Terug van weggeweest!
Geplaatst: 23 mei 2016 17:06
Hoi allemaal,
een aantal jaren geleden ben ik best actief geweest hier (ook meegelopen met wat forumwandelingen hier in de buurt).
Uiteindelijk steeds wat minder actief geworden en er kwam een kindje en en en... Nouja, weinig meer actief geweest hier dus.
Ik heb geen idee of er nog mensen zijn die mij kennen, maar zo niet: Ik ben Claudia, 29 jaar en woon in oost-Groningen. Bij mijn moeder thuis had ik Abby, een Cairnterriër, vandaar mijn nickname Abby. Zij is ook wel eens meegeweest met wandelingen rondom de Blauwe Stad. Abby wordt deze zomer alweer 15, is bij vlagen zo dement als een kiwi, maar nog steeds vrolijk.
Hier thuis hadden we Yolah de Bordeauxdog (is ook 1 of 2 keer meegeweest met wandelen), maar die is in augustus 2013 ingeslapen na een korte maar ontzettend heftige periode van epileptische aanvallen. Binnen 2 weken nadat ze zomaar inelkaar zakte in de achtertuin, werd de diagnose gesteld, medicatie gegeven en kreeg ze uiteindelijk in een paar uur zoveel aanvallen achter elkaar dat ze gewoon wegbleef.
Chihuahua Bennie huppelt hier nog steeds rond, hij is inmiddels 9 jaar. Sinds een jaar of 2 krijgt hij medicijnen vanwege problemen met zijn hart, maar daar loopt hij goed op.
Verder kregen we na de dood van Yolah last van het lege-nest-syndroom. Ondanks dat we een baby van toen 4 maanden hadden (en dus genoeg te doen), zijn we al heel snel op zoek gegaan naar een andere grote hond. Het was te stil, en Bennie was compleet verloren in zn eentje.
Dus een ruime maand nadat Yolah was ingeslapen, waren we onderweg voor een 'vrijblijvende kennismaking' met (stond bovenaan mijn rassen-wishlist) Leonberger teef Sanne.
Dat klikte beter dan verwacht, en nog dezelfde middag maakte ze haar entree hier in huis.
Sanne was al 5 toen we haar ophaalden. De eerste week meteen veel dierenarts-gedoe gehad, wat een flinke (financiële) domper was, maar in die eerste week is er tussen haar en mij wel 'iets' gegroeid.
Sindsdien, ze is nu 8, hebben we ontdekt dat ze spondylose heeft, maar dat geeft op dit moment weinig tot geen klachten. Wel hebben we schandalig weinig gewandeld de afgelopen 6+ maanden, waardoor haar conditie nu prut is en ze ook zwaarder is dan ze eigenlijk zou moeten zijn.
Daarom zijn we nu weer wat actiever bezig om die conditie wat op te bouwen, zodat ze in elk geval makkelijk een klein wandelingetje in het bos kan volhouden.
Dus, dat was het in het kort (
).
Fijn om weer terug te zijn!
een aantal jaren geleden ben ik best actief geweest hier (ook meegelopen met wat forumwandelingen hier in de buurt).
Uiteindelijk steeds wat minder actief geworden en er kwam een kindje en en en... Nouja, weinig meer actief geweest hier dus.
Ik heb geen idee of er nog mensen zijn die mij kennen, maar zo niet: Ik ben Claudia, 29 jaar en woon in oost-Groningen. Bij mijn moeder thuis had ik Abby, een Cairnterriër, vandaar mijn nickname Abby. Zij is ook wel eens meegeweest met wandelingen rondom de Blauwe Stad. Abby wordt deze zomer alweer 15, is bij vlagen zo dement als een kiwi, maar nog steeds vrolijk.
Hier thuis hadden we Yolah de Bordeauxdog (is ook 1 of 2 keer meegeweest met wandelen), maar die is in augustus 2013 ingeslapen na een korte maar ontzettend heftige periode van epileptische aanvallen. Binnen 2 weken nadat ze zomaar inelkaar zakte in de achtertuin, werd de diagnose gesteld, medicatie gegeven en kreeg ze uiteindelijk in een paar uur zoveel aanvallen achter elkaar dat ze gewoon wegbleef.
Chihuahua Bennie huppelt hier nog steeds rond, hij is inmiddels 9 jaar. Sinds een jaar of 2 krijgt hij medicijnen vanwege problemen met zijn hart, maar daar loopt hij goed op.
Verder kregen we na de dood van Yolah last van het lege-nest-syndroom. Ondanks dat we een baby van toen 4 maanden hadden (en dus genoeg te doen), zijn we al heel snel op zoek gegaan naar een andere grote hond. Het was te stil, en Bennie was compleet verloren in zn eentje.
Dus een ruime maand nadat Yolah was ingeslapen, waren we onderweg voor een 'vrijblijvende kennismaking' met (stond bovenaan mijn rassen-wishlist) Leonberger teef Sanne.
Dat klikte beter dan verwacht, en nog dezelfde middag maakte ze haar entree hier in huis.
Sanne was al 5 toen we haar ophaalden. De eerste week meteen veel dierenarts-gedoe gehad, wat een flinke (financiële) domper was, maar in die eerste week is er tussen haar en mij wel 'iets' gegroeid.
Sindsdien, ze is nu 8, hebben we ontdekt dat ze spondylose heeft, maar dat geeft op dit moment weinig tot geen klachten. Wel hebben we schandalig weinig gewandeld de afgelopen 6+ maanden, waardoor haar conditie nu prut is en ze ook zwaarder is dan ze eigenlijk zou moeten zijn.
Daarom zijn we nu weer wat actiever bezig om die conditie wat op te bouwen, zodat ze in elk geval makkelijk een klein wandelingetje in het bos kan volhouden.
Dus, dat was het in het kort (
).Fijn om weer terug te zijn!
