nagels knippen en artrose
Geplaatst: 12 aug 2010 14:19
Nou heb ik door Ella veel ervaring opgedaan met knippen van nagels. Zij heeft van zichzelf erg lange tenen en dito nagels. Haar leven in de nagel loopt ook verder door in de nagel dan normaal. Ik knip ze dus al jaren zelf bij haar en ze heeft er altijd een bloedhekel aan gehad. Even doorhalen, geruststellen en af en toe in de houdgreep en het was weer gedaan. So far so good en was het te handelen. Ondanks het hoge gehalte dramaqueen van freulein.
De artrose heeft zich de afgelopen paar maanden flink gemanifesteerd, maar met name in haar achterhand. De vorige nagelknipbeurt reageerde ze enorm op haar rechter voorpoot. Haar grote kussen was aan die poot ook wat rauwig, dus ik dacht dat het daar aan lag. Ik heb haar echter wel een snuitbandje om moeten doen, omdat ze zo heftig reageerde (meer risico uitsluitend).
Nu was ze vandaag weer toe aan beurt. Haar achterpoten heb ik voor het eerst niet hoeven knippen omdat ze inmiddels zo sleept met haar achterpoten dat dit nu wel wegslijt. Echter bij haar rechter voorpoot was het weer bal. Ze gaf op een gegeven moment zo'n gil dat ik me de pleuris schrok. Het leven had ik niet geraakt. Maar weer een snuitbandje omgedaan en met veel vijven en zessen, wurmen en vermoffelde gillen, die poot afgemaakt. Mevrouw is in mei 13 jaar geworden, dus ik heb niet de illusie dat ze nog lang bij ons zal zijn (alhoewel ik dat ook al 4 jaar zeg). Maar hoe kan ik het knippen aan die artrosepoot aangenamer maken? Heeft iemand suggesties?
De artrose heeft zich de afgelopen paar maanden flink gemanifesteerd, maar met name in haar achterhand. De vorige nagelknipbeurt reageerde ze enorm op haar rechter voorpoot. Haar grote kussen was aan die poot ook wat rauwig, dus ik dacht dat het daar aan lag. Ik heb haar echter wel een snuitbandje om moeten doen, omdat ze zo heftig reageerde (meer risico uitsluitend).
Nu was ze vandaag weer toe aan beurt. Haar achterpoten heb ik voor het eerst niet hoeven knippen omdat ze inmiddels zo sleept met haar achterpoten dat dit nu wel wegslijt. Echter bij haar rechter voorpoot was het weer bal. Ze gaf op een gegeven moment zo'n gil dat ik me de pleuris schrok. Het leven had ik niet geraakt. Maar weer een snuitbandje omgedaan en met veel vijven en zessen, wurmen en vermoffelde gillen, die poot afgemaakt. Mevrouw is in mei 13 jaar geworden, dus ik heb niet de illusie dat ze nog lang bij ons zal zijn (alhoewel ik dat ook al 4 jaar zeg). Maar hoe kan ik het knippen aan die artrosepoot aangenamer maken? Heeft iemand suggesties?