Bedankt voor je berichtje! Als je er achter komt uit welke lijnen vader komt, ben ik erg benieuwd. Vervelend voor de moederhond zeg.
Hopelijk is ze goed hersteld. Mocht je niet weten of ze de ouderdieren getest hebben, wees dan wel alert op heupproblemen.
Er is mij verteld dat het karakter het meest lijkt op het feno type van het ouder dier. Goed, ik denk dat het meest ligt aan de opvoeding welke je een pup meegeeft. Wellicht hebben ze een grotere potentie dat het fout zou kunnen gaan doch als je duidelijk bent in het leiden van positief en/of negatief gedrag, dan komt het wel goed. Ik zie bij haar dat zij dominant gedrag kan vertonen maar ook dat zij heel gevoelig is. Ik heb wel al wat meerdere honden gehad en getraind.
Dat wat betreft de opvoeding, dat dacht ik ook altijd. Tot ik mijn eerste Catahoula in huis nam. Nu ben ik toch een iets andere mening toebedeeld.
Hoewel het goed gaat hoor, met onze Catahoula, maar daar heeft enorm veel tijd en training in gezeten. Veel meer dan ik gewend was/ben van andere rassen (ik heb ook lesgegeven op een hondenschool). En dan nog zijn er trekjes die ik er nooit helemaal uit zal krijgen en ik ook niet moet willen denk ik, want het zit er gewoon in. Een intacte macho reu die niet bij de roedel hoort gaat gewoon niet goed (kwam naar voren vanaf een leeftijd van 8 maanden). Dan lijn ik hem aan of laat ik hem volgen tot we er voorbij zijn. Volgens mij heeft dit ook te maken met de lijnen waaruit mijn Catahoula komt, daar komen meerdere honden uit met hond- en/of mensagressie. Ik heb de indruk dat de latere gefokte nesten van goede fokkers een wat gematigder en stabieler karakter hebben en niet zo'n kort lontje hebben. Maar de Catahoula blijft altijd een pittig ras.
Mijn bedenkingen wat betreft Stafford x Catahoula zijn de kans op hondagressie, de Catahoula is een pittig ras en kan een kort lontje hebben en daar de vasthoudendheid van de Terriër doorheen lijkt me een moeilijke combi. Verder is de Stafford doorgaans mensvriendelijk, maar dit geldt dan weer niet voor alle Catahoula's, die zijn van nature wat argwanend naar vreemde mensen. Ook toont een Catahoula veel eigen initiatief en kunnen ze koppig zijn, wat in dergelijke situaties best lastig kan zijn. Maar gelukkig is Moon een teefje, bij de reuen staat de hondagressie meestal meer op de voorgrond. Ik weet niet hoe de vader van Moon was met vreemden? Ik hoop goed. Gelukkig heb je meer honden getraind en ben je er bewust van, net als dat je lekker met haar gaat trainen.
Want werken voor de baas, dat vinden ze het einde. Speuren vinden ze echt top.
Ik ben heel benieuwd hoe ze zich gaat ontwikkelen en hoop dat je niet geschrokken bent van mijn post. Maar ik denk wel dat het van belang is met een dergelijk ras/kruising je goed bewust te zijn van wat voor hond je in handen hebt.
Veel plezier met haar in elk geval! En zou het leuk vinden om op de hoogte te blijven.
( zover ik weet is dit goed gegaan). Ik had begrepen dat ik nu moet wachten op toestemming.
)
), maar dat heb ik al een paar jaar niet meer gedaan. Tegenwoordig zijn er wel Europese weekenden, maar dat is mij helaas te ver weg. Misschien wel weer eens leuk om te organiseren. Er zijn inmiddels een hoop Catahoula's en Catahoula kruisingen bij gekomen. Wel leuk om ze eens in het echt te ontmoeten.
