Het HondenForum

Vandaag is het precies een jaar geleden dat wij Loeky hebben moeten laten inslapen. Mijn mooie gouden meisje.

Het verdriet is het afgelopen jaar gelukkig gesleten en mijn twee Markiezendames vullen de leegte die Loeky heeft achtergelaten, maar op sommige momenten mis ik haar nog heel erg. Vandaag is zo'n dag dat ze waarschijnlijk niet uit mijn gedachten zal raken.

Dag lieve Loeky, ooit zullen we elkaar terugzien daar boven op die regenboogbrug.

moeilijk idd zulke dagen... komt het gemis en verdriet toch ff erg bovendrijven.....

hai loeky... hoop dat je fun hebt daarboven.....

Heel veel sterkte vandaag Sietske.

Sterkte Sietske.........

Sterkte vandaag

Ach jee........ ja dat zijn van die dagen dat het weer even extra moeilijk is

Heel veel sterkte Sietske!!!

heel veel sterkte..en hhij heeft het vast heel goed daarin boven op de regenboogbrug

Heel veel sterkte.

Een jaar is zo voorbij maar de pijn en leegte die achterblijft helaas niet.
Veel sterkte vandaag.

Sterkte vandaag

Allemaal bedankt voor jullie lieve reacties. Ik kan me nog goed herinneren hoe dezelfde lieve reacties mij een jaar geleden zo ontzettend gesteund hebben.
Jullie zijn allemaal lieverds

Wat is dat jaar toch weer snel voorbijgegaan he Sietske!
Ik herinner het me als de dag van gisteren en denk er nog regelmatig aan als ik Loeky in jouw avatar zie staan. Dan lees ik weer het verhaal van Loeky op jouw site....
Wel een late reactie van mij, maar niet minder gemeend: sterkte, het blijft pijn doen!

Ook van mij nog een sterkte!

sterkte vandaag

sterkte vandaag

Angeniet schreef:Wat is dat jaar toch weer snel voorbijgegaan he Sietske!
Ik herinner het me als de dag van gisteren en denk er nog regelmatig aan als ik Loeky in jouw avatar zie staan. Dan lees ik weer het verhaal van Loeky op jouw site....
Wel een late reactie van mij, maar niet minder gemeend: sterkte, het blijft pijn doen!

Het afgelopen jaar is inderdaad ontzettend snel gegaan. En van de andere kant voelt het ook alsof Loeky al veel langer niet meer bij ons is. Er is, op hondengebied, ook wel erg veel gebeurd in het afgelopen jaar. We hebben Liath in de opvang gehad en vervolgens is Babbe ons gezin komen versterken. Afscheid nemen van een hond, een nieuwe verwelkomen en daar ook weer afscheid van nemen (nou ja, ik zie Liath nog wel heel vaak, maar ze woont niet meer bij ons) en vervolgens een nieuwe pup in huis, en dat allemaal in één kort jaar.