Lieve lieve Gentlepoes....
Geplaatst: 07 jun 2005 11:36
Mijn kleine pluizige meisje..
Je was zo lief, zo schattig. Altijd lekker kroelen en knuffelen, alles kon ik met je doen. Behalve als ik worst had. Dan fixeerde je, keek obsessief naar de worst, en je zou het nog uit mijn mond slaan als je kon. Daar was je echt verzot op, worst..
Maar ineens, afgelopen vrijdag, begon je naar je bekkie te klauwen na het eten. Je kreeg het bijna niet weg, en had ademnood. In het weekend leek het redelijk goed te gaan, dus ik maakte een afspraak voor vandaag. Het bleek dat je abcessen had in je keel en bek, waardoor je gebit verrot werd. De dierenarts bracht je onder narcose, en onderzocht je goed. Er kon wat aan gedaan worden; al je tanden konden worden verwijderd, maar de kans dat het dan goedkwam was klein. De dierenarts zei: als het mijn kat was, zou het hier eindigen. En dat heeft het ook gedaan. Een laatste knuffel, het spuitje, je mauwde even hard, en het was voorbij. Ik heb je opgepakt en ben met je rondgelopen, ondertussen keihard huilend. We hebben je meegenomen naar huis, en begraven in de tuin. Je laatste rustplekje, je hebt geen pijn meer nu.
Nooit meer bij mij op schoot. Nooit meer kroelen en knuffelen. Nooit meer uitkijken als ik worst heb omdat jij op de loer kon liggen. Nooit meer je lieve poezenlijfje om me heen. God wat mis ik je. De tranen stromen nu weer over mijn wangen.
Lieve Gentle, je was de beste poes die iemand zich kon wensen.
Ik hou van je.
Je was zo lief, zo schattig. Altijd lekker kroelen en knuffelen, alles kon ik met je doen. Behalve als ik worst had. Dan fixeerde je, keek obsessief naar de worst, en je zou het nog uit mijn mond slaan als je kon. Daar was je echt verzot op, worst..
Maar ineens, afgelopen vrijdag, begon je naar je bekkie te klauwen na het eten. Je kreeg het bijna niet weg, en had ademnood. In het weekend leek het redelijk goed te gaan, dus ik maakte een afspraak voor vandaag. Het bleek dat je abcessen had in je keel en bek, waardoor je gebit verrot werd. De dierenarts bracht je onder narcose, en onderzocht je goed. Er kon wat aan gedaan worden; al je tanden konden worden verwijderd, maar de kans dat het dan goedkwam was klein. De dierenarts zei: als het mijn kat was, zou het hier eindigen. En dat heeft het ook gedaan. Een laatste knuffel, het spuitje, je mauwde even hard, en het was voorbij. Ik heb je opgepakt en ben met je rondgelopen, ondertussen keihard huilend. We hebben je meegenomen naar huis, en begraven in de tuin. Je laatste rustplekje, je hebt geen pijn meer nu.
Nooit meer bij mij op schoot. Nooit meer kroelen en knuffelen. Nooit meer uitkijken als ik worst heb omdat jij op de loer kon liggen. Nooit meer je lieve poezenlijfje om me heen. God wat mis ik je. De tranen stromen nu weer over mijn wangen.
Lieve Gentle, je was de beste poes die iemand zich kon wensen.
Ik hou van je.
Gentle rust zacht.....
