Het HondenForum

Hallo,

Ik ben Kim! Ik en mijn vriend hebben een Cane Corso teefje van bijna 4 jaar. Ik kom regelmatig op dit forum terecht als ik iets google, dus het leek me handig me nu een x aan te melden.

In april heeft ze haar voorste kruisband van haar linker achterpoot gescheurd. We hebben toen een TTA Rapid (of TTA 2) laten doen.
Nu heeft ze afgelopen woensdag haar rechter kruisband gescheurd :'(
We twijfelen nu erg of we wel weer een TTA operatie moeten laten doen. We vonden de ingreep nl heel erg heftig. Het herstel zou een maand of 3 duren, maar nu, na 8 maanden, was ze nog steeds niet helemaal hersteld (terwijl we wel echt intensief met revalidatie bezig zijn geweest). Ze heeft ook heel veel pijn gehad, echt zo zielig, ons hart brak...
We denken er nu over om een Tight Rope operatie te laten doen. Minder ingrijpend, maar ik lees nogal wisselende verhalen over het resultaat. Wie heeft er hier ervaring mee of kan ons adviseren?

Alvast bedankt!!

Ik heet je welkom namens de moderators! je hebt nu toegang tot de rest van het forum. Wij wensen je veel plezier! Het is mogelijk dat je niet heel veel welkomstberichtjes krijgt op je eerste topic, dit omdat het verloop erg groot is. Dit is absoluut geen teken dat je niet welkom bent!

Als je je vraag in de rubriek medisch zet, heb je meer kans dat je antwoorden krijgt

Wij hebben bij onze hond Old English Bulldog x Cane Corso dus een zware hond een TPLO operatie aan beide achterpoten laten doen. De revalidatie was zwaar, maar ze doet alles weer en je merkt niet dat ze last van haar poten heeft.

Waar heb je de TTA laten doen? Bij een specialist?
Heb je tijdens de revalidatie met de specialist besproken dat het herstel zo moeizaam ging? Wat gaf hij/zij aan als mogelijke oorzaak hiervoor en is je hond in die tijd ook onderzocht?

We hebben de TTA rapid (is iets anders dan gewone tta) bij dierenkliniek Dieren (in dieren) laten doen.
We zijn 2 x terug geweest voor foto's. Daarop was alles prima en werd er gezegd dat we gewoon door moesten gaan met opbouwen.
Ze heeft 1 x opnieuw pijnstillers gehad omdat ze haar spieren wat overbelast leek te hebben. (Terwijl we echt heel rustig hebben opgebouwd met wandelen... Ze kon nu net 2 km hardlopen met ons samen... 9 km P uur...)

Ik heb even op de site van die kliniek gekeken en lees dat ze zich wel verdiept hebben in de orthopedie, maar geen specialisten zijn. Persoonlijk zou ik deze keer wel naar een specialist gaan. Vooral omdat de ene poot nog steeds niet helemaal hersteld is, terwijl de andere nu dus onder het mes moet.

Ik zou ook een specialist zoeken en een andere methode.

Wij hebben bijna 3 jaar geleden ook een tplo operatie aan een achterpoot bij een Leonberger (60kg) laten doen.
Het herstel ging best goed.
Je wel zien dat de stand van haar poot iets is veranderd.
Maar daar heeft ze geen last van.
Ze is nu bijna 10 jaar en huppelt nog steeds vrolijk mee met onze andere twee leonbergers.

Drentlover van dit forum kan je hier ook wel iets over vertellen.

Een van mijn honden heeft vorig jaar zijn kruisband gescheurd. Wij hebben toen extracapsulaire stabilisatie laten doen. Helaas bleek hij de hechtingen af te stoten waardoor het na 4 maanden revalidatie alsnog weer kapot ging. Ik had er al geen goed gevoel over en heb de dierenarts in kwestie herhaaldelijk gebeld en we zijn ook diverse keren met de hond terug geweest maar er werd alleen maar gezegd dat hij slap was en sterk moest worden. Helaas bleek dat dus niet het geval. Hij is nog eens geopereerd dit keer met oplosbare hechtingen. Het is nu een dik jaar geleden dat hij de laatste operatie had en nu pas kan ik zeggen dat hij weer "goed"is. In draf heeft hij nog altijd een raar knikje maar verder doet hij er alles weer mee. Hij rent weer net zo hard als voor die tijd en is weer fit en levendig. Wel staat zijn poot aan die kant erg naar buiten gekanteld als hij zit. Ook heeft hij atrose ontwikkeld in dat gewricht. Ik geef hem al een jaar glucosamine en dat helpt gelukkig goed. Hij moet nog 4 jaar worden dus hopelijk blijft het nu goed gaan.

Yara schreef:Een van mijn honden heeft vorig jaar zijn kruisband gescheurd. Wij hebben toen extracapsulaire stabilisatie laten doen. Helaas bleek hij de hechtingen af te stoten waardoor het na 4 maanden revalidatie alsnog weer kapot ging. Ik had er al geen goed gevoel over en heb de dierenarts in kwestie herhaaldelijk gebeld en we zijn ook diverse keren met de hond terug geweest maar er werd alleen maar gezegd dat hij slap was en sterk moest worden. Helaas bleek dat dus niet het geval. Hij is nog eens geopereerd dit keer met oplosbare hechtingen. Het is nu een dik jaar geleden dat hij de laatste operatie had en nu pas kan ik zeggen dat hij weer "goed"is. In draf heeft hij nog altijd een raar knikje maar verder doet hij er alles weer mee. Hij rent weer net zo hard als voor die tijd en is weer fit en levendig. Wel staat zijn poot aan die kant erg naar buiten gekanteld als hij zit. Ook heeft hij atrose ontwikkeld in dat gewricht. Ik geef hem al een jaar glucosamine en dat helpt gelukkig goed. Hij moet nog 4 jaar worden dus hopelijk blijft het nu goed gaan.

Ik heb me laten vertellen dat extracapsulaire stabilisatie niet zo geschikt is voor grote en actieve honden... Wij hebben een grote actieve hond. Is jou anders verteld?
Ben benieuwd naar de motivatie achter je keus...

De dierenarts in kwestie vond het de juiste oplossing gezien alle andere afvielen omdat hij al behoorlijke artrose had. Vandaar dat we dat advies hebben opgevolgd. Deze DA was redelijk gespecialiseerd in kapotte kruisbanden dus we zijn er vanuit gegaan dat dit de beste keus was.

Yara schreef:De dierenarts in kwestie vond het de juiste oplossing gezien alle andere afvielen omdat hij al behoorlijke artrose had. Vandaar dat we dat advies hebben opgevolgd. Deze DA was redelijk gespecialiseerd in kapotte kruisbanden dus we zijn er vanuit gegaan dat dit de beste keus was.

Ok. Thx voor je toelichting.
Bij onze hond is er gelukkig maar heel weinig artrose. Althans, 8 maanden geleden in de knie die toen kapot was slechts een klein beetje, in de andere knie zat toen nog niks.
Maandag worden er weer foto's gemaakt, dus dan zullen we het zien...

Zojuist zijn er foto's gemaakt... Helaas, zoals we eigenlijk wel al wisten, de kruisband is 100% door.

Het verloop na de vorige operatie is besproken met de dierenarts. Om een lang verhaal kort te maken, onze verwachtingen waren misschien wat te hoog en de DA zal na een volgende operatie duidelijker zijn over de nazorg.

Volgende week maandag is er tijd voor opnieuw een TTA Rapid. We hebben dit plekje gereserveerd, maar nog niet 100% bevestigd. Pup vind het nog altijd niet vervelend om naar de DA te gaan, ze kennen haar, kennen ons inmiddels... en als we overstappen naar een andere DA is het ook maar afwachten...

We gaan de mogelijkheden voor hydrotherapie verder uitzoeken, maar dit vrijwel zeker doen na de operatie.

Nu maar eens de webshops afspeuren voor denkspelletjes, een comfy cone (zachte kap) of misschien wat shirts verknippen...
We krijgen nu overigens wel zwaardere pijnstillers na de operatie. Een soort morfine achtig iets. Want een hond piepend van de pijn breekt je hart...

Dat is geen fijn nieuws voor jou en jouw hond. Hopelijk gaat zijn operatie en revalidatie voorspoedig.

Onze hond gaf eigenlijk weinig pijn aan. Hij liep meteen weer op die poot beide keren, wat helemaal niet goed was maar ja, wat doe je eraan? Het was erg lastig om hem kalm te houden. We hebben hem ook een tijdje valium gegeven omdat de DA bang was dat hij met zijn wilde gedoe de boel weer stuk zou maken. Gelukkig is het uiteindelijk allemaal weer goed gekomen maar wat een ellende was dat. Hij heeft maanden heel veel tijd in de bench door moeten brengen want los in huis ging al helemaal niet. Hij bleef maar op de banken springen en gek doen. Gelukkig vond hij het in de bench helemaal niet erg. Ik heb wel een aantal keren een fysiotherapeut bij hem gehad toen hij weer "genezen"was. Die maakte hem wat los en gaf ons wat oefeningen om hem sterker te maken. Dat heeft ook goed geholpen voor zijn herstel.

Sterkte met je hond!

Dankjewel!
De vorige keer had ze zoveel pijn. Was echt verschrikkelijk, dus hopelijk gaat dat nu beter.
Binnen in huis is ze gelukkig rustig. De bel eruit trekken en zo min mogelijk bezoek waren de vorige keer gelukkig voldoende.
Als we om wat voor een reden dan ook geen hydrotherapie gaan doen, gaan we zeker ook een fysio zoeken. Dan weet je toch wat beter hoe je ervoor staat...

Onze vorige hond heeft links en rechts een TTA operatie gehad. Wel bij een orthopeed (specialist) en daar zou ik het ook zeker bij laten doen, ik vind dat geen operatie voor een dierenarts.
Rechts duurde wat langer voordat hij weer helemaal goed liep omdat ook zijn meniscus kapot was. Dat was bij zijn linkerknie niet zo en daar liep hij sneller goed mee.
Hij is er oud mee geworden. Wel had hij in zijn rechterknie artrose ontwikkeld waar hij de laatste periode van zijn leven ook pijnstilling voor kreeg.

joline schreef:Onze vorige hond heeft links en rechts een TTA operatie gehad. Wel bij een orthopeed (specialist) en daar zou ik het ook zeker bij laten doen, ik vind dat geen operatie voor een dierenarts.
Rechts duurde wat langer voordat hij weer helemaal goed liep omdat ook zijn meniscus kapot was. Dat was bij zijn linkerknie niet zo en daar liep hij sneller goed mee.
Hij is er oud mee geworden. Wel had hij in zijn rechterknie artrose ontwikkeld waar hij de laatste periode van zijn leven ook pijnstilling voor kreeg.

TTA Rapid is een andere operatie dan een TTA. Het implantaat is anders, de kans is kleiner dat er naderhand pinnen operatief verwijderd moeten worden en het herstel is over het algemeen sneller dan bij een TTA. Er zijn in Nederland nog geen officiële orthopeden die deze operatie uitvoeren.
Onze dierenarts heeft zich in de TTA Rapid gespecialiseerd dmv een cursus in het buitenland en behoorde bij de eerste 3 in Nederland die deze operatie uitvoert. Hij doet dit nu ca 3 jaar als ik het goed heb.

"MMT (Modified Maquet Technique) is now established as an alternative to traditional TTA. It has been observed that the post-operative stability would be significantly increased if the cage had more than two screws. Additionally the machined TTA cage is not ideal for bone ingrowth.
New manufacturing techniques have made the new TTA Rapid cages technically possible. Rather than having machined slots through the cage for bone ingrowth, the TTA Rapid cage is created as a titanium honeycomb very similar in structure to cancellous bone. This construction is both very strong and very biocompatible with bone.

For the TTA Rapid technique pre-operative assessment is exactly the same as the established traditional TTA. Accurate positioning of the Maquet hole and the osteotomy are simplified by use of dedicated jigs."

en

De voordelen van een TTA-Rapid zijn duidelijk aantoonbaar. Het open TTA-Rapid implantaat, welke in 27 verschillende maten verkrijgbaar is, kan volgroeien met botweefsel, zodat het scheenbeen één stevig geheel wordt met het implantaat. Het implantaat wordt volledig geschroefd, zodat het mechanisch een stevige constructie vormt met het scheenbeen. Zelfs als onverhoopt het gedeeltelijk doorgezaagde voorste deel van het scheenbeen aan de onderzijde losraakt, blijft de constructie zeer stabiel. Dit in tegenstelling van de normale TTA techniek.

Dit soort uitspraken hebben ons doen besluiten een TTA Rapid te verkiezen boven een gewone TTA.
Als er een specialist was geweest die deze operatie al uit voerde zouden we hier waarschijnlijk voor kiezen, maar specialisten zijn blijkbaar nog tevreden met de oude technieken.
Ik geloof niet dat een specialist deze techniek niet uitvoert omdat ze er niet in geloven, wel omdat er nog niet genoeg lange termijn ervaringen zijn.

Ik vergelijk het wel eens met het voedingscentrum dat beweert specialist te zijn op gebied van voeding maar wat inmiddels ook volkomen achterhaald is. De beste oplossing vind je mijns inziens niet altijd bij de specialist, wel bij de meest ervaren mensen en mensen die de laatste ontwikkelingen volgen.

Dat is nieuw voor mij, wist ik nog niet. Bij onze hond was de eerste operatie is 2008 dus logisch dat in de tussentijd de technieken alweer verbeterd zijn
Ik hoop dat alles goed gaat en dat ze dit keer niet zoveel pijn heeft.

Ik volg hier even mee. Onze hond van 7,5 jaar oud heeft begin september een TTA II (volgens mij iets anders dan TTA rapid) ondergaan. Haar meniscus was ook aangetast. We hebben dit laten doen bij een orthopedisch specialist en zijn vanaf 2 weken na de operatie naar een fysiotherapeut beginnen gaan. Vrijdag krijgt ze haar 3de hydrotherapiesessie. Tot voor twee weken ging de revalidatie zeer goed. Ze heeft een kamerkennel en we konden al 45 minuten aan een flink tempo wandelen. Tijdens onze laatste afspraak bij de fysiotherapeut werd afgesproken dat Roxy ook af en toe wat aan spieropbouw zou mogen gaan doen: trapjes, hellingen, hoog gras, korte stukjes joggen. Helaas zien we sindsdien (terwijl we haar belasting eigenlijk niet noemenswaardig verhoogd hebben) terug opstartproblemen na het rusten. Ze mankt dan eigenlijk opnieuw vrij fel, hoewel ze na enkele passen terug zuiver loopt. Ik hoop dat er niet te veel artrose is, die door dit koude weer de kop opsteekt ...

Ow, ik dacht dat TTA2 en Rapid hetzelfde waren. Volgens de site van de DA is het in ieder geval een Rapid die ze heeft gehad en nu maandag dus weer krijgt.
Mag ik vragen bij welke specialist je bent geweest? Wij konden geen officiële orthopeden vinden die de rapid uitvoerden... Alleen maar gewone TTA's...
Opstartproblemen na het rusten/liggen klinkt heel herkenbaar. Onze hond had exact hetzelfde. Werd de laatste weken wel wat minder, maar was nog niet helemaal weg... Ze wou haar geopereerde knie ook liever niet echt onder zich buigen als ze ging zitten of liggen. Dat pootje manoeuvreerde ze altijd een beetje naast zich.
Ik hoop stiekem dat als straks allebei haar poten in dezelfde hoek staan door de operatie ze ze misschien ook weer gelijk gaat belasten.
Merken jullie veel progressie door de hydrotherapie?

Wij zijn bij Peter De Roeck in Landen (België) geweest en de nabehandeling (fysiotherapie en hydrotherapie) gebeurt in 't Waterhof. Wij hebben zelf niet gekozen welke operatie hij zou doen. Hij doet bij elke hond via Röntgenfoto's enkele metingen en beslist dan wat volgens hem de beste keuze voor die bepaalde hond is :TPLO, TTA of TTA 2. Ik vond dat ook een te moeilijke keuze om zelf te maken. Ik heb eigenlijk geen idee of hij ook TTA rapid doet.

Morgen probeer ik nog eens bij hem op controle te gaan, om te bekijken of dit wel normaal is. Wat jij zegt, is bij ons net hetzelfde: Roxy strekt ook altijd haar beentje een beetje wanneer ze gaat zitten. In reeksen van 5, train ik daar nu bij haar op, omdat de fysiotherapeute zegt dat ze het wel kan, maar niet doet omdat er nog wat 'spanning' op het gewricht zit, dat zou echter geen pijn doen. Ze moet als het ware leren om die poot terug goed te gebruiken. Ik laat haar dus vlak naast mijn been aan de voet gaan zitten, of naast een muurtje, zodat ze verplicht 'goed' gaat zitten. Dat doen we 1 tot 2 keer per dag 5 keer na elkaar. Wat je ook kan doen, is de 'zit' oefenen op een smalle plank, dan gaan ze vanzelf hun pootje netjes onder plaatsen. Nu moet ik dit ook op instabielere ondergronden gaan doen, zoals op een matras, of op een balanskussen, maar daar ben ik mee gestopt omdat ik het manken bij opstart te erg vind: het kan niet dat dit geen pijn doet.

Wat jij nu meemaakt, is onze grootste vrees, namelijk dat de tweede kruisband ook gaat scheuren door overbelasting. De revalidatie is zwaar en slopend. We hadden gehoopt om tegen het nieuwe jaar onze actieve hond terug te hebben, maar zo ziet het er nog niet naar uit . Was bij jullie hond de meniscus ook stuk? Zou het daardoor komen, dat de revalidatie zo moeizaam verloopt?

Oh ja, je vroeg ook nog naar de hydrotherapie. Ik heb geen idee of dit helpt. Ik wil er gewoon alles aan doen om haar zo goed mogelijk te krijgen, zodat ik mezelf achteraf niets kan verwijten. Ik doe braafjes alles wat de fysiotherapeut ons oplegt. De hydrotherapie is vooral goed voor haar spieropbouw. Een minuut zwemmen staat gelijk aan een kilometer stappen, maar dan zonder dat haar gewrichten daardoor belast worden. Haar spieren groeien aan volgende de fysio, maar nu we die terugval zien, weet ik het niet goed meer. Mogelijk is die terugval toch door artrose? En heeft ze nu meer last door de koude? Soms krijg ik dan doemscenario's voor me, dat ze nooit meer los zal kunnen lopen. Uiteraard leggen we ons daar dan bij neer, maar ik zou het erg jammer vinden. Loslopen is haar lieve leven ...

Ik heb wat plaatjes bekeken van TTA2 en vergeleken met Rapid. Wat ik als leek kan zien is dat de techniek hetzelfde is (ook het bot splijten, niet helemaal doorzagen) alleen het implantaat ziet er een beetje anders uit.
Wij hadden er na de vorige operatie niet eens bij stil gestaan dat fysio nodig zou kunnen zijn... We hadden een schema gekregen van de DA en werkte dat netjes af. Dit keer gaan we het toch wel anders aanpakken... De oefeningen die je noemt klinken goed en ook logisch. Maar voorlopig zal het eerst rusten worden ben ik bang... Ik ben wel benieuwd hoe ze uit zichzelf zal gaan zitten straks.

De vorige operatie was bijna 8 maanden geleden en de laatste paar weken lieten we haar weer een beetje rennen en spelen met andere honden. Dat ging ook best goed, ze leek er achteraf geen last van te hebben, zolang het rennen en spelen maar niet te heftig was.

Ik heb me laten vertellen dat in 70% van de gevallen ook de 2e kruisband scheurt. Om verschillende redenen:
- de stand van de knie
- ze hebben er aanleg voor (anders was waarschijnlijk ook de 1e niet gescheurd)
- en de extra belasting na de operatie van de andere (al denk ik dat dit in ons geval het minst meespeelde)

Ik kan me niet voorstellen dat we haar straks niet meer los kunnen laten lopen en niet meer kunnen laten spelen. Dan zou ze volgens mij niet meer gelukkig zijn. Ze heeft straks in ieder geval geen kruisbanden meer die nog kunnen scheuren.

Haar meniscus was overigens niet kapot. Ze had ook weinig tot geen artrose. En één van de voordelen van een TTA zou ook zijn dat er minder artrose ontstaat dan bij een kunstbandje etc.
Had jullie hond veel pijn na de operatie?

Bij mijn hond was de meniscus ook kapot. Maar hij heeft toch wel veel langer moeten rusten voor we weer iets mochten opbouwen. Ik vind het vrij snel als je hond in september geopereerd is. Al met al heeft het bij onze hond wel bijna een jaar geduurd voor hij echt weer goed was. Maar hij rent er nu weer vrolijk op los dus met wat geduld kan het allemaal best goed komen. Ik heb er ook een hard hoofd in gehad een hele lange tijd of het wel goed zou komen. Ondanks zijn artrose heeft hij geen opstart problemen, ook niet gehad dus dat is wel positief. Hij krijgt wel al meer dan een jaar glucosamine elke dag en naar mijn idee heeft hij daar veel baat bij.

De orthopeed heeft ons zelf aangeraden om naar de fysiotherapeut te gaan. Dat gaf het meeste kans op slagen, vertelde hij. De fysiotherapeute stuurt ook alle verslagen naar hem door. Hij doet zeer veel kruisbandoperaties en volgt alles ook nauwgezet op, om te kunnen documenteren hoe zijn honden het post-op doen. Hij sprak van 50% kans op een ruptuur van de tweede kruisband, ik moet er niet aan denken (heel veel sterkte voor jullie).

Roxy had veel pijn na de operatie. Zoveel, dat ze nauwelijks wou poepen, dan kermde ze echt van de pijn. Normaal doet ze dat 2 tot 3x per dag, tijdens de eerste weken slechts eenmaal per dag of soms zelfs niet. We gaven haar, naast pijnstillers, ontstekingsremmers en antibiotica, ook een kalmeermiddel om haar rustig te houden. Geen fijn medicijn, maar ik vond toch dat het in haar geval zijn nut had. Een comfy cone hadden we ook, dat is echt een goede aankoop vind ik!

Vrijdag zijn we eerst op controle bij de orthopeed geweest. Hij vond dat haar gang perfect is, gezien ze drie maanden geleden geopereerd is. Daarna voor de derde keer naar de hydrotherapie. Ze heeft weer wat meer bespiering dan vorige keer, dus wij heel blij. Dit keer hebben we ook duidelijke uitleg gekregen over die zogenaamde 'terugval'.

Het feit dat Roxy terug opstartproblemen heeft, is helemaal niets om ons zorgen over te maken. Ze moet alles opnieuw rustig opbouwen en uiteraard gebruikt ze daarbij spieren die al maandenlang stil liggen. Het is nu aan ons om de belasting stilletjesaan op te drijven, zonder haar daarbij te overbelasten. Manken bij het opstaan is heel normaal, zolang ze na 5 tot 10 passen terug normaal loopt. En voorlopig is dat zo, dus we zijn goed bezig . Als ze langer mankt, is het tijd om een stapje terug te nemen. Maar alles is nu zeer goed genezen en het gewricht is terug voldoende stabiel, zodat de kans op complicaties nu echt wel miniem is. Ook als er een keer iets onverwachts gebeurt (een spurt achter een konijntje, een sprong in de lucht, een korte spelpartij met onze pup), is de kans klein dat er schade komt aan het gewricht of aan de andere kruisband.

We gaan nu verder met de belasting opdrijven: korte stukken joggen, hellingen op en af, balansoefeningen, obstakels op kniehoogte, hoog gras, mul zand, trappen enz. Er bestaat een kleine kans dat de 'opstartproblemen' blijven, sommige honden hebben er blijvend last van na een kruisbandoperatie. Ze heeft ons op het hart gedrukt dat dit echter geen 'pijn' is, maar eerder een soort 'spanning' die haar parten speelt.

Wij zijn in elk geval gerustgesteld en heel blij dat we al die goede raad krijgen tijdens de fysio- en hydrotherapiesessies .

Wat fijn om te lezen! Echt heel goed!

Wij moeten ons schatje morgenochtend om 9.15 bij de DA brengen.
Ze is nu nog zo vrolijk... Als ze eens wist... :'(

Ik leef met jullie mee. Mijn duimen draaien volop voor een geslaagde operatie en daarna een goede revalidatie, zodat jullie over enkele maanden terug alles kunnen met Pup!

KimCane schreef:Wat fijn om te lezen! Echt heel goed!

Wij moeten ons schatje morgenochtend om 9.15 bij de DA brengen.
Ze is nu nog zo vrolijk... Als ze eens wist... :'(

Succes vandaag! Hopelijk verloopt alles goed.