Het HondenForum

bedoel je de mooncollar of de comfy cone.

http://www.dierenshop.nl/hondenkapcomfy ... Cone+Zwart

Voor Sandy heb ik deze ook gebruikt, groot voordeel je kan de kap terugklappen waardoor ze meer zicht hebben (of aan 1 kant) Het ding is zacht en comfortabel, ze droeg hem 24 uur per dag. Het heeft 2 dagen geduurd voor ze er echt aan was gewend maar daarna was het geen probleem meer. Beterschap voor de hond en sterkte

Hier staan er ook een paar: http://www.dursydog.nl/productgroep/280 ... pmiddelen/

Inderdaad de mooncollar. Heb ik bij Yentle ook gebruikt en echt perfect.

Nee, als het om de ogen gaat, zou ik inderdaad ook gewoon de lampekap doen, hoe onhandig dat ding ook is.

mmm... zit wat in maar misschien is het wel een optie om de mooncollar af en toe te gebruiken als je er bij bent? Lijkt me een stuk comfortabeler en dan kan je toch zelf in de gaten houden wat de hond doet?

Boutje schreef:Het mag niet van de da... hij heeft een stijve nodig omdat hij anders met kraag en al zijn oog tegen de grond kan schuren.
We gaan dit weekend terug helpen, de oogdruppels gaan steeds moeilijker want hij worstelt rg en ze kan het niet alleen.

Hebben ze de softkap al geprobeerd? Is dit gedrag al gezien?? Sandy was ook gewond aan haar oog, en ze heeft totaal niet over de grond geschuurd met haar kop (ook niet langs de muur of iets anders). Als ze geen kap om had bleef ze krabben, zodra ik de kap omdeed was dit over. Daarna kon ik de kap terugklappen en zelfs dan krabte ze niet (ookal zou ze praktisch gezien wel bij haar oog kunnen als ze heel lenig erbij zou gaan liggen). Ik heb bijna constant naast haar gezeten (of mijn ouders) en als ik de kap afdeed om bijvoorbeeld schoon te maken ging ze gelijk weer proberen te krabben, dus maar omgelaten.
De harde kap van de DA heeft ze 2 dagen om gehad, was moeilijker hanteerbaar voor haar (schuurde overal tegenaan met lopen in de gang bijvoorbeeld waardoor ze weer schrok van het geluid). Ze zag ook totaal niks aan de zijkant of achter haar en ze kon haar draai niet vinden in haar mand met slapen ed. Toen een voetganger ons van achter inhaalden schrok ze zich kapot. De softkap leek comfortabeler met slapen en met uitlaten klapte ik de hele "toeter" naar achter waardoor ze beter kon zien. Thuis klapte ik dan de helft aan de kant van het gewonde oog weer terug zodat ze niet bij haar oog kon.

Met oogdruppels geven kon ik Sandy gelukkig zelf in de houtgreep pakken en druppelen. Ze moest dan gaan zitten en dan ging ik van achter over haar heen zitten (op mijn hurken) met een arm om haar nek had ik haar kop vast en met de andere hand kon ik druppelen. Mijn ouders deden daar wat paniekering over en konden dus geen druppels in haar oog doen. Gewoon in de houtgreep desnoods samen, maar dat het spul prikt is natuurlijk niet fijn.

Veel succes en nogmaals sterkte voor de hond (en de bazen), hopelijk geneest het snel en goed!