Afscheid van Loeky.
Loeky was mijn allereerste eigen hondje, een welsh corgi cardigan, opgehaald in Borculo in februari 1991.
Op een dag stond ze zomaar in de krant. Bij de fokker vandaan, voor 200 gulden, omdat haar oortjes niet rechtop waren gaan staan. (Later leerde ik, dat het bij veel Corgi's niet gebeurde, vanwege de grootte van de oren)
Allemachtig wat was ik blij met mijn meisje.
Daar wij destijds redelijk ongelijke werktijden hadden, moest ze per dag ongeveer een uur of 6 alleen blijven. Maar als we dan thuis waren, ging ze overal mee naar toe. Op visite, het winkelcentrum, een restaurant.
Slechts 8 jaar heb ik van haar mogen genieten, in augustus 1999 werd ze ziek. Diarree, overgeven..... de dierenarts is redelijk rijk van ons geworden, tot aan specialisten aan de andere kant van Nederland toe hebben we met haar bezocht. En alles onderging ze geduldig, alsof ze het wist. Pijn had ze niet, dat was het vreemde eraan.
Op 24 december kwamen we 'smorgens ons bed uit en vonden overal in de kamer bloed met ontlasting. Dat was de limiet. Wij zijn in de auto gesprongen en hebben die dag ons meisje moeten laten inslapen.
Ongeveer een maand later kwam de uitslag van het onderzoek; Ons meisje had een vleesetende bacterie in haar darmen en die vrat haar van binnen op. Ook de zenuwbanen, waardoor ze dus geen pijn had.
Ik mis haar nog elke dag, ik kijk elke dag nog even naar haar foto. Het is ook de enige foto, die ik nog heb van haar. Door verhuizing en scheidingsperikelen ben ik de rest kwijtgeraakt.
Lieve Loeky, *5 mei 1990 - 24 december 1999*
Rust zacht mn meis, je bent niet uit mijn gedachten.
