Het HondenForum

We hebben gisteravond besloten om Tara in te laten slapen.

Ze had weer met Tessa gevochten, en ook weer naar Dorus uitgevallen.
Na veel overleg met de DA en Albert van Dobermann Rescue (om evt. te herplaatsen) hebben we besloten dat dit zo beter is. Herplaatsen is enorm lastig omdat ze niet met honden en katten kan, en ook niet met kleine kinderen (onder de 16), in verband met haar onvoorspelbare gedrag.
Ze is natuurlijk al 8 en heeft al het nodige meegemaakt. Ook heeft ze dieetvoer. De enige oplossing die wij kunnen bedenken behalve inslapen, is plaatsen bij een ouder iemand zonder kinderen/kleinkinderen en zonder andere dieren. Maar omdat ze vrij erg aan de lijn trekt is dat ook geen goede oplossing. En het onzindelijke gedrag is ook nogal vervelend voor de meeste mensen.
De incidenten volgen elkaar steeds sneller op, en de verwondingen worden ook heftiger, van beide kanten. Onze vraag en die van de DA en Albert was, hoelang duurt het nog voordat 1 van de 2 niet meer te redden is, of voordat ze echt goed doorbijt bij een mens?

Ze heeft ook een erg pijnlijke poot/heup aan het gevecht overgehouden en is erg aan de diarree. Waar dat laatste van komt weten we niet.

Morgenmiddag komt de dierenarts en word ze lekker in haar eigen omgeving ingeslapen. Vanavond mag ze nog lekker bij ons op bed slapen en krijgt ze nog wat lekkere dingen.

Dorus en ik hebben net een 'afscheidswandeling' gemaakt, en ze heeft de hele weg losgelopen, zonder ook maar te talen naar het brood bij de flats, waar je haar normaal gesproken kon gaan zoeken als ze een sprintje had getrokken. Ook kwam ze iedere keer netjes terug, en liep ze niet erg ver weg van ons. Alsof ze wil zeggen dat ons werk niet voor niks is geweest en dat ze wel veel geleerd heeft bij ons. Het leek net of ze echt afscheid nam, en ons wilde bedanken voor alle inspanning en moeite die we voor haar gedaan hebben, en alle liefde die we haar hebben gegeven en van haar hebben mogen ontvangen.
Een mooie herinnering om aan terug te denken!

Ik loop de hele avond al te huilen (Dorus ook hoor), maar dit is gewoon de beste oplossing voor haar. Hoe moeilijk het ook is...


Als twee bruine ogen je vragen,
Help me ,want ik voel me niet zo fijn
Mag je dan ,omdat je voelt, dit is het einde...
Egoïstisch zijn?
Als je van de dokter hoort,
dit komt nooit meer goed.
En zij krijgt steeds meer pijn.
Mag je dan ,omdat je haar niet wilt missen...
Egoïstisch zijn?
Als twee lieve bruine ogen zich sluiten gaan.
Voorgoed en je zonder haar naar huis toe moet.
Met de riem in je hand en een hart vol pijn.
Dan probeer je jezelf te overtuigen,
dit was het beste.
Ik mocht niet Egoïstisch zijn.
Vele maanden was zij bij ons,
elke dag samen was een feest.
En in al die fijne maanden
Is zij zelf niet één keer egoïstisch geweest...

Zo herdenken wij onze Tara...

Ik wens je veel sterkte de komende dagen !!

Tessa is toch net terug van je ouders i.v.m. revalidatie. Ik vind het niet zo vreemd dat het dan niet gaat nu ze weer terug is. Ben verder natuurlijk niet van de hele situatie op de hoogte, maar dat viel me wel op, dat er een uit het roedel is gewest en nu blijkbaar weer terug, dat heeft nogal impact. Het is een onomkeerbare beslissing, dus ik heb daar wel veel moeite mee als ik het zo sec lees.

Anne

starfleet schreef:Tessa is toch net terug van je ouders i.v.m. revalidatie. Ik vind het niet zo vreemd dat het dan niet gaat nu ze weer terug is. Ben verder natuurlijk niet van de hele situatie op de hoogte, maar dat viel me wel op, dat er een uit het roedel is gewest en nu blijkbaar weer terug, dat heeft nogal impact. Het is een onomkeerbare beslissing, dus ik heb daar wel veel moeite mee als ik het zo sec lees.

Anne

Het is niet alleen vanwege Tessa.
Ze heeft ook weer goed uitgehaald naar Dorus, en gisteravond ook nog weer naar mij.
Als ze niks met ons zou doen, dan hadden we nog langer doorgezocht naar een andere oplossing.
We zijn hier inmiddels al bijna een half jaar mee aan het tobben, samen met de DA en gedragstherapeuten.

moosje schreef: Als ze niks met ons zou doen, dan hadden we nog langer doorgezocht naar een andere oplossing.
We zijn hier inmiddels al bijna een half jaar mee aan het tobben, samen met de DA en gedragstherapeuten.

Dat begrijp ik veel beter dan hoe het er stond. Ik had eerder nauwelijks wat gelezen over grote problemen vandaar. Dan wordt het moeilijk bij een lastig herplaatsbare hond.

Anne

starfleet schreef:

moosje schreef: Als ze niks met ons zou doen, dan hadden we nog langer doorgezocht naar een andere oplossing.
We zijn hier inmiddels al bijna een half jaar mee aan het tobben, samen met de DA en gedragstherapeuten.

Dat begrijp ik veel beter dan hoe het er stond. Ik had eerder nauwelijks wat gelezen over grote problemen vandaar. Dan wordt het moeilijk bij een lastig herplaatsbare hond.

Anne

Ik heb er op dit forum ook weinig over geschreven. Ben hier niet heel erg actief. Wel op andere fora.

sterkte.

jeetje, wat verschrikkelijk, sterkte

wat erg zeg sterkte de komende tijd geniet nog maar even van haar goede kanten

Sterkte

Heel veel sterkte!

had het al gelezen op een ander forum
maar wil je hier ook sterkte toe wensen met deze beslissing

Heel veel sterkte

Heel veel sterkte.
Wat zal dit moeilijk zijn geweest.

sterkte!

Sterkte met deze moeilijke beslissing.

sterkte..

Veel sterkte, wat een moeilijke beslissing

sterkte

STerkte.