Het HondenForum

Emilyenkiki schreef:Wat een verhaal en je hebt toch al redelijk wat laten doen. Ik herken toch een deel van mijn oude hond en die bleek een hernia en spondylose te hebben. Kan je niet naar een tweedelijns dierenkliniek of orthopeed gaan?

Tijgertje1 schreef: ↑17 dec 2021 12:18

Emilyenkiki schreef:Wat een verhaal en je hebt toch al redelijk wat laten doen. Ik herken toch een deel van mijn oude hond en die bleek een hernia en spondylose te hebben. Kan je niet naar een tweedelijns dierenkliniek of orthopeed gaan?

Maar Levi heeft geen pijn en is nog best jong. Wat is precies een tweedelijns kliniek? En een orthopeed ben ik ook niet bekend mee, is dat vergelijkbaar met een chiropractor?

Verstuurd vanaf mijn SM-G965F met Tapatalk

Tijgertje1 schreef: ↑17 dec 2021 12:18 Wat is precies een tweedelijns kliniek? En een orthopeed ben ik ook niet bekend mee, is dat vergelijkbaar met een chiropractor?

Tijgertje1 schreef: ↑17 dec 2021 10:55 Het gaat om mijn hond Levi, een groot uitgevallen boomertje van 11 kilo. Niet dik, juist heel stevig gebouwd met veel spieren. hij is 5 jaar en normaal gesproken is hij een heel vrolijk, lekker druk, gezellig en een heel sociaal hondje. Hij gaat iedere dag een uur naar het bos en soms wel 2 x per dag. Tot anderhalve week geleden. Het begon met wat moeilijker lopen. We hadden niet het idee dat hij pijn had. Toen het toch steeds slechter ging zijn we naar de dierenarts gegaan. Daar heeft de dierenarts Levi onderzocht en hij gaf aan dat er ruimte in de knieschijf zat. Hij moest 8​ weken absolute rust en dan zou het als het goed was weg gaan. Hij gaf aan dat Levi hier heel erg veel pijn aan had, wat we wel vreemd vonden, want Levi is best een kleinzerig ventje en de dierenarts heeft toch wel aardig aan zijn pootje gezeten maar hij gaf geen krimp. We kregen pijnstillers/onstekingsremmers mee. En dat was best vreemd. Normaal gesproken als ikzelf pijn heb dan denk je na het nemen van pijnstillers dat je de hele wereld weer aankan tot het moment dat ze uitgewerkt zijn. Dit was bij Levi niet het geval. We zagen geen verschil. Ondertussen ging hij steeds slechter lopen. Het was een soort van zwalken met een holle rug maar wel op een regelmatige manier, waarbij zijn hoofd en achterkant meer op en neer gingen dan normaal. Ook zakte hij geregeld door zijn pootjes, zowel voor als achter en lukte het hem niet meer om te springen. Ook kon hij zich niet meer uitschudden wat hij normaal wel tig keer doet per dag.
Omdat we het niet vertrouwde zijn we de dag erna weer opnieuw naar de dierenarts gegaan en hebben we aangegeven dat er geen verandering in zat, ook niet met de pijnstillers. We wilden dat er foto's gemaakt werden. Na het maken van de foto's kwam de arts en gaf aan dat het de darmen van van Levi waren. Hij zag onrustige, opgezette darmen. Hij kreeg een zetpil en we zouden​ binnen een uur al verbetering moeten merken. Vervolgens kreeg hij medicijnen mee die hij die avond nog 4 x om het uur moest innemen en de volgende 4 dagen 4 x per dag. Omdat we weer geen verbetering hadden opgemerkt wilden wij weten of wij wel door moesten gaan met deze medicijnen. De assistent gaf aan dat wij dit zeker moesten doen omdat het een kuur was en we al begonnen waren.(later bleken dit homeopatische middelen van VSM te zijn) We hebben gevraagd om een scan en werden doorverwezen naar een andere dierenarts. Deze arts heeft Levi ook helemaal onderzocht en gaf aan dat er niets mis was met zijn knieschijf en ook zijn darmen waren prima in orde( de röntgenfoto's had mijn Dierenarts doorgestuurd) We waren op een gegeven moment bang dat hij een hernia zou hebben, maar de arts gaf aan dat hij op alle belangrijke punten heeft gedrukt en als het een hernia was geweest had Levi zeker wel gereageerd. Hij wilde de scan toch nog niet uitvoeren omdat Levi dan onder narcose moet en dat doet hij liever niet omdat er geregeld honden zijn die niet meer uit de narcose komen. Maar ondertussen zien we geen verbetering. Hij ligt alleen maar te slapen terwijl hij normaal juist heel onrustig is, ligt nooit lang op dezelfde plek. Kwispelt wel als hij ons ziet.​ Het lijkt ook wel of hij niet meer uit zichzelf eet en drinkt, alleen als we de bakken voor zijn neus zetten. Soms vraag ik me af of er iets in zijn hersenen is gebeurd. We vragen ons uiteraard af wat er gebeurd kan zijn. Het enige wat we kunnen bedenken is een vechtpartij met een andere hond. Levi werd gegrepen door een hond en we hebben hem aan zijn riem, een nekriem weggeslingerd om hem van die hond te redden. Normaal heeft hij een tuigriem maar in het bos altijd een nekriem omdat hij dan het beste luistert, zoals hij het op de cursus heeft geleerd. De dokter van de scan geeft aan dat het zomaar zo zou kunnen zijn dat er hierdoor iets gebeurd is met de nekwervels. Maar met zekerheid kan hij dit niet zeggen. We zijn ten einde raad. Wie heeft tips voor ons. We zaten ook te denken aan een chiroprator. We staan eigenlijk overal voor open als we ons gezellige levendige hondje maar weer terugkrijgen. Heeft iemand iets soortgelijks meegemaakt en kan ervaringen met ons delen?

ranetje schreef: ↑17 dec 2021 16:14 Als hij niet reageert op pijnstillers kan het zijn dat hij zich ziek voelt maar niet vanwege pijn.
Wat is zijn temperatuur (heeft hij koorts?)
Is er een bloedonderzoek geweest?
Wat was daarvan de uitkomst?

Hazenrein schreef: ↑17 dec 2021 18:31

Tijgertje1 schreef: ↑17 dec 2021 10:55 Het gaat om mijn hond Levi, een groot uitgevallen boomertje van 11 kilo. Niet dik, juist heel stevig gebouwd met veel spieren. hij is 5 jaar en normaal gesproken is hij een heel vrolijk, lekker druk, gezellig en een heel sociaal hondje. Hij gaat iedere dag een uur naar het bos en soms wel 2 x per dag. Tot anderhalve week geleden. Het begon met wat moeilijker lopen. We hadden niet het idee dat hij pijn had. Toen het toch steeds slechter ging zijn we naar de dierenarts gegaan. Daar heeft de dierenarts Levi onderzocht en hij gaf aan dat er ruimte in de knieschijf zat. Hij moest 8​ weken absolute rust en dan zou het als het goed was weg gaan. Hij gaf aan dat Levi hier heel erg veel pijn aan had, wat we wel vreemd vonden, want Levi is best een kleinzerig ventje en de dierenarts heeft toch wel aardig aan zijn pootje gezeten maar hij gaf geen krimp. We kregen pijnstillers/onstekingsremmers mee. En dat was best vreemd. Normaal gesproken als ikzelf pijn heb dan denk je na het nemen van pijnstillers dat je de hele wereld weer aankan tot het moment dat ze uitgewerkt zijn. Dit was bij Levi niet het geval. We zagen geen verschil. Ondertussen ging hij steeds slechter lopen. Het was een soort van zwalken met een holle rug maar wel op een regelmatige manier, waarbij zijn hoofd en achterkant meer op en neer gingen dan normaal. Ook zakte hij geregeld door zijn pootjes, zowel voor als achter en lukte het hem niet meer om te springen. Ook kon hij zich niet meer uitschudden wat hij normaal wel tig keer doet per dag.
Omdat we het niet vertrouwde zijn we de dag erna weer opnieuw naar de dierenarts gegaan en hebben we aangegeven dat er geen verandering in zat, ook niet met de pijnstillers. We wilden dat er foto's gemaakt werden. Na het maken van de foto's kwam de arts en gaf aan dat het de darmen van van Levi waren. Hij zag onrustige, opgezette darmen. Hij kreeg een zetpil en we zouden​ binnen een uur al verbetering moeten merken. Vervolgens kreeg hij medicijnen mee die hij die avond nog 4 x om het uur moest innemen en de volgende 4 dagen 4 x per dag. Omdat we weer geen verbetering hadden opgemerkt wilden wij weten of wij wel door moesten gaan met deze medicijnen. De assistent gaf aan dat wij dit zeker moesten doen omdat het een kuur was en we al begonnen waren.(later bleken dit homeopatische middelen van VSM te zijn) We hebben gevraagd om een scan en werden doorverwezen naar een andere dierenarts. Deze arts heeft Levi ook helemaal onderzocht en gaf aan dat er niets mis was met zijn knieschijf en ook zijn darmen waren prima in orde( de röntgenfoto's had mijn Dierenarts doorgestuurd) We waren op een gegeven moment bang dat hij een hernia zou hebben, maar de arts gaf aan dat hij op alle belangrijke punten heeft gedrukt en als het een hernia was geweest had Levi zeker wel gereageerd. Hij wilde de scan toch nog niet uitvoeren omdat Levi dan onder narcose moet en dat doet hij liever niet omdat er geregeld honden zijn die niet meer uit de narcose komen. Maar ondertussen zien we geen verbetering. Hij ligt alleen maar te slapen terwijl hij normaal juist heel onrustig is, ligt nooit lang op dezelfde plek. Kwispelt wel als hij ons ziet.​ Het lijkt ook wel of hij niet meer uit zichzelf eet en drinkt, alleen als we de bakken voor zijn neus zetten. Soms vraag ik me af of er iets in zijn hersenen is gebeurd. We vragen ons uiteraard af wat er gebeurd kan zijn. Het enige wat we kunnen bedenken is een vechtpartij met een andere hond. Levi werd gegrepen door een hond en we hebben hem aan zijn riem, een nekriem weggeslingerd om hem van die hond te redden. Normaal heeft hij een tuigriem maar in het bos altijd een nekriem omdat hij dan het beste luistert, zoals hij het op de cursus heeft geleerd. De dokter van de scan geeft aan dat het zomaar zo zou kunnen zijn dat er hierdoor iets gebeurd is met de nekwervels. Maar met zekerheid kan hij dit niet zeggen. We zijn ten einde raad. Wie heeft tips voor ons. We zaten ook te denken aan een chiroprator. We staan eigenlijk overal voor open als we ons gezellige levendige hondje maar weer terugkrijgen. Heeft iemand iets soortgelijks meegemaakt en kan ervaringen met ons delen?

Dit is echt niet te lezen! Doe eens opnieuw met wat fatsoenlijke witregels enzo

Sam! schreef: ↑17 dec 2021 14:13

Tijgertje1 schreef: ↑17 dec 2021 12:18 Wat is precies een tweedelijns kliniek? En een orthopeed ben ik ook niet bekend mee, is dat vergelijkbaar met een chiropractor?

Tweedelijnskliniek:
Een dierenarts kan zich na zijn of haar studie, net als een arts, specialiseren in een bepaald gebied. De specialisten-opleiding duurt drie tot vier jaar en wordt afgesloten met een Europees examen. Door een specialisatietraject te volgen kan een dierenarts zijn kennis en vaardigheden op een specifiek terrein verbreden en verdiepen.
Zie ook topic: Lijst specialistische dierenarts
en https://www.veterinairespecialisten.nl/ ... specialist

Een orthopeed is geen chiropractor.
Orthopedie is een breed specialisme en bevat eigenlijk alle onderdelen van het bewegingsapparaat: botten, gewrichten, spieren en pezen van ledematen en wervelkolom. Hieronder vallen ook alle botbreuken, luxaties (gewichten uit de kom) en hernia patiënten.
Een deel van de orthopedische klachten wordt met medicijnen behandeld, voor andere problemen is operatief ingrijpen aan te raden.

alm@ schreef: ↑17 dec 2021 12:48 Ik zou hiermee naar een orthomanueel dierenarts gaan.

Alfilillo schreef: ↑18 dec 2021 09:56 Loopt hij nog wel om zijn behoefte te doen? Kan hij uberhaupt nog hurken?

Verder: op een rontgenfoto zie je toch niks wat betreft darmen, of heb ik het mis?
Is de rontgenfoto ook gemaakt van de nekwervels of alleen van de achterkant?
Ik vind het echt heel erg op iets neurologisch lijken.

Alfilillo schreef: ↑20 dec 2021 09:06 Hoe gaat het nu met Levi?