Pagina 2 van 2
Geplaatst: 29 mei 2006 12:09
door Dinah
Hoi,
Zoals je het beschrijft Stang bedoel ik het ook. En je moet het per hond bekijken wat het beste werkt. Ik heb hier div. karakters lopen (ook in de cavaliers) en moet daarom verschillend reageren op de honden. Ik heb een angstige hond (heb nu het broertje als logee, niet de echte maar een zelfde combinatie) en merk dat zij geen kennelsyndroom heeft maar het is gewoon een verkeerde combi van de fokker.
Ik leer ook elke training nog bij en niemand is perfect.
Groetjes van Esther
Geplaatst: 29 mei 2006 13:18
door ranetje
Het onderscheid wat je aanbrengt Stang vind ik prima. Natuurlijk is een streng commando op zijn plaats als het geleerde gewoon niet wordt gedaan. Waarbij je soms ook even moet nadenken of je het juiste commando hebt gegeven. (Daar worden ook nog wel eens fouten in gemaakt)
Het opvoeden is inderdaad een ander verhaal. Vaak is het voorkomen beter dan steeds foei moeten roepen of néé als de hond aan tafelpoten e.d. kluift. In die situaties zie ik meer in "ombuigen" (een vervanging aanbieden) dan in steeds een foei. Een scherp uh, uh. als er toch wordt gekloven kan dan wel. En als je niet op de hond kan letten, moet hij er niet aan kunnen komen.
Het steeds foei roepen doet me denken aan een cartoon die eens in het clubblad stond van de KC.
Twee hondjes zitten naast elkaar aan het begind van de training. Eentje heel vrolijk en de ander wat treurig.
Zegt de vrolijke: "ik heet Boris, hoe heet jij?"
Zegt de treurige: "weet ik niet, foei geloof ik"
Nettie
Geplaatst: 29 mei 2006 13:48
door Annelies
ranetje schreef:
Twee hondjes zitten naast elkaar aan het begind van de training. Eentje heel vrolijk en de ander wat treurig.
Zegt de vrolijke: "ik heet Boris, hoe heet jij?"
Zegt de treurige: "weet ik niet, foei geloof ik"

Geplaatst: 29 mei 2006 17:15
door Nynke en Wolly
ranetje schreef:Twee hondjes zitten naast elkaar aan het begind van de training. Eentje heel vrolijk en de ander wat treurig.
Zegt de vrolijke: "ik heet Boris, hoe heet jij?"
Zegt de treurige: "weet ik niet, foei geloof ik"
Nettie
Ook ik wil hier graag op reageren. Het is mij duidelijk geworden dat positieve training heel goed werkt vooral voor zulke gevoelige honden zoals de mijne. Ik heb enorm veel bereikt en "straf" Wolly op hondse manier door hem te negeren. Dat helpt enorm (had ik overigens ook niet verwacht hoor) het ongewenste gedrag was zomaar omgebogen in gewenst gedrag terwijl dat al 4 jaar bestaat. Verder ben ik wel duidelijk naar Wolly toe, en zeg ik ook heus wel eens duidelijk: "nee" als hij iets heel vervelends doet en waar ik acuut op moet reageren. Schoppen en slaan etc helpt bij hem niet en werkt eerder averechts. alleen het feit al dat je zegt: Hij bijt me nooit meer........... dat zegt toch genoeg?
Geplaatst: 29 mei 2006 22:48
door Caro.
ranetje schreef:Het onderscheid wat je aanbrengt Stang vind ik prima. Natuurlijk is een streng commando op zijn plaats als het geleerde gewoon niet wordt gedaan. Waarbij je soms ook even moet nadenken of je het juiste commando hebt gegeven. (Daar worden ook nog wel eens fouten in gemaakt)
Het opvoeden is inderdaad een ander verhaal. Vaak is het voorkomen beter dan steeds foei moeten roepen of néé als de hond aan tafelpoten e.d. kluift. In die situaties zie ik meer in "ombuigen" (een vervanging aanbieden) dan in steeds een foei. Een scherp uh, uh. als er toch wordt gekloven kan dan wel. En als je niet op de hond kan letten, moet hij er niet aan kunnen komen.
Het steeds foei roepen doet me denken aan een cartoon die eens in het clubblad stond van de KC.
Twee hondjes zitten naast elkaar aan het begind van de training. Eentje heel vrolijk en de ander wat treurig.
Zegt de vrolijke: "ik heet Boris, hoe heet jij?"
Zegt de treurige: "weet ik niet, foei geloof ik"
Nettie
Ahhhhhhh......... hihihihihihihi

Wel treurig hoor
Ik zei dus 'nee', vingertje ook heen en weer, haalde haar van de plek en gaf iets waar ze wel op mocht kluiven.
Werkte hier prima

Geplaatst: 29 mei 2006 22:57
door ranetje
Stang schreef:ranetje schreef:Het onderscheid wat je aanbrengt Stang vind ik prima. Natuurlijk is een streng commando op zijn plaats als het geleerde gewoon niet wordt gedaan. Waarbij je soms ook even moet nadenken of je het juiste commando hebt gegeven. (Daar worden ook nog wel eens fouten in gemaakt)
Het opvoeden is inderdaad een ander verhaal. Vaak is het voorkomen beter dan steeds foei moeten roepen of néé als de hond aan tafelpoten e.d. kluift. In die situaties zie ik meer in "ombuigen" (een vervanging aanbieden) dan in steeds een foei. Een scherp uh, uh. als er toch wordt gekloven kan dan wel. En als je niet op de hond kan letten, moet hij er niet aan kunnen komen.
Het steeds foei roepen doet me denken aan een cartoon die eens in het clubblad stond van de KC.
Twee hondjes zitten naast elkaar aan het begind van de training. Eentje heel vrolijk en de ander wat treurig.
Zegt de vrolijke: "ik heet Boris, hoe heet jij?"
Zegt de treurige: "weet ik niet, foei geloof ik"
Nettie
Ahhhhhhh......... hihihihihihihi

Wel treurig hoor
Ik zei dus 'nee', vingertje ook heen en weer, haalde haar van de plek en gaf iets waar ze wel op mocht kluiven.
Werkte hier prima

Dat bedoel ik
Nettie