Het HondenForum

Manu schreef:Ik volg Laeken zijn advies op, maar dan niet persé om haar te vinden maar ook om samen even rust te hebben en samen wat te genieten.
Manu heeft een flinke klap gehad van onze stress en is redelijk van slag geweest. Op straat doet hij anders tegen de honden die hij tegen komt.
Hij zit nu vooral bij mijn moeder en zusje, die Uma ook verschrikkelijk missen en van slag zijn, omdat elke keer als ik naar hem kijk ik me besef dat ik er nog eentje mis
Mijn frustratie, wanhoop, zwakte, vermoeidheid, stress en emotionele brakheid slaan over op hem en ik ben hem alleen maar tot last. Hij reageert er op en ik raak nog meer gefrustreerd.

Ik mis niet alleen mijn meisje maar ook mijn ijsbeer

Vanavond hebben we Manu-tijd. Ik neem 2 speeltjes mee en heel veel kaas.

vergeet je tussen al dat gezoek, geregel, voor manu zorgen en rechtop blijven staan niet ook af en toe gewoon even in een hoekje te gaan zitten en gewoon even de ogen uit je kop janken, vloeken of schoppen?

Manu schreef:Ik volg Laeken zijn advies op, maar dan niet persé om haar te vinden maar ook om samen even rust te hebben en samen wat te genieten.
Manu heeft een flinke klap gehad van onze stress en is redelijk van slag geweest. Op straat doet hij anders tegen de honden die hij tegen komt.
Hij zit nu vooral bij mijn moeder en zusje, die Uma ook verschrikkelijk missen en van slag zijn, omdat elke keer als ik naar hem kijk ik me besef dat ik er nog eentje mis
Mijn frustratie, wanhoop, zwakte, vermoeidheid, stress en emotionele brakheid slaan over op hem en ik ben hem alleen maar tot last. Hij reageert er op en ik raak nog meer gefrustreerd.

Ik mis niet alleen mijn meisje maar ook mijn ijsbeer

Vanavond hebben we Manu-tijd. Ik neem 2 speeltjes mee en heel veel kaas.

Wat een klotezooi
en ze zijn echt zo weg, mijn Griek was 'm destijds ook gesmeerd, die hebben we uren later 10 km hier vandaan vlakbij de A1 gevonden. Tenminste, iemand heeft hem gevonden: zag een hond met een riem er achteraan en kon razendsnel op de riem gaan staan, want ook hij was bang voor mensen.
Ik was toen al gesloopt na 5 uur zoeken, laat staan dagenlang. Dat sloopt je niet alleen fysiek, maar vooral emotioneel.

Heel veel sterkte en mijn duimen draaien overuren. Ik kan helaas niet veel doen, maar heb 'm wel gedeeld.

Jeetje zie dit topic nu pas. Zag het overal al op fb langs komen dacht goh zal je hond maar zijn is ze van het hondenforum! Wat een rot situatie. duim voor je mee. Het is een bijzondere hond om te zien. Zijn er niet snel 2 van. Laat dat een troost zijn dat ze waar dan ook in Nederland altijd herkend zal worden als 'die hond uit het nieuws' blijven ademen met zoveel mensen op touw hopelijk snel happy end

Ik ben net terug van het strand en heb helaas niks gezien.

Als ze echt in meyendael gezien is is er best kans dat ze doorgaat naar katwijk en richting de bollenstreek.

Ik heb nog steeds geen melding gehad, zat net mezelf in te wrijven dat ik écht positief moet blijven, het komt goed, het komt goed.
Belt er een grappenmaker over Uma
Die hadden we nog niet gehad.

M@scha schreef: vergeet je tussen al dat gezoek, geregel, voor manu zorgen en rechtop blijven staan niet ook af en toe gewoon even in een hoekje te gaan zitten en gewoon even de ogen uit je kop janken, vloeken of schoppen?

Ja, dat vergeet ik. Ik heb ook niet veel tranen meer over.
Ik weet gewoon niet wat ik nog kan doen. Ja, ik kan nog meer doen, ik kan vangkooien plaatsen, camera's en speurhonden inzetten maar dan moet ik weten waar ze is. En ze verplaatst zich nog elke dag. Ik hoop zo dat we een melding krijgen vandaag...
Dag 5
Waarom denkt een hond nou niet zo? Waarom denkt ze nou niet aan mij, Jonathan en Manu, waarbij ze op bed en bank mag knuffelen, het liefst op schoot?
Dat ze met haar gekke lange snuit in mijn nek mag liggen en ze zo hard mag snurken als ze wil? Dat ze me weer met alle vier de poten uit bed mag duwen 's ochtends en we altijd lachen om haar debiele geluiden tijdens het uitrekken. Of dat ze een hele mand vol met kluifjes heeft staan waar ze elke avond weer uit mag kiezen? En dat ze altijd tegen Manu zijn warme rug mag liggen en zich daar omrolt tot Manu begint te brommen.

Potverdorie zeg, zit hier een potje met je mee te grienen.

Echt jammer dat ze zo niet denken nee. Dag 5 alweer. En nu is het een kwestie van een hele lange adem en engelengeduld hebben terwijl dat nu net het moeilijkst is. Het gaat goed komen! Kan niet anders, dat moet.

Ik kan niet veel meer dan enorm met jullie meeleven en blijven duimen dat ze snel weer thuis is.

Oh, lekker dan die WIOA

Je doet het prima, en ik zou ook zeker op mijn eigen gevoel af gaan. Zijn ze nu helemaal belazerd! Ik hoop dat vanavond met Manu-time en het vele kaas, Uma stiekem aan komt schuiven bij de gezelligheid. Het moet!!!

Kop op Nikki.. ze is bijna thuis!

Uma, meisje, het is genoeg geweest. Ga maar naar huis.

M@scha schreef:

Manu schreef:Ik volg Laeken zijn advies op, maar dan niet persé om haar te vinden maar ook om samen even rust te hebben en samen wat te genieten.
Manu heeft een flinke klap gehad van onze stress en is redelijk van slag geweest. Op straat doet hij anders tegen de honden die hij tegen komt.
Hij zit nu vooral bij mijn moeder en zusje, die Uma ook verschrikkelijk missen en van slag zijn, omdat elke keer als ik naar hem kijk ik me besef dat ik er nog eentje mis
Mijn frustratie, wanhoop, zwakte, vermoeidheid, stress en emotionele brakheid slaan over op hem en ik ben hem alleen maar tot last. Hij reageert er op en ik raak nog meer gefrustreerd.

Ik mis niet alleen mijn meisje maar ook mijn ijsbeer

Vanavond hebben we Manu-tijd. Ik neem 2 speeltjes mee en heel veel kaas.

vergeet je tussen al dat gezoek, geregel, voor manu zorgen en rechtop blijven staan niet ook af en toe gewoon even in een hoekje te gaan zitten en gewoon even de ogen uit je kop janken, vloeken of schoppen?

Wat ben ik het hier ontzettend mee eens.

och lieverd toch. ik krijg het er helemaal koud van.

het is nog zo kort dat ze bij jullie dat paradijs heeft gevonden. nu ze buiten is heeft dat instinct waar ze zolang mee geleefd heeft het weer overgenomen. dat moet je jezelf niet verwijten en volgens mij doe je dat ook niet.

straks is ze gewoon weer thuis en wordt stukje bij beetje het leven bij jullie het normale leven.

komt goed. echt!

Ach jeetje...

Jullie doen het super goed, laat je niet gek maken door WIOA!!

Manu schreef: Belt er een grappenmaker over Uma
Die hadden we nog niet gehad.

Ahh, nee hè? Wat een idioten zijn er toch.

Het gaat goed komen Nikki, echt. Je doet alles wat je kan, je bent een fantastisch hondenbaasje en ze gaat bij je terugkomen. Dan staat ze ineens voor je neus, of iemand heeft haar te pakken gekregen, of ze wordt gevonden met de drone. Ze leeft, ze lijkt gezond, ze blijft in de omgeving. Kwestie van tijd voordat jullie een plek ontdekken waar ze steeds terugkeert, of dat jullie haar tijdens een zoektocht tegenkomen. Dat kan niet anders.

Jeetje in wat een horror verhaal moeten jullie nu zitten, getver wat klote zo. Ik ga met de andere mee duimen dat jullie Uma weer snel thuis mag zijn en jullie weer gewoon kunnen genieten van jullie lekkere stel.

Valt niet mee, meid!
En hoe afhankelijk zijn ze dan van jou hè?
Zou fijn zijn als je gewoon je hoofd in Manu's nek kon leggen en even bij hem uithuilen....
Vreselijk toch, dat één van de jouwen daarbuiten rond rent en je krijgt haar maar niet naar huis?
Knuffel van hier....

Gewoon nog even een keer een hele dikke knuffel voor jou
Het komt goed, hou hoop

ik hoop zo dat je weer een telefoontje gaat krijgen dat ze gezien is. Ik deel bijna dagelijks haar foto en haar pagina op FB.

Gewoon even een hart onder de riem omdat je het zo zwaar hebt, je doet het zo knap

Agos ik voel je wanhoop door het scherm heen. Houdt hoop het komt écht goed

Wat is het toch een moeilijke tijd waar jullie inzitten. Kan mij zo voorstellen dat je helemaal op bent.
Succes verder.

wat een stress en emoties...en wat een frustratie steeds net te laat te komen als ze gezien is..

ik kan helaas niets voor jullie doen,maar wil jullie even een knuffel komen geven en mijn duimen draaien nog steeds op volle toeren....

Heeft Uma ook echt gezworven in Spanje, weet je dat?

Aan de ene kant is het natuurlijk fijn dat ze gezien wordt, gezond is en zich eigenlijk prima redt in de duinen. Maar het is natuurlijk ook heel frustrerend omdat je haar zo graag weer bij je thuis wilt hebben.

Ik zou, toch, denk ik, proberen te bivakkeren daar waar ze het meest gezien wordt. En dan vooral op de stille uurtjes. Jij alleen, eventueel met je andere hond. In alle rust. Maar heb geen idee of dat mogelijk is.

Het bivakkeren is allemaal een leuk idee maar ze is nergens. Ze loopt overal en gaat steeds noordelijker. Ik kan wel ergens bivakkeren maar dat is zonde van mijn energie want de kans dat ik op de goede plek zit is zo klein.

Pffff wat hebben mensen daaraan om het telefoonnummer voor rare grappen te gebruiken.
Alsof het allemaal al niet stress vol genoeg is.

Uma kom op meisje het is tijd om mee naar huis te gaan.
Hier blijven de duimen draaien.

Hoop houden hoor, het komt goed Het Pinksterweekend staat voor de deur en het wordt redelijk weer. Best kans dat er dan veel mensen met honden naar het strand gaan om te wandelen die haar dan tegen kunnen komen. Als er dan overal flyers hangen met je nummer en de oproep haar vooral niet te benaderen maar bellen, dan moet ze toch gewoon weer thuis komen. Misschien sluit ze wel aan bij wat honden op het strand.

Manu schreef:Het bivakkeren is allemaal een leuk idee maar ze is nergens. Ze loopt overal en gaat steeds noordelijker. Ik kan wel ergens bivakkeren maar dat is zonde van mijn energie want de kans dat ik op de goede plek zit is zo klein.

Misschien weet ze jullie huis wel te vinden.


Iig hoop ik wel dat ze nog gespot wordt en dat jullie weer zich hebben iig op waar ze zich bevind.

Heel erg veel strekte ik denk dat je onderhand wel echt uitgeteld bent.

Ik kijk steeds even in dit topic. Nog steeds niks.. Hopelijk heb je vanavond even met Manu wat afleiding!

Ik kom je nog even een knuffel brengen

Wat een ellende zeg, ik ga geheel met Laeken mee, rust moet je hebben en dat ze een routine ontwikkeld
dan kun je het in kaart brengen en weet je waar ze op een gegeven moment langs komt.
Jeannette heeft samen met mij 3 maanden achter poppy aangerend, 3 maanden dat ze door schoonloo liep
of zeg maar rende, we zagen haar maar steeds mis, vangkooi liet ze zich echt niet mee pakken.
En zo ineens zit jeannette bij mensen in tuin en loopt ze zo tuin in, pats hek dicht hebbes.
Maar zo denk je nou eenmaal niet de eerste dagen , je wilt dr hebben en wel nu, ze moet naar huis hop.
Maar een spaanse podenco dame uit het asiel is slim, het is niet koud dat scheelt ook, sterkte

Manu schreef:Het bivakkeren is allemaal een leuk idee maar ze is nergens. Ze loopt overal en gaat steeds noordelijker. Ik kan wel ergens bivakkeren maar dat is zonde van mijn energie want de kans dat ik op de goede plek zit is zo klein.

Oke. Ik dacht dat ze voornamelijk steeds in een bepaald gebied gezien werd. Ik probeer maar gewoon mee te denken hoor.