hallo forumleden.
Geplaatst: 01 jan 2016 14:16
Ik ben Ingrid,
24 december hebben wij onze lieve goldenretriever Do moeten laten inslapen.
Do zou april 2016 twaalf jaar zijn geworden, maar het heeft helaas niet zo mogen zijn. Do kreeg namelijk zeer heftig nierfalen en ging heel erg hard achteruit.
Dit was voor ons een grote schok omdat Do tot de diagnose een zeer gezonde hond leek die naar ons idee nog heel wat jaartjes meekon, tot de dag dat zij niet meer wilde eten en almaar aan het spugen ging en bleek dat haar nieren zeer ziek waren, het lijden was zo groot dat er geen andere optie was dan haar laten inslapen.
Op dat moment waren wij ook al een tijdje aan het kijken naar een nieuwe pup om op die manier de pup en Do samen nog een aantal jaartjes samen te hebben, zodat Do dit nieuwe leventje wegwijs kon maken in ons gezin.
Maar dit alles viel in het water, en wij vielen even in een diep gat.
Maar oh wat mis ik een maatje in huis, meerdere keren per dag kijk ik achter mij waar ze is, mis ik haar pootjes op de vloer en haar uitbundige ontvangst als ik maar even ben weggeweest.
Evengoed ben ik nu weer aan het rondkijken naar een nieuw pupje want echt zonder willen en kunnen we niet maar het is wel goed dat dit pupje er nu nog niet is zodat we het verlies van Do ook een plekje kunnen geven.
Aanmelden op dit hondenforum is de eerste stap....
En ik hoop hier ervaringen te kunnen lezen, mooie en minder mooie....
24 december hebben wij onze lieve goldenretriever Do moeten laten inslapen.
Do zou april 2016 twaalf jaar zijn geworden, maar het heeft helaas niet zo mogen zijn. Do kreeg namelijk zeer heftig nierfalen en ging heel erg hard achteruit.
Dit was voor ons een grote schok omdat Do tot de diagnose een zeer gezonde hond leek die naar ons idee nog heel wat jaartjes meekon, tot de dag dat zij niet meer wilde eten en almaar aan het spugen ging en bleek dat haar nieren zeer ziek waren, het lijden was zo groot dat er geen andere optie was dan haar laten inslapen.
Op dat moment waren wij ook al een tijdje aan het kijken naar een nieuwe pup om op die manier de pup en Do samen nog een aantal jaartjes samen te hebben, zodat Do dit nieuwe leventje wegwijs kon maken in ons gezin.
Maar dit alles viel in het water, en wij vielen even in een diep gat.
Maar oh wat mis ik een maatje in huis, meerdere keren per dag kijk ik achter mij waar ze is, mis ik haar pootjes op de vloer en haar uitbundige ontvangst als ik maar even ben weggeweest.
Evengoed ben ik nu weer aan het rondkijken naar een nieuw pupje want echt zonder willen en kunnen we niet maar het is wel goed dat dit pupje er nu nog niet is zodat we het verlies van Do ook een plekje kunnen geven.
Aanmelden op dit hondenforum is de eerste stap....
En ik hoop hier ervaringen te kunnen lezen, mooie en minder mooie....
