Dag Lizzy
Geplaatst: 08 mei 2013 13:49
Je was zo'n ontzettend bange maar lieve kat.
We hebben je opgehaald bij een boerderij.. er klopte iets niet aan jou, maar je trok zo mijn aandacht. Mijn snoepje, die ik je wilde geven, nam je niet aan... toch nam ik je mee.
Eenmaal thuis was je heel rustig en je was zo onhandig. Ik lachte om je, omdat je steeds struikelde en de verkeerde inschattingen maakte. Ik dacht dat je een normale kitten was, maar dat was je niet. Jij was echt speciaal, omdat je zo op mij leek. In je schulp gekropen, wachtend totdat iemand je zou begrijpen.
Al gauw kwam je bij me liggen en als ik een spel speelde sprong je bij mij op schoot. Van niemand wilde je wat weten, maar ik had een plaatsje in je hart veroverd.. wat was ik trots op je.
Je werd ziek en we vonden bloed bij je urine en je was ineens niet zindelijk meer. De dierenarts dacht dat je blaasontsteking had. Het is allemaal veel te snel gegaan, je lag thuis opgesloten in het huisje bovenop de krabpaal. Ik wist dat er iets niet klopte toen je de volgende ochtend jezelf had onder geplast. Weer naar de da, waarbij jij door je pootjes zakte. We wisten toen nog niet, wat ik nu weet. Je bleef bij de da en je ging aan het infuus. Ik hoopte dat je beter werd, maar 's avonds kregen we het telefoontje dat je was doodgegaan. Geen vaarwel of tot ziens, zo ineens was je weg. Wat waren wij verdrietig toen we je voor het laatst zagen. Je lag opgerold met half open bek. Meisje, je hoeft niet meer bang te zijn...
Dag Lizzy
We hebben je opgehaald bij een boerderij.. er klopte iets niet aan jou, maar je trok zo mijn aandacht. Mijn snoepje, die ik je wilde geven, nam je niet aan... toch nam ik je mee.
Eenmaal thuis was je heel rustig en je was zo onhandig. Ik lachte om je, omdat je steeds struikelde en de verkeerde inschattingen maakte. Ik dacht dat je een normale kitten was, maar dat was je niet. Jij was echt speciaal, omdat je zo op mij leek. In je schulp gekropen, wachtend totdat iemand je zou begrijpen.
Al gauw kwam je bij me liggen en als ik een spel speelde sprong je bij mij op schoot. Van niemand wilde je wat weten, maar ik had een plaatsje in je hart veroverd.. wat was ik trots op je.
Je werd ziek en we vonden bloed bij je urine en je was ineens niet zindelijk meer. De dierenarts dacht dat je blaasontsteking had. Het is allemaal veel te snel gegaan, je lag thuis opgesloten in het huisje bovenop de krabpaal. Ik wist dat er iets niet klopte toen je de volgende ochtend jezelf had onder geplast. Weer naar de da, waarbij jij door je pootjes zakte. We wisten toen nog niet, wat ik nu weet. Je bleef bij de da en je ging aan het infuus. Ik hoopte dat je beter werd, maar 's avonds kregen we het telefoontje dat je was doodgegaan. Geen vaarwel of tot ziens, zo ineens was je weg. Wat waren wij verdrietig toen we je voor het laatst zagen. Je lag opgerold met half open bek. Meisje, je hoeft niet meer bang te zijn...
Dag Lizzy
Heel veel sterkte 
veel sterkte