Het HondenForum

Hallo allemaal,

Ik zou graag mijn verhaal kwijt willen. Mijn 4 jaar oude golden retriever reu heeft (voor zover ik weet) een aantal weken een bultje op de bovenkant van zijn rechterpoot/heup. Deze was onlangs iets groter geworden. Afgelopen maandag ben ik bij de DA geweest. De DA zei eerst dat het waarschijnlijk pus of vet was en heeft de cellen onder de microscoop bekeken. Hij wist niet wat het was. Het kon bindweefsel zijn of iets kwaadaardigs maar dat kwam volgens hem zelden voor op zo'n jonge leeftijd. De cellen zijn naar het lab gestuurd en woensdag kreeg ik de uitslag. 'Niet goed' was het eerste wat de DA zei. Het blijkt een mastceltumor te zijn. Het moet zsm weg. Dit had ik nooit verwacht. Mijn hond, Destan, wordt morgen geopereerd. We weten niet hoe groot het is, hoe kwaadaardig het is en of het eventueel is uitgezaaid. Ik houd mijn hart vast. Ben ontzettend gespannen en bang. Ik lees bijna geen verhalen over jonge honden die een mastceltumor hebben. De gemiddelde leeftijd is 9 jaar. Ik hoop enorm dat het bij deze operatie blijft en dat Destan -net zoals op dit moment- er verder niks meer van merkt en vrolijk doorkwispelt. Heeft iemand ervaringen met een dergelijke operatie? De periode erna? Of de hond nog veel last had na de operatie? En eventueel met uitzaaiingen? Ik zou tips/reacties enorm waarderen!

Nee, geen ervaring.

Sterkte met de operatie.

Tenzin had op zijn tiende een heel klein bultje maar volgens de da was dat niks.
Maar toen hij elf was begon het toch flink te groeien en heb ik het weg laten halen.
Het had toen een doorsnee van ruim een cm.
Het is ruim weggesneden en de snijraden waren schoon.
Het was een mastceltumor graad 3.
De plek zat vlak naast zijn piemel maar van de operatie heft hij gelukkig niet veel last gehad.
Op zijn 15 de kreeg hij een tumor in zijn poot maar ik heb niet meer laten onderzoeken wat het was. Kan gewoon toeval geweest zijn.
Vlak voor zijn 16 de overleden aan een slecht hart.

Dus als ze het ruim uitsnijden hoeft het niet terug te komen.
Veel sterkte met de operatie en beterschap voor de hond.

Pemba schreef:Tenzin had op zijn tiende een heel klein bultje maar volgens de da was dat niks.
Maar toen hij elf was begon het toch flink te groeien en heb ik het weg laten halen.
Het had toen een doorsnee van ruim een cm.
Het is ruim weggesneden en de snijraden waren schoon.
Het was een mastceltumor graad 3.
De plek zat vlak naast zijn piemel maar van de operatie heft hij gelukkig niet veel last gehad.
Op zijn 15 de kreeg hij een tumor in zijn poot maar ik heb niet meer laten onderzoeken wat het was. Kan gewoon toeval geweest zijn.
Vlak voor zijn 16 de overleden aan een slecht hart.

Dus als ze het ruim uitsnijden hoeft het niet terug te komen.
Veel sterkte met de operatie en beterschap voor de hond.

Wat een positief verhaal, althans dat het graad 3 was en hij daarna nog vijf jaar heeft geleefd. Dat hadden de DA waarschijnlijk niet als prognose gesteld. Je leest van die enge verhalen op internet over graad 3. Dank voor je verhaal!!

Gelukkig geen ervaring, maar wat naar dat je hond dit al op zo jonge leeftijd heeft. Sterkte!

Jeetje wat naar. Ik hop dat de uitslag straks meevalt. Heel veel sterkte.

Mastceltumoren heb je in verschillende graden, de graden geeft aan hoe kwaadaardig. Bij graad 1 is het verwijderen en grote kans dat er niks meer gebeurd. Graad 2 kan uitzaaiien en wordt chemo aangeraden, graad 3 is de heftigste die zaait vrijwel altijd uit.
1 Van onze goldens had in januari ook een mastelceltumor op haar voorpoot, zij is 6,5. Ook nog te jong. Deze is succesvol weggehaald. Bij haar was het graad 2, maar wij hebben besloten om niet voor chemo oid te gaan.

,

Dank voor alle reacties! Barnsley, ik hoop dat het bij de ene tumor blijft! Ook een naar verhaal en veels te jong!

Ik heb een update: de operatie is goed gelukt, de tumor was een ovaal en ongeveer 5 cm lang. Het was in de lengte aan de oppervlak van de huid gegroeid en niet in de diepte. Lymfen zagen er keurig uit volgens de dierenarts. Ook zijn er vier verschillende bloedtests gedaan en deze hadden de juiste uitslag. Zeer waarschijnlijk is het dus niet uitgezaaid. Wij zijn enorm opgelucht. Destan heeft nu een grote snee van zo'n 10 cm maar met enige hulp kan hij lopen. Overeind komen en liggen gaat niet.

Nu is de vraag of we de tumor willen laten opsturen om de graad te bepalen. Ik heb wel eens gehoord dat de graad niet uitmaakt zolang de tumor ruim is verwijderd. Na een paar horrordagen ben ik ook wel erg opgelucht en het lijkt me lastig om te moeten kiezen tussen wel 'preventief' behandelen of niet.
Ook gaf de DA aan dat de graad aan de hand van de tumor slechts een indicatie is en niet altijd zeker kan worden gezegd of de tumor wel de graad heeft die uit het onderzoek voortkomt. Hij adviseerde de tumor niet te laten opsturen.
Heeft iemand tips? Wat zouden jullie doen?

.

Welkom hier en sterkte!

Ik zou het niet laten onderzoeken, of je moet van plan zijn chemo of zoiets aan je hond te laten geven.
De plek is goed weggesneden en nu gaan genieten van je hond

In het algemeen vind ik de kankerprognoses bij dieren vaak slecht. Ik heb al teveel dieren gezien/over gehoord die 'niet lang meer te leven hadden', maar daar wel fluitend mee doorgingen.

Jouw hond hoort daar natuurlijk ook bij *steekt neus omhoog*. Dus, de paden op en de lanen in, genieten van elkaar!

Welkom en fijn dat de operatie goed is gelukt, beterschap verder!

Mijn hond heeft het ook gehad toen ze een jaar of 7/8 was. Het zat op de onderpoot en was lastig ruim weg te halen, ze hebben hun best gedaan maar bij onderzoek (heb ik wel laten doen) bleken de snijranden mogelijk niet helemaal schoon, de tumor was gradatie 2.
Er werd toen gezegd in Utrecht dat bij mastceltumoren chemo niet zo goed zo helpen maar bestraling wel evt. al was dat er nog niet in NL 7 jaar terug.
Ze is ondanks alles ruim 13,5 geworden en verder geen tumoren meer gehad.

Dank voor alle reacties! Destan maakt het vandaag al wat beter, kan zelf liggen en opstaan

Ik denk dat ik het niet ga laten opsturen. De prognose is inderdaad niet zeker en brengt mogelijk onnodige stress met zich mee. De hond van een kennis had ook de prognose dat hij een zeer kwaadaardige tumor had en geen jaar zou leven. De hond in kwestie heeft daarna nog acht jaar geleefd en is overleden door iets anders.. Dat hoor ik nu al te vaak.

Vandaag heb een speciale kraag gehaald zodat we vannacht allebei kunnen slapen (hij probeerde aan zijn wond te likken) gelukkig ziet Destan de kraag als een speeltje en kwispelt zodra ik het om wil doen. Ik hoop dat hij snel weer de oude is!

Dank voor jullie steun!

Ik ben normaal een meelezer en was mijn forumnaam al een tijdje vergeten maar toch even een account opnieuw aangemaakt nadat ik je verhaal las.

Helaas is er bij mijn hond van 4 jaar een aantal maanden geleden ook een mastceltumor verwijdert op de borst, op laten sturen en bleek een gradatie twee te zijn.
Een maand later kwam er een bultje op haar achterpoot wat wisselde van grootte, in eerste instantie dacht ik dan ook dat dat geen tumor kon zijn, tot er een bultje naast kwam en ik het toch niet vertrouwde, 2 weken terug laten verwijderen en blijkt ook een mastceltumor.
Nu op haar staart nog een bult aan de onderkant en bovenkant wordt kaal, zijn van de bovenkant wel biopten genomen en werden ontstekingen genoemd.. Onderkant vond ik pas later want zat heel sneaky verstopt.
Over twee weken gaan we naar de universiteit van Utrecht op advies van mijn dierenarts, wat ik er van kan verwachten weet ik nog niet zo goed maar omdat ze daar zo veel verder zijn willen we toch kijken wat voor mogelijkheden er zijn..
Chemo is voor ons geen optie, het verwijdert t een en maakt t ander kapot, iig dat is wat ik om me heen heb gezien. Wel heb je nog masivet maar met alles wat ik gelezen heb, weet ik t nog niet zo..

Advies van onze dierenarts was om t wel te laten onderzoeken omdat je dan weet waar je rekening mee zou moeten houden als ee weer een bultje komt maar dat is echt net wat je zelf wilt.

Suusz27 schreef:Ik ben normaal een meelezer en was mijn forumnaam al een tijdje vergeten maar toch even een account opnieuw aangemaakt nadat ik je verhaal las.

Helaas is er bij mijn hond van 4 jaar een aantal maanden geleden ook een mastceltumor verwijdert op de borst, op laten sturen en bleek een gradatie twee te zijn.
Een maand later kwam er een bultje op haar achterpoot wat wisselde van grootte, in eerste instantie dacht ik dan ook dat dat geen tumor kon zijn, tot er een bultje naast kwam en ik het toch niet vertrouwde, 2 weken terug laten verwijderen en blijkt ook een mastceltumor.
Nu op haar staart nog een bult aan de onderkant en bovenkant wordt kaal, zijn van de bovenkant wel biopten genomen en werden ontstekingen genoemd.. Onderkant vond ik pas later want zat heel sneaky verstopt.
Over twee weken gaan we naar de universiteit van Utrecht op advies van mijn dierenarts, wat ik er van kan verwachten weet ik nog niet zo goed maar omdat ze daar zo veel verder zijn willen we toch kijken wat voor mogelijkheden er zijn..
Chemo is voor ons geen optie, het verwijdert t een en maakt t ander kapot, iig dat is wat ik om me heen heb gezien. Wel heb je nog masivet maar met alles wat ik gelezen heb, weet ik t nog niet zo..

Advies van onze dierenarts was om t wel te laten onderzoeken omdat je dan weet waar je rekening mee zou moeten houden als ee weer een bultje komt maar dat is echt net wat je zelf wilt.

Hoi, wat een naar verhaal ik hoop dat je hond er snel van af is.. Heeft hij/zij ook last (bijv van de maag oid)? Graad 2 blijkt de ene keer wel uit te zaaien en de andere keer niet. Wat kwam uit het onderzoek naar de snijranden? Waren die wel schoon? En het bloed? Want als die schoon waren, dan verwacht je niet dat het uitzaait.. Wat voor ras hond heb je? Het blijkt dat bij goldens en labradors de mastceltumor veelal een graad 2 is.

Hopelijk valt het allemaal mee en is er een (niet al te pijnlijke) oplossing voor je hond ( ik vind het erg sneu. Ik las trouwens wel dat chemo, en dat heeft mijn DA ook bevestigd, zeer effectief blijkt bij mastceltumoren. Ook hebben honden blijkbaar minder bijwerkingen dan mensen maar ik weet niet helemaal of dat waar is. Eventueel zou je radiotherapie kunnen overwegen.. Dat blijkt ook effectief te zijn en dat schaadt overige delen van het lichaam niet. Volgens mij hebben we het trouwens nog niet in NL (wel in DU geloof ik).

Kan je mij op de hoogte houden? Veel beterschap met je hond!

Muis is een Amerikaanse Stafford, ze heeft echt helemaal nergens last van en is blij, vrolijk en lui als altijd. Ze snapt d'r dan ook helemaal niks van dat ze regelmatig een verdrietig vrouwtje naast zich heeft, haha, de lieverd.

De snijwonden waren beide keren helemaal schoon, bloedonderzoek durf ik niet te zeggen of dat gedaan is, daar heb ik helemaal niks over gehoord.

Ik las juist dat chemo weinig doet bij mastceltumoren, het helpt maar bij 50% van de tumoren maar moet ook eerlijk toegeven dat ik opgegeven moment gestopt ben met lezen, ik maak me al maanden gek om elk bultje en bobbeltje wat ik zie, doe dat alsjeblieft niet want je schiet er niks mee op.
Honden hebben inderdaad minder last van chemo maar kunnen wel weer andere klachten krijgen, mijn dierenarts adviseerde het niet in de zin van dat hij zei; Als t mijn hond was geweest, zou t nooit doen..
Radiotherapie heb ik nog niks over gelezen, ga ik eens doen, Duitsland ligt hier niet om de hoek maar alles voor onze prinses.

Ik zal je op de hoogte houden wat ze in Utrecht zeggen!
Je leven staat zo ineens op z'n kop, bah

Suusz27 schreef:Muis is een Amerikaanse Stafford, ze heeft echt helemaal nergens last van en is blij, vrolijk en lui als altijd. Ze snapt d'r dan ook helemaal niks van dat ze regelmatig een verdrietig vrouwtje naast zich heeft, haha, de lieverd.

De snijwonden waren beide keren helemaal schoon, bloedonderzoek durf ik niet te zeggen of dat gedaan is, daar heb ik helemaal niks over gehoord.

Ik las juist dat chemo weinig doet bij mastceltumoren, het helpt maar bij 50% van de tumoren maar moet ook eerlijk toegeven dat ik opgegeven moment gestopt ben met lezen, ik maak me al maanden gek om elk bultje en bobbeltje wat ik zie, doe dat alsjeblieft niet want je schiet er niks mee op.
Honden hebben inderdaad minder last van chemo maar kunnen wel weer andere klachten krijgen, mijn dierenarts adviseerde het niet in de zin van dat hij zei; Als t mijn hond was geweest, zou t nooit doen..
Radiotherapie heb ik nog niks over gelezen, ga ik eens doen, Duitsland ligt hier niet om de hoek maar alles voor onze prinses.

Ik zal je op de hoogte houden wat ze in Utrecht zeggen!
Je leven staat zo ineens op z'n kop, bah

Arme schat! En ze begrijpt ook niet waarom ze al twee keer onder het mes moest natuurlijk het is heel sneu en je leven staat zeker op z'n kop. Het lijkt me ook erg moeilijk om, in het geval je te horen krijgt dat alles schoon is, je na een maand opnieuw moet horen dat er weer een tumor zit. Dit verwacht je niet, vooral niet op zo'n jonge leeftijd. Geef de moed niet op en probeer sterk te blijven, hoe lastig dat ook is! Gelukkig merkt ze er zelf niks van, je hond zien lijden is ontzettend pijnlijk.

Ik begrijp je punt over de chemo, en het gaat uiteindelijk om levensverlenging met minder kwaliteit of geen verlenging met dezelfde kwaliteit. Ik zou chemo ook niet overwegen tenzij ik bijna zeker zou weten dat Destan er op die wijze helemaal vanaf zou komen.

Ben benieuwd naar wat ze in Utrecht zeggen.

.

op barfplaats is ook iemand met een zeer jonge golden met een mastceltumor graad 2 op haar poot. die is weggehaald. weet even niet meer hoe ze heet op dat forum. maar zal zeker onder medisch terug te vinden zijn. toch wel iets wat je regelmatig hoort bij dat ras op jonge leeftijd.