Woods en Max
Geplaatst: 19 jan 2015 08:22
Hallo allemaal,
Ik ben Woods. In het dagelijks leven heet ik Monica. Ik ben getrouwd, heb 2 kinderen en 1 kleinzoon. Hier in huis wonen ook nog 2 katten een baardagaam en sinds kort Max
Heel lang wilde ik graag (weer) een hond in huis, maar mijn man zeer beslist niet. En ik legde me daar bij neer. Een hond in huis is iets wat je samen moet willen, ook al zou ik alle zorg voor het dier op me nemen.
En toen werd het kerst......en mijn man en mijn dochter deden heel geheimzinnig.....en ik had niks door.....
Op kerstochtend hebben we traditiegetrouw een kerstontbijt. Daarna gaan we kadootjes uitpakken. Maar toen mijn dochter aankwam, moest ik meteen een heel klein pakje open maken. En daarin zat een naamkokertje. Ik had nog steeds niks door, dacht aan een verwijzing naar "zoek in de schuur" oid, en ik las op het briefje "Max" en mijn adres en mijn telefoonnummer. Ondertussen kwam mijn dochter de kamer binnenlopen met Max
edit: wat meer over Max.....
Max is een gecastreerd reutje van 2,5 jaar oud. Officieel is hij een boerenfox, maar dan wel een heel erg slanke
Max is geweldig! Hij heeft vrij veel energie, kan ongelooflijk hard rennen, maar ook heel lekker slapen.
Max is heel goed opgevoed, en als hij niet net te veel prikkels heeft luistert hij perfect. Commando's waar hij mee vertrouwd is zijn: wacht, zit, "ga maar" kom, blijf, naast. Niet alles wordt even zorgvuldig uitgevoerd, maar de wil is er wel . Hij is sociaal naar andere honden, tenzij ze groot zijn (en Max vind breedte hierin net zo belangrijk als hoogte) dan vind hij ze eng. Wat resulteert in opstaande nekharen, opgetrokken lippen en blaffen. Gelukkig heeft hij (bij mij) al een paar goede ervaringen gehad met grotere honden, ik hoop dat hij zo over zijn angst heen komt. Kleinere honden vind hij geweldig!
Max en ik lopen regelmatig (dwz ten minste om de dag) een lekker stuk in het bos. Dan zie je hem genieten (en mij ook :wink) Heerlijk zijn ding doen, snuffelen en vooral rennen. Liefst net iets verder bij mij vandaan dan ik goed vind, maar ik merk dat Max wel echt mij in de gaten blijft houden.
Kortom: ik ben verlieft
Ik ben Woods. In het dagelijks leven heet ik Monica. Ik ben getrouwd, heb 2 kinderen en 1 kleinzoon. Hier in huis wonen ook nog 2 katten een baardagaam en sinds kort Max
Heel lang wilde ik graag (weer) een hond in huis, maar mijn man zeer beslist niet. En ik legde me daar bij neer. Een hond in huis is iets wat je samen moet willen, ook al zou ik alle zorg voor het dier op me nemen.
En toen werd het kerst......en mijn man en mijn dochter deden heel geheimzinnig.....en ik had niks door.....
Op kerstochtend hebben we traditiegetrouw een kerstontbijt. Daarna gaan we kadootjes uitpakken. Maar toen mijn dochter aankwam, moest ik meteen een heel klein pakje open maken. En daarin zat een naamkokertje. Ik had nog steeds niks door, dacht aan een verwijzing naar "zoek in de schuur" oid, en ik las op het briefje "Max" en mijn adres en mijn telefoonnummer. Ondertussen kwam mijn dochter de kamer binnenlopen met Max
edit: wat meer over Max.....
Max is een gecastreerd reutje van 2,5 jaar oud. Officieel is hij een boerenfox, maar dan wel een heel erg slanke
Max is geweldig!
Hij heeft vrij veel energie, kan ongelooflijk hard rennen, maar ook heel lekker slapen. Max is heel goed opgevoed, en als hij niet net te veel prikkels heeft luistert hij perfect. Commando's waar hij mee vertrouwd is zijn: wacht, zit, "ga maar" kom, blijf, naast. Niet alles wordt even zorgvuldig uitgevoerd, maar de wil is er wel
. Hij is sociaal naar andere honden, tenzij ze groot zijn (en Max vind breedte hierin net zo belangrijk als hoogte) dan vind hij ze eng. Wat resulteert in opstaande nekharen, opgetrokken lippen en blaffen. Gelukkig heeft hij (bij mij) al een paar goede ervaringen gehad met grotere honden, ik hoop dat hij zo over zijn angst heen komt. Kleinere honden vind hij geweldig! Max en ik lopen regelmatig (dwz ten minste om de dag) een lekker stuk in het bos. Dan zie je hem genieten (en mij ook :wink) Heerlijk zijn ding doen, snuffelen en vooral rennen. Liefst net iets verder bij mij vandaan dan ik goed vind, maar ik merk dat Max wel echt mij in de gaten blijft houden.
Kortom: ik ben verlieft