douke
Geplaatst: 03 nov 2006 14:31
woensdagochtend bereikte ons het bericht dat bij vrienden van ons dat de avond ervoor hun stabyhoun reu Douke was overleden. hij zou woensdag 3 zijn geworden
.het is allemaal heel raar gegaan hierbij een uitleg..
eind vorige week was Douke al niet lekker, hij at wel maar braakte dat weer uit. het braken was het enige dus ze hebben het even aangekeken. maandag was het nog niet over, dus zijn ze naar de dierenarts geweest. daar heeft hij een injectie gehad tegen het braken en zijn urine is onderzocht. met de urine was niks mis. dinsdag leek douke aardig op te knappen, hij werd weer vrolijk, wilde eten zonder het eruit te gooien. 's avonds ging hij weer slijm braken en ging hij weer achteruit. ze gingen met de honden een rondje lopen, maar hij kon al zijn poot niet meer optillen. hij wilde wel persé het rondje mee lopen dus hebben ze een heel klein rondje gemaakt. thuis gekomen zijn ze direct naar de da gegaan. daar zei de da dat het een ernstig verzwakte hond was. hij wilde de volgende dag ( het was 23.15 uur ) een kijkoperateie doen bij hem. tot die tijd mocht hij niks meer doen, ze moesten hem naar de auto tillen en van de auto naar huis tillen. een maal thuis gekomen heeft nog wat slijm gebraakt, wankelde wat op zijn poten en is dood neergevallen. de da is langs geweest en heeft verslagen bij hun op de bank gezeten, dit had niemand verwacht. als het had geweten had hij ze niet naar huis laten gaan.
de volgende dag is sectie verricht op het lichaam. dit hebben ze met z'n tweeën gedaan(de da die hem maandag had gezien deed ook mee die was ook erg geschrokken toen hij woensdag ochtend als eerste bij de praktijk kwam en douke zag liggen) om niets over het hoofd te zien hebben ze het samen gedaan. het enige wat ze vonden was een sterk vergroote milt. de baasjes van douke hebben besloten de milt niet op te laten sturen naar utrecht, het is toch niet besmettelijk of erfelijk. dit gebeurt 1 op de miljoen, net als bij mensen die dood gaan aan een griepje.
Ik denk dat de meeste hetzelfde hadden gereageerd als deze mensen en het ook even aangekeken met het braken.
rust zacht lieve douke, je was nog veel te jong om te gaan
.het is allemaal heel raar gegaan hierbij een uitleg..
eind vorige week was Douke al niet lekker, hij at wel maar braakte dat weer uit. het braken was het enige dus ze hebben het even aangekeken. maandag was het nog niet over, dus zijn ze naar de dierenarts geweest. daar heeft hij een injectie gehad tegen het braken en zijn urine is onderzocht. met de urine was niks mis. dinsdag leek douke aardig op te knappen, hij werd weer vrolijk, wilde eten zonder het eruit te gooien. 's avonds ging hij weer slijm braken en ging hij weer achteruit. ze gingen met de honden een rondje lopen, maar hij kon al zijn poot niet meer optillen. hij wilde wel persé het rondje mee lopen dus hebben ze een heel klein rondje gemaakt. thuis gekomen zijn ze direct naar de da gegaan. daar zei de da dat het een ernstig verzwakte hond was. hij wilde de volgende dag ( het was 23.15 uur ) een kijkoperateie doen bij hem. tot die tijd mocht hij niks meer doen, ze moesten hem naar de auto tillen en van de auto naar huis tillen. een maal thuis gekomen heeft nog wat slijm gebraakt, wankelde wat op zijn poten en is dood neergevallen. de da is langs geweest en heeft verslagen bij hun op de bank gezeten, dit had niemand verwacht. als het had geweten had hij ze niet naar huis laten gaan.
de volgende dag is sectie verricht op het lichaam. dit hebben ze met z'n tweeën gedaan(de da die hem maandag had gezien deed ook mee die was ook erg geschrokken toen hij woensdag ochtend als eerste bij de praktijk kwam en douke zag liggen) om niets over het hoofd te zien hebben ze het samen gedaan. het enige wat ze vonden was een sterk vergroote milt. de baasjes van douke hebben besloten de milt niet op te laten sturen naar utrecht, het is toch niet besmettelijk of erfelijk. dit gebeurt 1 op de miljoen, net als bij mensen die dood gaan aan een griepje.
Ik denk dat de meeste hetzelfde hadden gereageerd als deze mensen en het ook even aangekeken met het braken.
rust zacht lieve douke, je was nog veel te jong om te gaan
en ook nog zo jong, pfff.
denk ook niet dat iemand iets voor hem had kunnen doen 
jammer genoeg, heel veel sterkte voor iedereen die betrokken was bij deze jong hond 
