Het HondenForum

Lana maakt korte metten met alle katten, vreemde en eigen, als ze de kans krijgt,
maar onze eigen schuurkatten zijn slim genoeg, en hebben plekken zat waar Lana niet kan komen,
en vreemde katten hebben de keus om bij ons te komen buurten of op veilige afstand te blijven.
aan de lijn tijdens het wandelen, worden katten genegeerd.
prima regeling in mijn ogen.

Kells schreef:Twee dagen. Na 3 keer de katten de zolder opjagen was ik het zat. Ik vatte mijn hond op moment suprême even bij de kladden en bulderde een luid NEE! Sindsdien liet ze onze eigen katten met rust.

Dit dus. Dat soort gedrag word niet getolereerd.

Doorgaans in heel korte tijd hier.. Bij mij heeft het altijd aan de katten gelegen. De katten maken bij alle hond-kat combinaties die mij bekend zijn de dienst uit. Ik heb zelf kleine hondjes maar mijn ouders bijvoorbeeld hebben weer twee hele grote honden waarvoor poeslief een hapklare brok zou zijn. En toch durven ook zij de katten niets aan te doen (mijn ouders hebben zelf katten maar komen ook bij mij over de vloer met de honden).
Er zijn vast voorbeelden van honden die een kat echt bijten. Maar de honden die ik ken durven dat allemaal niet eens in hun kop te halen. Ze zijn soms wel wat enthousiast en vooral buiten vindt mijn mini-pinscher Thijs katten heel interessant en heeft hij de neiging ze te intimideren door gespannen met rechtopstaande oren van dichtbij naar ze te staren. Dat mag hij niet..maar ze ruiken zo interessant !! De katten zijn daar doorgaans niet van onder de indruk of ze blazen naar hem (ik sta dan te hopen dat ze mijn hond geen oogje uitkrabben…).

ik heb geen katten, we komen ze natuurlijk wel tegen. Bente is opgegroeid met een kat en daar speelde ze mee. Elke kat die ze ziet wil ze mee spelen. Helaas geen enkele kat met haar. Ze loopt elke keer er enthousiast op af en heeft diep respect voor ze want bij enig teken van ongenoegen stopt ze en druipt ze teleurgesteld af. Ik vind dat altijd zo sneu.

Stapper schreef:ik heb geen katten, we komen ze natuurlijk wel tegen. Bente is opgegroeid met een kat en daar speelde ze mee. Elke kat die ze ziet wil ze mee spelen. Helaas geen enkele kat met haar. Ze loopt elke keer er enthousiast op af en heeft diep respect voor ze want bij enig teken van ongenoegen stopt ze en druipt ze teleurgesteld af. Ik vind dat altijd zo sneu.

Herkenbaar. Jip is ook opgegroeid met twee katten waarmee ook regelmatig gespeeld werd. Laatst waren we bij de fokker op bezoek en had ze binnen een kwartier diezelfde kat om haar pootjes gewonden, was heel mooi om dat spel te zien. Als ze buiten katten tegenkomt wil ze er graag naartoe, met datzelfde respect, maar als de kat dan een hoge rug op zet en begint te blazen vind ze dat vreselijk eng. Ze heeft in het donker ook wel eens een tik op haar neus gehad toen ze onder een auto zat te snuffelen.

Ik denk dat dat het ook moeilijker maakt vergeleken met de andere honden die we hier hebben. Zij is echt niet onder de indruk van boze katten. Die andere honden wel. Het gaat steeds beter gelukkig, maar ik moet erg alert op blijven. Ze kan ze steeds beter negeren. Alleen dichtbij snuffelen gaat nog niet. Dan word ze direct enthousiast en te wild. Als ik lekkers heb niet. Dan kan ik ze naast elkaar lekkers geven.

Verstuurd vanaf mijn SM-G950F met Tapatalk

Hier is de kat opgegroeid met de hond.
De hond ging meteen al goed met de kat, maar zij is sowieso goed te sturen en geen jager, dat scheelt.

Ze spelen ook wel eens samen en als we de kat buiten tegen komen rent hij als eerste naar de hond om even een kopje te geven

MissZoef schreef: Wij hebben sinds een maand een pup (Beauceron) en twee katten.

Een beauceron! En waar zijn de foto's?

De katten zijn hier zo ongeveer opgevoed door mijn eerste hond. Die taak nam zij zeer serieus en dat zag er soms eng uit, er gebeurde uiteindelijk niks behalve dat ze een beuk konden krijgen en een hoop kabaal. Stiekem vond ik dat ideaal. Als ze iets deden en ze stopten niet als kitten dan kwam Noeska(de hond dus) wel even een handje helpen, ook als de katten onderling een beetje mot hadden dan werden ze door haar uit elkaar gehaald.

Na haar overlijden kwam Maylo, uiteraard was dat ff wennen voor de katten. Maylo was geen katten gewend dus moest ook ff wennen en opjagen zat er niet in. Het mocht niet, na een week of 2 ontspanden de katten en renden niet steeds meer voor hem weg. Als hij dan toch wilde klieren kon hij het terug krijgen ook. Zelfs 1 kat die het leuk vond om Maylo op te jagen , maar dat mocht dus ook niet. Izzy was katten gewend en dat ging vanaf dag 1 goed, alsof ze volgens de katten hier altijd al was(scheelt ook dat ze net iets kleiner is dan onze kleinste kat).

Na Maylo kwam Droef, ook geen katten gewend en dat is zo ongeveer het zelfde gegaan als met Maylo, al met al duurde het weer zo'n 2 weken voor alles weer gewend was. Toen Hummer hier kwam was hij ook geen katten gewend maar binnen een uur stond hij al samen met onze jongste kat te snuffelen. Het is overigens wel altijd onze jongste kat die het eerst ontdooid, en de oudste die het nodig vind om af en toe een puntje te maken bij de honden.

De eerste periode hebben de grote honden wel in een bench gezeten ivm veiligheid als er niemand thuis was, en soms ook als we er wel waren om de katten even ongestoord hun gang te laten gaan, dat heeft hier prima gewerkt. Inmiddels leeft alles samen in harmonie en de katten en honden spelen ook gewoon samen incl achter elkaar aan rennen.

De chihuahua meteen, die kroop bij de grote poezebeesten en werd gewassen, en dat vind/vond hij zo fijn dat hij nooit achter ze aan gegaan is. De Schotse herder jaagt niet maar bemoeit zich wel overal mee haha. Als je de naam van een van de katten roept omdat die iets doet wat we niet willen, vliegt ze meteen met een blaf op en rent naar de desbetreffende kat toe om er iets van te vinden. Scheit irritant maarja. Maar wanneer de katten niet geroepen worden doet ze er niks mee en ligt ook gewoon bij ze.