Pixietje stelt voor: Roxy en Mauro
Geplaatst: 26 nov 2014 15:43
Hoi, ik ben Pixietje, een jonge dertig(st)er uit de Belgische Kempen. Samen met mijn man hebben wij twee honden, drie katten, een paard en enkele kippetjes. Om het overzichtelijk te houden, beperk ik me hier tot de honden
.
Roxy is een kruising (labrador? beauceron?) van 7,5 jaar oud (teefje). We adopteerden haar vijf jaar geleden, nadat ze hoogdrachtig in het asiel was gedumpt (en daar ook haar pups gekregen heeft). Over haar verleden weten we niets, maar gezien haar angsten zal het niet al te mooi geweest zijn. Veel geduld en liefde hebben haar doen openbloeien tot een prachtige, lieve hond die voor ons door het vuur gaat. Al heeft ze nog steeds een handleiding als het op vreemde honden en mensen aankomt. Op dit moment revalideert Roxy van een kruisbandoperatie (TTA II).
Sinds mei is Mauro bij ons komen wonen, een Friese stabij reu die nu 8,5 maanden oud is. Mauro is een echt schatje: hij zou je opeten van geluk als hij je ziet! Hij blijkt ook heel graag samen te werken met zijn baas. We gaan één maal per week naar een soort opvoedingscursus en één maal per week naar de pre-agility. Verder volg ik met hem ook het brilliant recall programma van Susan Garrett, in een poging om zijn jachtinstincten in goede banen te leiden. Voorlopig lukt dat best aardig, al zeg ik het zelf.
De twee honden zijn elkaars tegenpolen, maar toch zo gek op elkaar! Roxy heeft zeer weinig zelfbeheersing, terwijl Mauro vaak afwachtend is, alsof hij eerst even op een rijtje zet of het wel de moeite is om in actie te komen. Roxy train ik via 'lure & reward' en weet zo erg snel wat ik van haar verwacht, als ik haar zelf laat nadenken dan gaat ze al snel over tot het grovere werk. Mauro train ik via 'shaping', want met lokken kan je weken tot zelfs maanden bezig zijn eer hij doorheeft welk gedrag ik van hem verwacht. Roxy is niet zo tuk op vreemde mensen en honden, terwijl Mauro iedereen die hem aandacht geeft zou willen doodknuffelen (of spelen). Kortom, het zijn twee schatten die ik voor geen geld van de wereld wil missen!
Ik heb me hier aangemeld omdat het mij een zeer uitgebreid forum lijkt met veel expertise. Ook is het leuk om andere stabij-eigenaren (virtueel) te ontmoeten en ervaringen uit te wisselen. Op het Belgische hondenforum ben ik immers de enige met een stabyhoun
.
Tenslotte nog een foto van enkele maanden geleden:

Roxy is een kruising (labrador? beauceron?) van 7,5 jaar oud (teefje). We adopteerden haar vijf jaar geleden, nadat ze hoogdrachtig in het asiel was gedumpt (en daar ook haar pups gekregen heeft). Over haar verleden weten we niets, maar gezien haar angsten zal het niet al te mooi geweest zijn. Veel geduld en liefde hebben haar doen openbloeien tot een prachtige, lieve hond die voor ons door het vuur gaat. Al heeft ze nog steeds een handleiding als het op vreemde honden en mensen aankomt. Op dit moment revalideert Roxy van een kruisbandoperatie (TTA II).
Sinds mei is Mauro bij ons komen wonen, een Friese stabij reu die nu 8,5 maanden oud is. Mauro is een echt schatje: hij zou je opeten van geluk als hij je ziet! Hij blijkt ook heel graag samen te werken met zijn baas. We gaan één maal per week naar een soort opvoedingscursus en één maal per week naar de pre-agility. Verder volg ik met hem ook het brilliant recall programma van Susan Garrett, in een poging om zijn jachtinstincten in goede banen te leiden. Voorlopig lukt dat best aardig, al zeg ik het zelf.
De twee honden zijn elkaars tegenpolen, maar toch zo gek op elkaar! Roxy heeft zeer weinig zelfbeheersing, terwijl Mauro vaak afwachtend is, alsof hij eerst even op een rijtje zet of het wel de moeite is om in actie te komen. Roxy train ik via 'lure & reward' en weet zo erg snel wat ik van haar verwacht, als ik haar zelf laat nadenken dan gaat ze al snel over tot het grovere werk. Mauro train ik via 'shaping', want met lokken kan je weken tot zelfs maanden bezig zijn eer hij doorheeft welk gedrag ik van hem verwacht. Roxy is niet zo tuk op vreemde mensen en honden, terwijl Mauro iedereen die hem aandacht geeft zou willen doodknuffelen (of spelen). Kortom, het zijn twee schatten die ik voor geen geld van de wereld wil missen!
Ik heb me hier aangemeld omdat het mij een zeer uitgebreid forum lijkt met veel expertise. Ook is het leuk om andere stabij-eigenaren (virtueel) te ontmoeten en ervaringen uit te wisselen. Op het Belgische hondenforum ben ik immers de enige met een stabyhoun
Tenslotte nog een foto van enkele maanden geleden:
