bouvierpoedel schreef:Vind het wel gek , ieder ander die je kind bedreigd zou zo de deur uitgekeild worden mar bij een hond word er gelijk alles uit de kast getrokken om maar vooral te tonen dat je zo'n dierenvriend bent en het zo zielig voor Fief is ./ Maaaaar het belang van kind staat nog steeds op 1 hoooorrrrr.
als je kind een ander kind slaag geeft, smijt je dat toch ook niet zomaar buiten? Deze hond heeft een verleden gehad en daar moeten we rekening mee houden. Maar met de juiste begeleiding zie ik het wel goedkomen.
Deze jammerlijke gebeurtenissen zijn dan ook gebeurd het eerste weekend dat ze bij mij was (ze is om de 2weken het weekend bij mij). Aangezien hij haar toen enthousiast ontving en bij ons heel lief was zagen we geen probleem en waren we misschien wel te onoplettend.
Momenteel nemen we voorzorgsmaatregelen zoals altijd met haar gezicht ver genoeg van hem af, niet alleen zijn met hem, als hij flink is tegenover haar beloont zij hem met een snoepje..
Woensdag gaan we een kijkje nemen bij de hondenschool. Er gaat ook iemand van de nazorg van de organisatie contact met ons opnemen. De bazin en de adoptieverantwoordelijke van België zijn ook op de hoogte van de situatie. Alsook een kennis die eveneens vrijwilliger is bij hun. Ik heb ook al het adres van een hondenpsychologe in de buurt. Als de hondenschool niet lukt kunnen we dat nog proberen.
Als uiteindelijk nadat we alles geprobeerd hebben blijkt dat hij het moeilijk blijft hebben met haar, dan gaan we wel een nieuwe thuis moeten zoeken. Maar ik geef het na een maand nog niet zomaar op.
kooi schreef:Deze mevrouw is een beginner op hondengebied en zit met een probleem.
Dat legt ze voor op een hondenforum, waarbij ze verwacht gedegen advies te krijgen van mensen met meer ervaring. Als jij van jezelf weet dat je de wijsheid niet in pacht hebt, dan moet je misschien bij zo'n riskante situatie je onthouden van algemene commentaren waarmee je die mevrouw steunt in haar verlangen de hond te houden en in haar angst om te falen naar de hond.
Ik ben wel verschoten hoe een vraag kan uitdraaien naar zo'n discussie.

iedereen heeft toch recht op zijn mening? Iedereen hier heeft volgens mij een vorm van ervaring? Positief, negatief, recent, al jaren, met een keffer of met een grote loebas...
Ik ben er mij natuurlijk ook van bewust dat mijn beschrijving misschien niet duidelijk genoeg is om de hele situatie te schetsen. Dat was ook nog niet de bedoeling in de "Hallo, ik ben..."-topic. Ik wou probleem per probleem uitgebreid beschrijven in de "gedrag"- en "opvoeding"-topics.
Maar als ik de reacties hier al zo zie weet ik niet of ik dat nog durf...
Ik begrijp de reacties van het herplaatsen zeker en ik hou de mogelijkheid (jammer genoeg) zeker in het achterhoofd.
Maar hij is nog een pup. Hij heeft een verleden. Hij kent de taal niet (het is een spanjaard) en heeft altijd met honden gezeten en nu niet meer.
Gezien zijn scheve snuit en angst voor mijn dochter vermoeden we dat hij mishandeld geweest is door kinderen.
De fout ligt deels bij de opvangmama, zij heeft hem "verkocht" als ideale hond. Zij had moeten kijken of hij bij beginners en kinderen kan. Maar langs de andere kant, deze hond zat toen in een andere gezinssituatie. Dus 100% beoordelen kon ook niet denk ik.
Ideaal zou zijn moesten de honden in land van herkomst blijven tot ze een gezin vinden en dan even naar een gelijkaardig opvanggezin om te kijken of het wel degelijk zou lukken. Maar dit zal niet echt mogelijk zijn, begrijp ik natuurlijk wel. Er zijn dan ook opvanggezinnen te weinig.
Habibi schreef:Wat betreft spelen met de katten : kap dat alsjeblieft af. Je kunt het als sociaal zien, je kunt het ook zien als voirlooogedrag voor jacht.
Je katten geven aan het niet te waarderen.
Niet toelaten wat mij betreft. En bij voorkeur ook niet alleen samen laten.
Even verduidelijken: De katten aanvaarden zijn aanwezigheid. Onze jongste kater Jupke (1jaar) gaat regelmatig eens snuffelen bij Lemmy en daagt hem soms ook wel uit (zo vlak voor zijn neus een wasje doen), maar als Lemmy dan enthousiast wordt, kruipt Jupke bovenop de krabpaal. De oudste, Guns, (6jaar) negeert hem gewoon. Maar Lemmy beseft dat precies en zal ook niet naar hem gaan.
Alfilillo schreef:@Borisje: ik ben het er niet mee eens dat een kind van 10 subtiele signalen niet kan zien of per definitie negeert. Ik heb twee zoontjes, één van 10 en één van 7, die subtiele signalen van de honden even goed zien als ik.
Wij kennen de subtiele signalen nog niet allemaal even goed, maar zowel ik als mijn dochter gaan en kunnen die leren he.