Het HondenForum

Lieve leden,

Ik ben Danielle en mijn hond heet Shiva.
Shiva is een 11 jarige stoere kruising tussen een Amerikaanse Bulldog en een Amerikaanse stafford.

Onwijs trots ben ik op haar, want ze is slim, grappig en onwijs lief.
Het is de meest bijzondere hond die ik ooit heb gehad vanwege haar prachtige karakter.
Shiva is opgevoed door mijn moeder, helaas is mijn moeder op jonge leeftijd dit jaar plotseling komen te overlijden.
Dit is de reden dat ik de zorg voor Shiva op me heb genomen en haar al mijn liefde geef.
Dit is ook de reden waarom ik al haar liefde krijg, want wat heeft ze goed voor mij gezorgd... ze was er altijd, of ik nu blij was of verdrietig... wat een liefdevolle kanjer.
Helaas leidt ik een werkend bestaan en kan ik niet zo vaak bij haar zijn als mijn moeder dat kon.

Shiva heeft veel meegemaakt de afgelopen 2 jaar, allereerst overleed haar maatje Tys in juli 2015, kreeg ze zelf last van melkkliertumoren en andere tumoren waarvoor ze geopereerd is, en als kers op de taart overleed haar geliefde baasje in Mei van dit jaar.

Na mijn moeders dood is Shiva qua gezondheid sterk achteruit gegaan, begon zij 2 maanden geleden over te geven en sterk te vermageren.
Onderzoek na onderzoek gaven geen duidelijkheid, behalve een verdikte maagwand.
Wij kunnen voor een endoscopie kiezen, maar ergens weet ik al dat het vreselijk mis is, en kies ik daar bewust niet voor.

Shiv haar kaarsje brandt langzaam op.
Ik ben hier vooral voor de steun, morgen staat de euthanasie gepland... omdat ik niet wil dat ze lijdt.
Maar tocht twijfel, vanwege het kwispelen, het blaffen de "high five" die ze nog steeds geeft en de snoepjes die ze eet,,,soms.
Maar ook wel weer zekerheid, door haar oppervlakkige ademhaling, haar desinteresse in uitgaan die soms weer ineens in beeld is bij een opleving.
Wacht ik tot na de kerst.... geen idee. De moeilijkste keuze die ik ooit heb moeten maken.

Ik ben hier om haar voor te stellen.
Om te laten weten wat voor een geweldige schat het is, wat voor mooie tijden ik met haar heb gehad.
Hoe ik haar ga missen en hoeveel verdriet ik er van heb.. maar ook om haar te eren, bevestiging te krijgen want ik voel me zo schuldig....en wellicht, over een tijdje een nieuwe lieve schat aan jullie voor te stellen.

Liefs,

Danielle & Shiva

Welkom.
Jeetje wat heftig zeg, jullie hebben wat meegemaakt zo te lezen.
Kan het niet zo zijn dat Shiva een soort van depressief is? Er is voor haar natuurlijk heel erg veel veranderd.
En daarnaast is ze ook nog veel alleen, dat is wel lastig wennen voor een hond.
Als ik naar Xavi kijk... die raakt in de stress als mijn werktijden veranderen. Ze kunnen zo gevoelig zijn die honden..

Hoe dan ook, sterkte ermee.

Hylos schreef:Welkom.
Jeetje wat heftig zeg, jullie hebben wat meegemaakt zo te lezen.
Kan het niet zo zijn dat Shiva een soort van depressief is? Er is voor haar natuurlijk heel erg veel veranderd.
En daarnaast is ze ook nog veel alleen, dat is wel lastig wennen voor een hond.
Als ik naar Xavi kijk... die raakt in de stress als mijn werktijden veranderen. Ze kunnen zo gevoelig zijn die honden..

Hoe dan ook, sterkte ermee.

Dag Hylos!

Daar heb ik inderdaad over nagedacht en dat heb ik ook in mijn achterhoofd gehouden toen ik haar een half jaar geleden in huis nam.
Jammer genoeg werd het weigeren van eten naar mate de tijd verstreek steeds meer een issue.
2 maanden geleden begon het echt serieuze vormen aan te nemen gepaard met braken, sloomheid en gewichtsverlies.
Ik zie een hele zieke hond die haar mand niet uit wil, haar ribben steken uit en ze is steeds moeilijker te motiveren.
Lastig vind ik het om in te schatten of dit komt omdat ze gewoon oud is en de energie niet meer heeft, of omdat ze doodziek is.
Vooral door de oplevingen vind ik mijn gemaakte keuze hartverscheurend!
Ze heeft geen weerstand meer zo mager is ze... ik onderdruk de misselijkheid nu met pillen.... anders komt alles er weer uit, maar ze blijft oprispingen hebben.

Ik vind het zo moeilijk,

Bedankt voor jouw reactie.

Groetjes

Ik vermoed dat jij en de dierenarts het beste doen voor Shiva. Heel veel sterkte.

Welkom
Zeker moeilijk dit, maar ik weet zeker dat jij voor het beste kiest voor Shiva, heel veel sterkte

Oef.... welkom en sterkte!


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

Ach wat verdrietig. Met Shiva raak je ook opnieuw nog een stukje van je moeder kwijt

Heel veel sterkte morgen, als ik het zo lees denk ik dat je een goede keuze maakt. Het is een oude, grote hond die al meerdere tumoren heeft gehad. Ze laat ondanks haar oplevingen, duidelijk merken dat het genoeg is geweest. Op een gegeven moment hoef je de precieze oorzaak ook niet meer te weten, dan is het 'gewoon' klaar. Dat maakt het natuurlijk niet minder moeilijk,verre van. Nogmaals veel sterkte morgen

Welkom op het forum..
Wat een heftige periode hebben jullie meegemaakt.

Gecondoleerd met het verlies van je moeder.
En dan nu ook haar hond, waar je zelf ook zo veel om geeft, te moeten laten gaan lijkt me heel erg heftig en moeilijk.
Maar als ik jou verhaal zo lees, dan weet ik zeker dat je het beste doet voor haar.
Die oplevingen maakt het heel lastig, maar als leven lijden wordt, om welke reden dan ook, dan is afscheid nemen echt het beste wat je voor haar kunt doen.

Ik heb dit jaar 2 katten in moeten laten slapen en dat zijn gewoon vreselijke k*t beslissingen die je niet zomaar neemt.
Maar ik ben ervan overtuigd dat op een gegeven moment het laten gaan echt het beste is wat je voor je dier kunt doen. Juist omdat je zoveel van haar houdt.
Gun haar haar rust, ik weet zeker dat ze daar boven weer bij je moeder, haar baasje, samen komt.

Heel veel sterkte!

Karen