Pagina 2 van 2

Geplaatst: 28 sep 2007 19:50
door LongFields
Prachtig geschreven Caro, de tranen schieten hier omhoog, ik kan het verdriet van jouw verlies nog bijna proeven, het valt ook niet mee hè meis... :knuffel1:
Sterkte.

Geplaatst: 28 sep 2007 19:54
door Youp
Dat het alweer een jaar geleden is zeg, onvoorstelbaar. Veel sterkte deze moeilijke dag.

Geplaatst: 28 sep 2007 21:27
door Addy
Ik leef zo ongelofelijk met jullie mee............
:knuffel1:

Geplaatst: 28 sep 2007 21:33
door yamie
zo kan een jaar kort en lang zijn he Caro...

vergeten zul je hem nooit en dat mag ook niet, ook hier op het forum, zal hij niet vergeten worden. Te vroeg, oneerlijk .. maar ook met goede herinneringen he meid, vergeet die zeker niet.

Moppie, ik hoop dat je ergens onbevangen rent en speelt en geniet.

sterkte Caro :knuffel:

Geplaatst: 28 sep 2007 22:34
door Caro.
yamie schreef:zo kan een jaar kort en lang zijn he Caro...

vergeten zul je hem nooit en dat mag ook niet, ook hier op het forum, zal hij niet vergeten worden. Te vroeg, oneerlijk .. maar ook met goede herinneringen he meid, vergeet die zeker niet.

Moppie, ik hoop dat je ergens onbevangen rent en speelt en geniet.

sterkte Caro :knuffel:
Zeker héél veel goede herinneringen en gelukkig komen die steeds meer naar boven en verdringen de paar laatste vreselijke dagen.
Dat stond steeds op mijn netvlies, zeker het eerste halfjaar, en dat was vreselijk.
Eerst moest en zou ik constant foto's kijken, toen kon ik het een periode helemaal niet meer en nu begint het allemaal een beetje een balans te vinden.

Geplaatst: 28 sep 2007 22:38
door Roelfien
Mooie Moritz, het is al weer een jaar, het lijkt zo kort geleden. Sterkte voor jou en Pieter.

Geplaatst: 28 sep 2007 22:41
door Leanne
Sterkte Caroline :knuffel1:

Geplaatst: 28 sep 2007 22:47
door Nono
Een jaar geleden alweer....Sterkte Carolien :knuffel1:

Geplaatst: 28 sep 2007 22:50
door Marion.
Sterkte meis. Hij zit voor altijd in je hart.

Geplaatst: 28 sep 2007 23:59
door Angeniet
Caro. schreef: Zoveel meer had hij moeten hebben, maar ja.... :(:
Het is nooit eerlijk om zo je hond te moeten verliezen :(:
Ja, hij had zoveel meer moeten hebben, maar hij heeft het grote geluk gehad zoveel te mogen ontvangen van en door jou, Caroline :knuffel1:

Geplaatst: 29 sep 2007 00:22
door brenjomi
:eek: een jaar alweer?? zou het bijna niet geloven.
sterkte.

Geplaatst: 29 sep 2007 08:19
door Francisca
:knuffel1:

Geplaatst: 29 sep 2007 08:25
door LongFields
Angeniet schreef:
Het is nooit eerlijk om zo je hond te moeten verliezen :(:
Ja, hij had zoveel meer moeten hebben, maar hij heeft het grote geluk gehad zoveel te mogen ontvangen van en door jou, Caroline :knuffel1:
Wat heb je dit mooi beschreven Angeniet.

Geplaatst: 29 sep 2007 08:31
door M@scha
dat dat alweer een jaar geledn is zeg... bah

heel veel sterkte! :wink:

Geplaatst: 29 sep 2007 08:50
door sirene
Heel veel sterkte nog Caroline.
De te korte tijd dat Moritz hier was heeft ie genoten met jou :knuffel:

Geplaatst: 29 sep 2007 13:25
door DogDalton
Sterkte Caroline :(:

Geplaatst: 29 sep 2007 15:17
door kelly 1981
Sterkte

Geplaatst: 29 sep 2007 15:28
door Branka
Jeetje Caroline, alweer een jaar geleden? Het ligt allemaal nog vers in mijn geheugen dat het zo slecht met jullie moppie ging en hij toch ondanks al het vechten door en voor hem overleed.

Geplaatst: 29 sep 2007 17:08
door *tweety*
Een jaar alweer, waar blijft de tijd.
Sterkte ermee, en vergeet niet: hij zit voor altijd in je hart!

Geplaatst: 29 sep 2007 20:17
door beppie
Sterkte

Geplaatst: 29 sep 2007 23:35
door yuki
Ik was hier een jaartje terug nog niet............maar heb het verhaal van Moritz wel gelezen, een hele tijd terug.
Het moet een enorme impact op jullie hebben gehad, en ook hier op veel forumleden.......

Heel mooi geschreven Caroline!

Geplaatst: 01 okt 2007 00:34
door ranetje
Sterkte Caroline
Wat een mooie foto van hem

Geplaatst: 01 okt 2007 06:19
door gizmo
Heel veel sterkte :jank:

Geplaatst: 01 okt 2007 12:35
door Cissy
Speciaal voor jou :knuffel:

I'm still here.

I stood by your bed last night, I came to have a peep, I could see that you were crying. You found it hard to sleep.
I whined to you softly as you brushed away a tear, It's me, I haven't left you. I'm well, I'm fine, I'm here.
I was close to you at breakfast, I watched you pour the tea, You were thinking of the many times, your hands reached down to me. I was with you at the shops today, Your arms were getting sore. I longed to take your parcels, I wish I could do more I was with you at my grave today, you tend it with such care. I want to reassure you, that I'm not lying there. I walked with you towards the house, as you fumbled for your key. I gently put my paw on you, I smiled and said It's me. You looked so very tired, and sank into a chair. I tried so hard to let you know, that I was standing there. It's possible for me to be so near you everyday To say to you with certainty, I never went away.
You sat there very quietly, then smiled, I think you knew.... In the stillness of that evening, I was very close to you.
The day is over...I smile and watch you yawning and say Goodnight, God bless, I'll see you in the morning.
And when the time is right for you to cross the brief divide, I'll rush across to greet you and we'll stand side by side
I have so many things to show you, there is so much for you to see. Be patient, live your journey out ... then come home to be with me.