Het HondenForum

Vandaag 1 jaar geleden overleed onze Bowie. 15 en een half, ik kan het niet laten om het te benoemen maar wat waren we (en zijn we nog) trots op het mannetje. Hij zelf ook want als hij in een etalage ruit keek hoorden we hem denken; "nog geen 1 grijze haar". En dat klopte, hij kreeg pas rond zijn 15de grijze haren in zijn staart.
Bo was voor ons een geweldige hond.
Natuurlijk weet je dat 15 en een half jaar al een soort wonder is (voor een DSL) en weet je dat er een eind aan zal komen maar toch was het dan toch weer veel en veel en nog eens 3 x veel te vroeg.

We zijn helemaal gek met Ezio, de DSL pup die we precies 1 week na Bo's overlijden zijn gaan ophalen. En of Bo zijn poot ervoor heeft uitgestoken zullen we nooit weten maar Ezio is voor ons ook een wonderhond, net als Bo was. Geen vervanger, en ook nooit geweest, maar een waardige opvolger. Enfin, reincarnatie daar geloof ik niet in en veel zal terug te voeren zijn op "raseigenschappen", "genetisch materiaal" en "opvoedingskwesties". Ik zie in Ezio's ogen ook echt geen glimp van Bo. Maar toch....................... Bo is nooit ver weg, zo voelt dat toch.

Dag lieve Bo.

Dag Bo, wat mooi dat hij zo dichtbij blijft he? Ik herken dat ook met mijn soulmate Storm, die overleed vorig jaar met 5.5 jaar. Sproet kwam daarna en is nu 9 maanden, ook een soulmate

deze is voor jou lieve lieve Bo nooit leuk om zo goeie vriend te moeten missen