat voor reden dan ook MIJ op de fiets niet wil accepteren of iets in die richting?

ik denk niet dat hij een fiets op zich eng vindt.
Andere fietsen zijn niet die dingen met draaiende wielen waar naast moet lopen.
Het is de combinatie fiets/er naast meelopen, die hem op dit moment te veel opwindt.
Of die stress nou uit angst of gewoon uit opwinding voortkomt is iets wat je zelf moet bekijken.
Even laten rusten en wat rust in de hond brengen.
Daarna (over een maand of zo) nog eens opnieuw proberen.

Ik denk zelf stress en geen angst, weet ik wel bijna zeker!
(Bij angst vertoont hij ander gedrag en neemt afstand, is terughoudend...)

Er heeft nu ( vóór deze week) ook zeker een maand tussen gezeten.
En hij wil er nu niet eens meer bij staan als ik er naast sta (stil), niet naast lopen als ik er zelf ook naast loop. Terwijl dit NOOIT een probleem is geweest....

fiona schreef:Ik denk zelf stress en geen angst, weet ik wel bijna zeker!
(Bij angst vertoont hij ander gedrag en neemt afstand, is terughoudend...)

Er heeft nu ( vóór deze week) ook zeker een maand tussen gezeten.
En hij wil er nu niet eens meer bij staan als ik er naast sta (stil), niet naast lopen als ik er zelf ook naast loop. Terwijl dit NOOIT een probleem is geweest....

Heb je al eens naast iemand gelopen die een fiets mee had?
In dit geval moet het niet echt een doelbewuste oefening zijn
Meer een (wel afgesproken) toevallige ontmoeting, waarbij je gewoon meeloopt met iemand. (hond aan de rechterkant van de fiets mee laten lopen).
Dan kan je je helemaal richten op de hond en hoef je niet ook nog eeens op je fiets te letten.
Ik doe nog maar een suggestie hoor
Ik kan het verder niet zien en dus beoordelen.

Heb wel geprobeerd met vriend meelopen en die had de fiets aan de hand. Maar ook dat haalde niks uit.
Dat was ook wel doelbewust, alleen waren we met zijn tweeën...

Maar jouw suggestie is wel een optie om ook eens te proberen
Ga ik zeker even doen!

Mijn buuvie heeft ook een appenzeller en heeft zelf hondencursussen gegeven. Wil graag eens oefenen met de lange lijn. Zodat één kan corrigeren en de ander gewoon op de fiets kan letten!

Keep on trying