Het HondenForum

AnnemiekeenCato schreef:

Frenk schreef:

AnnemiekeenCato schreef:Daarnaast ben ik tijdens de cursus overgegaan tot bijna niet voeren (alleen ontbijt) en een schepje sávonds. Zo had ze goed veel honger en was ze erg welwillend. Voor de training zorgde ik ook voor nog een lange wandeling.

Dat vind ik ronduit een slecht advies. Sorry, maar een pup/jonge hond ga je toch niet uithongeren, omdat hij anders niet luistert???

Er werd mij verteld dat je pups alleen de eigen voeding moest geven en belonen dus ook alleen van de dagelijkse hoeveelheid voer. Tijdens de training heb ik mijn hond voor alle dingen die ze goed deed (en dat was heeel veel , toen nog wel) beloond. Ik trainde om 19.00 uur dus echt spreken van uithongeren vind ik wat overdreven.

Jij hebt het over alleen ontbijt en een schepje 's avonds. En je trainde pas om 19 uur.

Hoe oud was je hond toen? Was ze al uit de groei? Zat ze toen al op maar 1 echte maaltijd per dag?

Anders vind ik het dus een vorm van 'uithongeren' ja.

Frenk is nu 19 weken en eet 3 keer per dag. 9, 12 en 18u. Op de dagen dat we trainen pas ik het als volgt aan:
Op do trainen we om 18.30. Dan krijgt hij zijn avondeten pas daarna.
Op za trainen we om 09.00. Dan krijgt hij zijn ontbijt pas daarna.

Verder dan dat ga ik niet qua 'schraal' houden. Het is nog maar een pupje...

Daarnaast houd ik nog wat van zijn voer (duck) apart om zijn kong mee te kunnen vullen. Ik beloon tijdens 'normale' wandelingen en trainingen met stukjes frolic of stukjes schmackos. Tijdens de 'echte' trainingen gebruik ik rodiworst.

Ozzie schreef:Het probleem is gewoon dat hij buiten helemaal geen aandacht heeft.. Hij is nogal adhd dan, springt overal naartoe, trekt als een gek aan de riem, blaft naar andere honden e.d. Ik zie het wel aankomen en probeer hem dan een oefening te laten doen als zitten, af of iets zodat hij afgeleid is en zich weer op mij focust, maar als ik zijn aandacht niet krijg kan ik hem dus ook geen oefening laten doen.
En als ik hem meeneem naar mn werk is er niks mee aan te vangen. Hij rent alleen maar hard rond, springt anderhalve meter hoog in de lucht, en ziet mij dan niet meer staan.. Het is allemaal niet levensbedreigend erg, maar leuk is zeker anders..Voor de rest is Ozzie echt een scheet van een hond! Af en toe prettig gestoord maar wel heel lief.
Ik vond een gedragstherapeut ook al vrij rigoreus klinken, vandaar dat ik het hier ook vraag..

Dit doet mij denken aan mijn eigen hond, alleen is hij al lang geen puber meer, maar 3,5 jaar. Binnen erg baasgericht (loopt bijna overal achter me aan), maar buiten ongeveer als je beschijft. Alles was interessant en alles had zijn aandacht behalve ik. Ik heb hem sinds vorig jaar maart (uit het asiel). Na ongeveer 2 maanden ´al´ mijn hondenkennis te hebben uitgeprobeerd zonder enig noemenswaardig resultaat heb ik een 1malig consult van een Tinley gedragstherapeute aangevraagd. En dat was voor mij de eye-opener . Aandacht, aandacht, aandacht! Zonder dat kun je van alles doen, maar zonder of met erg weinig resultaat. We zijn gaan trainen met heeeeel veel beloning (de omzet van Frolic is omhoog gevlogen, dat kan niet anders ), begonnen in een omgeving zonder andere prikkels (gewoon in de huiskamer) en dat verder uitgebouwd. Eerst naar de tuin, daarna op de stoep voor het huis, aan het eind van de straat, op de uitlaatzone, en zo steeds verder. Het vergt ontzettend veel tijd en nog veeeeeel meer geduld, maar langzaam aan wordt het wat. We gaan naar een hondenschool waar op deze manier wordt getraind en ik merk dat ik er in ieder geval ontzettend veel leer over de omgang met ´mijn soort´ hond. Ook ben ik begonnen met ´denkspelletjes´ zoals voor binnen de Nina Ottosson puzzels en buiten volgen, appeloefeningen, apporteren en zoeken. Ik merk dat Kaiou daar veel vermoeider van raakt dan van ´doelloos´ lopen en dat hij daar ontzettend veel plezier in heeft. We deden eerst behendigheid, maar dat is geestelijk niet interessant genoeg, na driekwart parcours rent hij eruit om iets leukers te gaan doen (achter de konijnen aan of zo). Nu zijn we begonnen met flyball en dat kan hem gelukkig wel boeien.

Een gedragstherapeut klinkt wel erg heftig, maar zo´n consult houdt helemaal niet in dat er iets verschrikkelijk mis met met je hond. Ik zie het meer als objectief advies en ik heb er in ieder geval prima handvatten aan over gehouden om met het karakter van mijn hond om te gaan. We worden langzaam aan een ´twee-eenheid´ in plaats van alleen een hond met een mens aan de lijn