Geplaatst: 14 feb 2005 21:34
Marc en Martijn heel veel sterkte met dit grote verlies. 
Pagina 4 van 6
Geplaatst: 14 feb 2005 21:51
ik wens jullie veel sterkte
Geplaatst: 14 feb 2005 22:11
Dag lieve lieve wuilis. Ik zal de verhalen over je streken gaan missen, maar het allermeest je lieve grijze snuit onderaan de berichtjes van marc.
Sterkte marc, en sterkte martijn.
Sterkte marc, en sterkte martijn.
Geplaatst: 14 feb 2005 22:12
Heel veel sterkte Marc!
Geplaatst: 14 feb 2005 22:31
Dag Wuilus. Gelukkig heb je nog even kunnen genieten van je nieuwe huis met tuin. Rust zacht.
Marc en Martijn, heel veel sterkte toegewenst en ik weet zeker dat Wuilus hier nooit vergeten zal worden.
Marc en Martijn, heel veel sterkte toegewenst en ik weet zeker dat Wuilus hier nooit vergeten zal worden.
Geplaatst: 14 feb 2005 22:52
ik ben nieuw hier en zoveel verhalen heb ik nog niet over haar gelezen maar zit in tranen dit te lezen...wat moet het zwaar zijn om zo'n besluit te nemen ookal weet je dat het de goeie is...STERKTE
Geplaatst: 14 feb 2005 22:57
Marc en Martijn, ik schrok toen ik de titel las en dacht:"Lees ik het nu goed"?? maar ja het is waar Wuilus is niet meer.
Een prachtige manier van heen gaan in de armen van haar steun en toeverlaat en haar afgod en dat was jij Marc.
Veel sterkte allebei, en bedenk goed dat haar afscheid het begin van mooie herineringen zijn.
Een prachtige manier van heen gaan in de armen van haar steun en toeverlaat en haar afgod en dat was jij Marc.
Veel sterkte allebei, en bedenk goed dat haar afscheid het begin van mooie herineringen zijn.
Geplaatst: 14 feb 2005 23:01
Ook ik ben nieuw hier en heb nog nooit met jullie gekletst geloof ik maar toch wil bij deze graag mijn medeleven aan jullie betuigen door jullie heel veel sterkte toe te wensen!
Geplaatst: 14 feb 2005 23:13
he, bah, wat verdrietig.
Ik huil vanuit mijn hart met je mee.
Ik ken jou niet, en je hond niet, maar ik
ga haar wel missen.
Agossie.
Man, wat ben jij een wereldvent voor haar geweest al die jaren.
Een heel superdikke knuffel voor jou met een zoen.
Dag Wuilis....
Ik huil vanuit mijn hart met je mee.
Ik ken jou niet, en je hond niet, maar ik
ga haar wel missen.
Agossie.
Man, wat ben jij een wereldvent voor haar geweest al die jaren.
Een heel superdikke knuffel voor jou met een zoen.
Dag Wuilis....
Geplaatst: 14 feb 2005 23:13
Ach Marc, wat een gemis....
Zo lang is ze bij je geweest....sterkte...
Ria
Zo lang is ze bij je geweest....sterkte...
Ria
Geplaatst: 15 feb 2005 03:06
Heel veel sterkte....
Geplaatst: 15 feb 2005 09:37
sterkte Marc.
Geplaatst: 15 feb 2005 10:27
Tjeses.... Marc, wat erg!!!
Heel veel sterkte ermee! Ze heeft een topbaas aan je gehad!!!
Ik wens je alle kracht toe die je nodig hebt om dit te dragen!
Heel veel sterkte ermee! Ze heeft een topbaas aan je gehad!!!
Ik wens je alle kracht toe die je nodig hebt om dit te dragen!
Geplaatst: 15 feb 2005 10:46
Heel veel sterkte Marc.... 
Until we meet again ..........
Ik weet wat je denkt. Je denkt dat ik dood ben.
Omdat je me niet meer kan zien met je menselijke ogen,
omdat je me niet kan voelen met je handen of me
in je armen kan houden. Je denkt dat ik voor altijd weg ben. Je herinnert je hoe ik eruit zag toen ik ging en je kan je niet voorstellen dat ik op een andere plek verder leef. Je bent verscheurd met verdriet en pijn over onze
scheiding en het maakt je blind voor datgene wat vlak bij je is.. IK.
Hoe vaak is je nu al verteld dat ik dood ben
en dat je er nu maar eens overheen moet zijn?
Hoe vaak heb je jezelf in slaap gehuild omdat je je niet begrepen
voelt, denkend dat je je er maar overheen moet zetten omdat mensen zeggen dat het normaal is?
Hoe vaak heb je jezelf gepijnigd omdat je niet bereid
bent te accepteren dat ik dood ben.
Terwijl niemand het schijnt te begrijpen.
Ik wil dat je iets voor me doet. Ga terug in de tijd met me. Herinner je de
dag dat je me mee naar huis nam.
Was ik niet het meest intrigerende schepsel dat je ooit ontmoet hebt?
Keek ik niet naar je met totale liefde,
zodat je niets liever wilde dan de rest van je leven met me te delen? Dit wilde ik ook!
Herinner je de dagen nog waarin ik jong en gezond was,
en de dingen die we allemaal samen deden?
Je was zo trots op me!
Ik was je beste vriend die voor je zorgde als je huilde,
boos was of verdrietig.
En wanneer je door verplichtingen niet zoveel tijd voor me had,
wachtte ik geduldig op je.
Ik was er altijd voor je.
Ik keek naar je met zoveel acceptatie, liefde en geduld dat
je je soms een beetje onwaardig voelde.
Je was in mijn ogen nooit onwaardig, onthoud dit goed!
Weet je nog toen ik ouder werd?
Mijn botten werden stijf en mijn bewegingen langzamer.
Toch begroette ik je altijd bij de deur, en volgde je door het huis.
We zijn zo lang samen geweest.
Ik was je beste vriend, wat je ook deed of zei.
Ik keek naar je met zoveel warmte en begrip dat je je overspoeld voelde.
Ik kon niet genoeg van je krijgen.
Herinner je de laatste keer dat we elkaar met aardse ogen zagen.
Je probeerde dapper te zijn, maar ik wist dat je huilde.
Ik ken je te goed, beter dan wie dan ook in de wereld.
Ik keek naar je met puur vertrouwen en liefde,
en je wilde me wel voor eeuwig veilig bij je houden.
Je beloofde me dat je altijd van me zou houden.
Ik geloofde je.
Waarom heb je me dan laten gaan door te geloven dat ik niet meer besta?
Herinner je de diepte in mijn ogen,
al die keren dat ik naar je keek met acceptatie, geduld,
vertrouwen en liefde. Wie heeft die diepte en liefde gemaakt?
Welke schepper zou ons lied van vreugde en liefde teniet doen?
Ik ben niet langer een aards figuur.
Maar mijn lichaam was slechts een deel van wie ik ben.
Mijn lichaam zou alleen maar een leeg omhulsel zijn als het niet
gevuld was geweest met mijn ziel, mijn geest, mijn liefdevol licht.
Toen we elkaar ontmoetten was ik schattig en lief.
Wat was onze relatie geweest als dat alles was dat ik kon zijn?
Hoe had je van me kunnen houden als ik geen
geestelijke diepgang had gehad?
We zijn allemaal gemaakt van de energie die diep in ons zit.
Het is onze ziel, onze geest, ons liefhebbende licht.
Het is die energie dat het leven is.
Het heeft geen begin en geen eind.
Het is er gewoon en zal er altijd zijn.
Zonder dat zou er geen leven zijn.
Je kan het niet zien of vasthouden.
Je kan alleen maar weten dat het er is.
Het is een weten zoals dat je weet dat onze liefde bestond.
Die liefde kon je niet vasthouden of zien,
je kon alleen weten dat het er was.
Ze zeggen dat je me maar moet vergeten,
dat je me nooit meer zal zien omdat dieren nou eenmaal niet naar de hemel gaan.
Ik ben hier om je iets anders te vertellen.
Jij was mijn eeuwige liefde waard, net als ik de jouwe waard was.
Denk je echt dat die liefde voor altijd van ons weggenomen zou worden door een schepper alleen maar omdat ik geen mens was?
Was ik geen levend, ademend, liefhebbend wezen?
Hoe had ik kunnen bestaan als ik geen ziel,
geen energie, geen liefdevol licht had?
En als dit licht er altijd zal zijn, hoe kan ik dan dood zijn?
Als mijn wezen niet van de energie van het leven was,
hoe had ik dan kunnen leven? Jij weet beter!
Je huilt omdat je me mist. Ik mis jou ook.
Ik mis de buikkriebels, de omhelzingen en de kussen die we deelden.
Maar het leven gaat door na deze
geweldige waardevolle fysieke omgeving.
Ik kwam hier om een nieuw leven te leiden.
Ik ging niet weg omdat ik niet meer van je hou of omdat ik iets
beters wilde. Ik ging weg omdat het tijd was voor de volgende fase in mijn bestaan, iets wat alle levende wezens ooit moeten doen.
Mijn aanwezigheid in jouw leven was en is een gave die je moet eren. Net zoals ik jou eerde!
Leven is niet alleen maar simpelweg in een lichaam geboren worden, een paar jaar te leven om dan te sterven.
Energie kan niet sterven!
We krijgen allemaal een bepaalde tijd in een lichaam zodat we kunnen leren, delen en groeien.
Het bereid ons voor op de volgende fase van ons bestaan.
Het lichaam houd de echte levensenergie in zich, onze ziel.
Zonder dat zouden onze lichamen leeg zijn.
Zonder onze energie zouden we inderdaad dood zijn,
en konden we nooit onze liefde voor elkaar ervaren.
Je zegt dat je alleen nog maar herinneringen hebt. Dit is niet waar.
Weet je, toen ik mijn aardse lichaam verliet, liet ik iets bij je achter.
Je kan het niet aanraken of vasthouden, daar is het te groot voor.
Ik liet een stukje van mijn ziel bij je achter.
Ik plaatste het naast jouw ziel, dat vond ik een passende plaats omdat we altijd samen waren in het aardse leven.
Ik hou teveel van je om je alleen maar met herinneringen achter te laten, omdat herinneringen vervagen.
Ik hou teveel van je om zomaar te verdwijnen.
Het zou te egoïstisch van me zijn om liefde en licht uit je leven weg te nemen.
Ik begrijp je tranen. Iedere traan is een bewijs van jouw liefde voor mij, en ik voel me vereerd en nederig.
Maar vergeet niet de goede dingen die we deelden.
Denk daaraan en glimlach dan. Dat is een eer voor mij.
En als je me nodig hebt zal ik er zijn.
Sluit je ogen, adem diep en langzaam en haal mij voor de geest.
Sluit de wereld even af, en sluit je ideeën over dood af.
Geef me een kans. Zoek naar subtiele signalen die ik je stuur. Houd niet op trots op mij te zijn, ik ben en blijf een vriend waar je trots op kunt zijn.
Ik ben dus nog steeds je vriend!
Houd mijn dood niet in je gedachten, maar eer en vier mijn eeuwige leven. Want het is eeuwig, net zoals mijn liefde voor jou.
Tot wederziens bij de regenboogbrug!
Until we meet again ..........
Ik weet wat je denkt. Je denkt dat ik dood ben.
Omdat je me niet meer kan zien met je menselijke ogen,
omdat je me niet kan voelen met je handen of me
in je armen kan houden. Je denkt dat ik voor altijd weg ben. Je herinnert je hoe ik eruit zag toen ik ging en je kan je niet voorstellen dat ik op een andere plek verder leef. Je bent verscheurd met verdriet en pijn over onze
scheiding en het maakt je blind voor datgene wat vlak bij je is.. IK.
Hoe vaak is je nu al verteld dat ik dood ben
en dat je er nu maar eens overheen moet zijn?
Hoe vaak heb je jezelf in slaap gehuild omdat je je niet begrepen
voelt, denkend dat je je er maar overheen moet zetten omdat mensen zeggen dat het normaal is?
Hoe vaak heb je jezelf gepijnigd omdat je niet bereid
bent te accepteren dat ik dood ben.
Terwijl niemand het schijnt te begrijpen.
Ik wil dat je iets voor me doet. Ga terug in de tijd met me. Herinner je de
dag dat je me mee naar huis nam.
Was ik niet het meest intrigerende schepsel dat je ooit ontmoet hebt?
Keek ik niet naar je met totale liefde,
zodat je niets liever wilde dan de rest van je leven met me te delen? Dit wilde ik ook!
Herinner je de dagen nog waarin ik jong en gezond was,
en de dingen die we allemaal samen deden?
Je was zo trots op me!
Ik was je beste vriend die voor je zorgde als je huilde,
boos was of verdrietig.
En wanneer je door verplichtingen niet zoveel tijd voor me had,
wachtte ik geduldig op je.
Ik was er altijd voor je.
Ik keek naar je met zoveel acceptatie, liefde en geduld dat
je je soms een beetje onwaardig voelde.
Je was in mijn ogen nooit onwaardig, onthoud dit goed!
Weet je nog toen ik ouder werd?
Mijn botten werden stijf en mijn bewegingen langzamer.
Toch begroette ik je altijd bij de deur, en volgde je door het huis.
We zijn zo lang samen geweest.
Ik was je beste vriend, wat je ook deed of zei.
Ik keek naar je met zoveel warmte en begrip dat je je overspoeld voelde.
Ik kon niet genoeg van je krijgen.
Herinner je de laatste keer dat we elkaar met aardse ogen zagen.
Je probeerde dapper te zijn, maar ik wist dat je huilde.
Ik ken je te goed, beter dan wie dan ook in de wereld.
Ik keek naar je met puur vertrouwen en liefde,
en je wilde me wel voor eeuwig veilig bij je houden.
Je beloofde me dat je altijd van me zou houden.
Ik geloofde je.
Waarom heb je me dan laten gaan door te geloven dat ik niet meer besta?
Herinner je de diepte in mijn ogen,
al die keren dat ik naar je keek met acceptatie, geduld,
vertrouwen en liefde. Wie heeft die diepte en liefde gemaakt?
Welke schepper zou ons lied van vreugde en liefde teniet doen?
Ik ben niet langer een aards figuur.
Maar mijn lichaam was slechts een deel van wie ik ben.
Mijn lichaam zou alleen maar een leeg omhulsel zijn als het niet
gevuld was geweest met mijn ziel, mijn geest, mijn liefdevol licht.
Toen we elkaar ontmoetten was ik schattig en lief.
Wat was onze relatie geweest als dat alles was dat ik kon zijn?
Hoe had je van me kunnen houden als ik geen
geestelijke diepgang had gehad?
We zijn allemaal gemaakt van de energie die diep in ons zit.
Het is onze ziel, onze geest, ons liefhebbende licht.
Het is die energie dat het leven is.
Het heeft geen begin en geen eind.
Het is er gewoon en zal er altijd zijn.
Zonder dat zou er geen leven zijn.
Je kan het niet zien of vasthouden.
Je kan alleen maar weten dat het er is.
Het is een weten zoals dat je weet dat onze liefde bestond.
Die liefde kon je niet vasthouden of zien,
je kon alleen weten dat het er was.
Ze zeggen dat je me maar moet vergeten,
dat je me nooit meer zal zien omdat dieren nou eenmaal niet naar de hemel gaan.
Ik ben hier om je iets anders te vertellen.
Jij was mijn eeuwige liefde waard, net als ik de jouwe waard was.
Denk je echt dat die liefde voor altijd van ons weggenomen zou worden door een schepper alleen maar omdat ik geen mens was?
Was ik geen levend, ademend, liefhebbend wezen?
Hoe had ik kunnen bestaan als ik geen ziel,
geen energie, geen liefdevol licht had?
En als dit licht er altijd zal zijn, hoe kan ik dan dood zijn?
Als mijn wezen niet van de energie van het leven was,
hoe had ik dan kunnen leven? Jij weet beter!
Je huilt omdat je me mist. Ik mis jou ook.
Ik mis de buikkriebels, de omhelzingen en de kussen die we deelden.
Maar het leven gaat door na deze
geweldige waardevolle fysieke omgeving.
Ik kwam hier om een nieuw leven te leiden.
Ik ging niet weg omdat ik niet meer van je hou of omdat ik iets
beters wilde. Ik ging weg omdat het tijd was voor de volgende fase in mijn bestaan, iets wat alle levende wezens ooit moeten doen.
Mijn aanwezigheid in jouw leven was en is een gave die je moet eren. Net zoals ik jou eerde!
Leven is niet alleen maar simpelweg in een lichaam geboren worden, een paar jaar te leven om dan te sterven.
Energie kan niet sterven!
We krijgen allemaal een bepaalde tijd in een lichaam zodat we kunnen leren, delen en groeien.
Het bereid ons voor op de volgende fase van ons bestaan.
Het lichaam houd de echte levensenergie in zich, onze ziel.
Zonder dat zouden onze lichamen leeg zijn.
Zonder onze energie zouden we inderdaad dood zijn,
en konden we nooit onze liefde voor elkaar ervaren.
Je zegt dat je alleen nog maar herinneringen hebt. Dit is niet waar.
Weet je, toen ik mijn aardse lichaam verliet, liet ik iets bij je achter.
Je kan het niet aanraken of vasthouden, daar is het te groot voor.
Ik liet een stukje van mijn ziel bij je achter.
Ik plaatste het naast jouw ziel, dat vond ik een passende plaats omdat we altijd samen waren in het aardse leven.
Ik hou teveel van je om je alleen maar met herinneringen achter te laten, omdat herinneringen vervagen.
Ik hou teveel van je om zomaar te verdwijnen.
Het zou te egoïstisch van me zijn om liefde en licht uit je leven weg te nemen.
Ik begrijp je tranen. Iedere traan is een bewijs van jouw liefde voor mij, en ik voel me vereerd en nederig.
Maar vergeet niet de goede dingen die we deelden.
Denk daaraan en glimlach dan. Dat is een eer voor mij.
En als je me nodig hebt zal ik er zijn.
Sluit je ogen, adem diep en langzaam en haal mij voor de geest.
Sluit de wereld even af, en sluit je ideeën over dood af.
Geef me een kans. Zoek naar subtiele signalen die ik je stuur. Houd niet op trots op mij te zijn, ik ben en blijf een vriend waar je trots op kunt zijn.
Ik ben dus nog steeds je vriend!
Houd mijn dood niet in je gedachten, maar eer en vier mijn eeuwige leven. Want het is eeuwig, net zoals mijn liefde voor jou.
Tot wederziens bij de regenboogbrug!
Geplaatst: 15 feb 2005 11:09
Heel veel sterkte toegewenst...
Geplaatst: 15 feb 2005 12:26
och, jezus, ik lees het nu pas!
je schreef me een dag of wat terug al dat het niet goed met haar ging. natuurlijk weet je dat het dan gezien haar leeftijd zomaar gebeurd kan zijn. maar toch hoop je op herstel.
deze keer ging het dus echt niet meer.
dag lieve wuilus, dag mal portret, dag mooie dame! je hebt een mooie leeftijd bereikt en bent gezegend geweest met de beste baas die je kon hebben. die baas krijgt een virtuele dikke zoen van me.
je schreef me een dag of wat terug al dat het niet goed met haar ging. natuurlijk weet je dat het dan gezien haar leeftijd zomaar gebeurd kan zijn. maar toch hoop je op herstel.
deze keer ging het dus echt niet meer.
dag lieve wuilus, dag mal portret, dag mooie dame!
je hebt een mooie leeftijd bereikt en bent gezegend geweest met de beste baas die je kon hebben. die baas krijgt een virtuele dikke zoen van me.Geplaatst: 15 feb 2005 12:30
heel veel sterkte!
Geplaatst: 15 feb 2005 13:05
Ik zie dit bericht net pas.
Heel veel sterkte
Heel veel sterkte
Geplaatst: 15 feb 2005 13:18
Heel veel sterkte !!!
Het is goed zo!!
Het is goed zo!!
Geplaatst: 15 feb 2005 13:38
Vanaf dat ik voor het eerst op het forum kwam viel Wuilus op. Met veel plezier heb ik altijd de verhalen over haar gelezen. Een tijdje geleden nog over toen jij aangeschoten was Marc en Wuilus de baas mocht zijn. Ik zag jullie al helemaal door Nijmegen zwalken samen. Of over de gladde vloer bij Martijn thuis, die met karton werd bekleed voor de dame. Leuke, soms ontroerende verhalen, maar allemaal verhalen waaruit de enorm goeie band tussen jullie zo overduidelijk bleek. Ik denk dat we Wuilus allemaal zullen missen, terwijl de meesten van ons haar niet eens echt kenden. Hoe moet jij haar dan wel niet missen (ook al weet je dat dit de enige hondwaardige beslissing was).
Marc en Martijn heel veel sterkte.
Marc en Martijn heel veel sterkte.
Geplaatst: 15 feb 2005 13:43
Sterkte met het gemis
Geplaatst: 15 feb 2005 13:43
Heel veel sterkte toegewenst!
Geplaatst: 15 feb 2005 14:12
heel veel sterkte
Geplaatst: 15 feb 2005 15:41
Ik lees het nu ook pas. 
Sinds jullie verhuizing mis ik het al dat ik jullie voorbij zie komen, ik nog maar even wacht om met mijn trutten naar buiten te gaan etc.
Maar nu zal dat ook nooit meer gebeuren.
Wat geweldig voor jullie dat jullie nog wel een tijd samen hebben mogen genieten van je nieuwe huis.
Heel veel sterkte Marc en Martijn.
Sinds jullie verhuizing mis ik het al dat ik jullie voorbij zie komen, ik nog maar even wacht om met mijn trutten naar buiten te gaan etc.
Maar nu zal dat ook nooit meer gebeuren.
Wat geweldig voor jullie dat jullie nog wel een tijd samen hebben mogen genieten van je nieuwe huis.
Heel veel sterkte Marc en Martijn.
Geplaatst: 15 feb 2005 15:43
Bedankt voor alle lieve berichten, doet me echt goed 
Ik heb haar vanmiddag naar het crematorium gebracht en ze wordt individueel gecremeerd, ze hield niet van andere honden dus nu ook niet.
De eigenaar was ontzettend leuk en heeft een uur gekletst over zijn eigen honden en hoe voorzichtig en respectvol hij met haar om zou gaan. Eind van de week mag ik de as ophalen en krijgt ze ergens een klein plekje in huis. Ik wil toch iets tastbaars hebben en dit is mooi zo.
Mensen die me gepb't hebben heb ik nog niet geantwoord, dat zal ik later even doen want mijn hoofd staat er niet zo naar op het moment.
Ik heb haar vanmiddag naar het crematorium gebracht en ze wordt individueel gecremeerd, ze hield niet van andere honden dus nu ook niet.
De eigenaar was ontzettend leuk en heeft een uur gekletst over zijn eigen honden en hoe voorzichtig en respectvol hij met haar om zou gaan. Eind van de week mag ik de as ophalen en krijgt ze ergens een klein plekje in huis. Ik wil toch iets tastbaars hebben en dit is mooi zo.
Mensen die me gepb't hebben heb ik nog niet geantwoord, dat zal ik later even doen want mijn hoofd staat er niet zo naar op het moment.
Geplaatst: 15 feb 2005 15:48
Nogmaals sterkte Marc....... vandaag zal de klap en sowieso de stilte misschien nog wel harder aangekomen zijn dan gister.
Ik weet verder nooit zo goed wat ik moet zeggen, vind het gewoon echt hartstikke rot
Ik weet verder nooit zo goed wat ik moet zeggen, vind het gewoon echt hartstikke rot
Geplaatst: 15 feb 2005 15:59
Ik vind het zo ontroerend te lezen dat je Wuilus tot en met haar dood zo respecteert dat je zelfs met de crematie rekening met haar houdt, door haar individueel te laten cremeren. Dat tekent toch wel heel erg je liefde voor haar.MARC_S schreef:Bedankt voor alle lieve berichten, doet me echt goed
Ik heb haar vanmiddag naar het crematorium gebracht en ze wordt individueel gecremeerd, ze hield niet van andere honden dus nu ook niet.
De eigenaar was ontzettend leuk en heeft een uur gekletst over zijn eigen honden en hoe voorzichtig en respectvol hij met haar om zou gaan. Eind van de week mag ik de as ophalen en krijgt ze ergens een klein plekje in huis. Ik wil toch iets tastbaars hebben en dit is mooi zo.
Mensen die me gepb't hebben heb ik nog niet geantwoord, dat zal ik later even doen want mijn hoofd staat er niet zo naar op het moment.
En dat je hoofd nu niet zo naar het beantwoorden van PB's staat zal iedereen kunnen begrijpen. Alles op je eigen tijd hoor Marc!
Nogmaals sterkte, het zal inderdaad wel erg leeg en stil (en kil) zijn in je huis nu...
Geplaatst: 15 feb 2005 16:01
Nogmaals sterkte.
Wat zal het nu stil zijn in je huis.
Wat zal het nu stil zijn in je huis.
Geplaatst: 15 feb 2005 16:10
Dag lieve ouwe meid. Doe je een lebber aan Schorpo daar boven?
Marc en Martijn sterkte ermee, ze betekende erg veel voor jullie.
Marc en Martijn sterkte ermee, ze betekende erg veel voor jullie.
Geplaatst: 15 feb 2005 16:12
och jeetje ik lees het nu pas!
wat snel gegaan ineens zeg wat erg... toch, ze heeft een mooi leven gehad, een superbaas een hele mooie leeftijd behaald 
dan is het verhaal ook af zoals je het zelf mooi zei eerder
heel veel sterkte Marc...
wat snel gegaan ineens zeg
wat erg... toch, ze heeft een mooi leven gehad, een superbaas een hele mooie leeftijd behaald dan is het verhaal ook af zoals je het zelf mooi zei eerder heel veel sterkte Marc...