Het HondenForum

In mei denk ik veel aan mijn kanjers Rocco Timmy&Tommy
Rocco overleed op 25 mei nu 18jaar geleden in 1995
Ik weet het nog als de dag van gisteren
Ajax was net als afgelopen zondag kampioen geworden we hadden samen nog zitten kijken
Ik zou een feestje gaan vieren in de stad maar dat hoefde dus niet meer
wand toen ik dus wakker werd op die Hemelvaartsdag lag hij dood
In de nacht was hij overleden wat een verdriet
Mijn kat jankte heel erg die nacht en ik riep nog Timmy hou is op
maar dat was dus misschien het moment van zijn overlijden
Zo erg ik kon niet meer lopen mijn beste vriend waar ik alles mee deelde
die mijn kind had zien geboren worden en zo trots dat hij op haar was
zo wandelde hij altijd naast de kinderwagen
en lag altijd onder haar bedje te slapen echt enorm lief
De dag dat ik hem zo plots moest loslaten staat nog heel vers in mijn geheugen
Mijn beste vriend mijn eerste vriend moest ik gaan missen
Hoe dat wist ik op dat moment echt niet en nu nog mis ik hem 18 jaar later
Het slijt wel maar missen doe ik hem nog elke dag




En zo ook Timmy nu 10 jaar geleden ook op een Hemelvaartdag stond ik onder de douche
en Timmy zat nog heerlijk te eten naast me op de kattenbak
Plots riep mijn dochter mij mama mama Timmy doet raar en ik rende uit de badkamer
nog twee keer zuchte hij en weg was ie ik dacht nog aan een coma snel naar de dierenarts
maar me moeder zij al in de auto dat hij overleden was en ja dan ben je weer helemaal
van slag nooit ziek net als Rocco en plots weg heel erg moeilijk
zo ook het eerste bewuste verlies voor mijn dochter
Timmy was haar alles hele tekeningen met afscheid (dag Timmy stond er op) werden er gemaakt
Zo lief ik vergeet het nooit meer
Hemelvaartsdag zal hier nooit meer hetzelfde zijn we moeten er altijd aan denken

Timmy&Tommy

4 jaar later ook Tommy hij was dikzak en werd plots mager ik naar de dierenarts
Ik dacht aan een schildklier of een nier probleem
maar het was veel erger er zat een enorme tumor in zijn buik
overal uitzaaiingen en er was niets meer aan te doen nog drie maanden heeft hij geleefd
en overleed op 13 mei 2009 niet op een Hemelvaartsdag maar wel ook in mei
18 jaar was hij bij me op dat momend nog langer als mijn dochter
die was toen 16 en dat voelde dus ook weer als of je hart uit je lichaam word gerukt
om hem dus toen los te hebben moeten laten
Ze staan ook alle drie hier in huis toen Rocco overleed wou ik heel graag de urn met zijn as
weer mee naar huis en staat hij hier alweer 18 jaar en zo ook Timmy&Tommy
en deze hele maand staan er kaarsjes en bloemen bij

wand ik zal ze nooit vergeten
veel groetjes inge

Missen is misschien niet het juiste woord.Maar dat je op bepaalde tijden nog terug denkt aan je Honden ( etc. ) kan ik me wel wat bij voorstellen ..

Nee hoor ik mis hem nog elke dag dat heb ik inderdaad niet met al mijn dieren maar met Rocco zeer zeker
en dat komt puur omdat het een hele goeie vriend was al is dat 30 jaar later zal nooit over gaan
omdat er ook nooit meer zo een vriend voorbij zal komen zoals hij
maar van mij mag iedereen wel zijn eigen mening hebben dus dat kan dat jij daar zo over denkt Nana
ik denk anders en voel het zo na 18 jaar
elke dag is er wel een momentje dat hij aan bod komt met Timmy&Tommy is dat mischien wel wat anders inderdaad
groetjes inge

Zo ook zeker vandaag

Ik heb mijn 1e kat en mijn 1e hondje. Zou er niet aan moeten denken hen te verliezen zeker mijn hondje niet. Denk dat dat mij ook zeer lang bij zou blijven.

Sterkte vandaag!

Misschien ben ik dan té nuchter. We hebben foto's hangen van alle honden die we gehad hebben en kijken er met een glimlach naar. Het waren mooie (honden)jaren. Maar het is voorbij. In de weken nadat ze dood zijn wordt er gejankt, is er groot gemis, maar dan krijgt het een plekje.
Met alle respect kan ik me ook niet voorstellen dat het gemis na ál die jaren nog zó groot is. Maar ieder is natuurlijk anders.

Is het verdriet dan echt nog zoals ze net overleden zijn vraag ik me oprecht af?

Nee het verdriet is inderdaad niet zo erg als toen maar het missen blijft hier inderdaad
hij was gewoon een hele bijzondere vriend en die twee van nu ook hoor
maar met Rocco was dat anders
als ik naar lings zei ging hij naar lings en als ik rechts zei ging hij rechts hij liep keurig naast mij los
ging zelf even langs de slager toen de tijd waar ik woonde netjes zitten voor de deur totdat hij wat kreeg
en hij hield mij meer in de gaten dan dat ik hem in de gaten moest houden
hij was voor mij gewoon erg bijzonder
en ja dan denk je daar toch echt in mijn geval nog dagelijks aan
en ook elke dag inderdaad de grote foto aan de muur de foto van hierboven
en ik kijk en denk ook met een glimlach aan hem terug maar missen doe ik hem nog altijd
en dat zeg ik dan ook tegen hem ik ben misschien een rare maar zo be it
en de katten zeker Tommy die 18 jaar bij je was vergeet je dat ook echt niet zomaar
maar ieder mens is verschillend en dat is maar goed ook
veel groetjes inge

Gelukkig maar dat we allemaal verschillend zijn.
Natuurlijk mis ik het spul ook nog wel eens, maar anders.

Ik snap dat ook zeer zeker ik val een beetje onder de emomuts catorgorie
Mijn dochter is ook nuchterder soms best ook heel erg fijn hoor ben ik ook trots op
wand inderdaad verdriet blijft bij mij wel is wat langer hangen
Kan het soms moeilijk een plaats geven en zeker toen in het geval van Rocco
dat heeft uiteraard een plekje na 18 jaar maar het gemis is bij mij gewoon niet minder
ik denk zelfs dat het soms juist wel erger word na mate de jaren door gaan
maar huil er niet dagelijks om dat is inderdaad nu aleen even het momentje van Hemelvaart
morgen is het alweer veel beter
veel groetjes inge