Geplaatst: 12 jun 2005 01:27
Heel veel sterkte toegewenst...
Fiona rust zacht....
Fiona rust zacht....
Nel van Wijngaarden schreef:Ja, het blijft vreemd, geen hond in huis. je bent zo gewend aan het ritme. Ik zou nu einedelijk kunnen uitslapen,maar ja, toch vroeg wakker, net zoals voorheen. Je mist nu al de kontakten tijdens het uitlaten, met de andere hondenbazen. Je mist het geblaf als de bel gaat. Je mist de kinderen op straat die roepe. "hee mama, een dalmatierhond" Of, "hee waar zijn de andere 100". Fiona trok altijd de aandacht, liet zich altijd aaien etc.
Bah, het valt niet mee...................
Natuurlijk wil ik straks op jouw forum het verhaal over Fiona vertellen. Laat je me dan weten wanneer je in de lucht bent??Kaska schreef:Nel van Wijngaarden schreef:Ja, het blijft vreemd, geen hond in huis. je bent zo gewend aan het ritme. Ik zou nu einedelijk kunnen uitslapen,maar ja, toch vroeg wakker, net zoals voorheen. Je mist nu al de kontakten tijdens het uitlaten, met de andere hondenbazen. Je mist het geblaf als de bel gaat. Je mist de kinderen op straat die roepe. "hee mama, een dalmatierhond" Of, "hee waar zijn de andere 100". Fiona trok altijd de aandacht, liet zich altijd aaien etc.
Bah, het valt niet mee...................
Nee dat klopt, het valt idd niet mee als je je maatje moet missen....wat tof dat je dit ook uitspreekt op het forum.....zou je als je wilt en kunt straks je verhaal vertellen op mijn forum ? als we in de lucht zijn??
Jou link heb ik al opgenomen in mijn linkenbestand.
Wens je veel sterkte en misschien tot ziens??
ben sinds vanmiddag online met de site en het forum.....dus je bent bij deze van harte uitgenodigt....klik op de link in mijn handtekening hieronder en je bent er.......heb trouwens jou linken ook staan op mijn linken pagina mooi werk wat je maakt.....Nel van Wijngaarden schreef:Natuurlijk wil ik straks op jouw forum het verhaal over Fiona vertellen. Laat je me dan weten wanneer je in de lucht bent??Kaska schreef:Nel van Wijngaarden schreef:Ja, het blijft vreemd, geen hond in huis. je bent zo gewend aan het ritme. Ik zou nu einedelijk kunnen uitslapen,maar ja, toch vroeg wakker, net zoals voorheen. Je mist nu al de kontakten tijdens het uitlaten, met de andere hondenbazen. Je mist het geblaf als de bel gaat. Je mist de kinderen op straat die roepe. "hee mama, een dalmatierhond" Of, "hee waar zijn de andere 100". Fiona trok altijd de aandacht, liet zich altijd aaien etc.
Bah, het valt niet mee...................
Nee dat klopt, het valt idd niet mee als je je maatje moet missen....wat tof dat je dit ook uitspreekt op het forum.....zou je als je wilt en kunt straks je verhaal vertellen op mijn forum ? als we in de lucht zijn??
Jou link heb ik al opgenomen in mijn linkenbestand.
Wens je veel sterkte en misschien tot ziens??
groetjes, Nel
jeetje nel, ik lees t nou pas.Nel van Wijngaarden schreef:Gisteravond moesten we onze trouwe Dalmaat Fiona laten inslapen. Fiona, de goedheid zelve. Altijd lief en aanhankelijk. Voor andere honden en kinderen. Daarbij ook een zeer makkelijke hond. Wel een paar Dalmatentrekken. Ze kon nerveus zijn als ze te weinig beweging kreeg. Maar we hebben tig paar wandelschoenen versleten om mevrouw haar kilometers te laten lopen. Dat was ook wel te zien aan haar prachtige slanke lijf. En vooral het pikken van eten was haar specialiteit. .......... Daarnaast ook bij tijd en wijle "Dalmatisch" doof. Altijd speels en ondeugend tot op een paar weken geleden. Toen kwam de omslag. Ze werd ineens oud en een longontsteking werd haar fataal. We konden haar niet langer laten lijden, geen gedokter. Ze gaf het zelf al aan en we hebben voor haar gekozen.
Fiona, lieverd, bedankt dat je ons uitkoos om je mandje neer te (laten) zetten. Ga maar op zoek naar Elianne en Quirina. je zal ze best wel tegenkomen daar. Dat wordt flink bijblaffen, net zoals vroeger. Rust zacht. Je was een heel speciale kanjer.................
Fiona: 21-7-1994 - 9-6-2005