Crom, het verhaal
Geplaatst: 14 aug 2005 16:39
Aangezien ik alleen een foto heb geplaats wil ik toch het verhaal wel kwijt.
Op donderdagavond laat plaste onze reu bloed.
Ik gelijk de DA gebeld en die zei me , waarschijnlijk een blaasonst. maar kom gelijk morgen ochtend ff.
Ze gezegd zo gedaan.
´s ochtend naar de DA
Bloed af nemen en onderzoeken.
Alle organen waren perfect alleen zijn bloed was niet goed.
Normaal heeft een hond 60 - 70 % bloed in zijn lichaam en hij nog maar 15 - 20 %.
Hij maakte wel nieuw aan maar dat werd gelijk gedood, en dat plaste hij dan weer uit.
Er was geen redden meer aan. Hij kreeg toch wat medicatie voor de nacht maar het was maar de vraag of hij dat zou redden.
Aangezien ik (eric) op me werk was hebben we dit besloten.
De volgende ochtend vroeg weer naar de DA en gekeken hoe hij was, misschien dat hij toch zou reageren op die medicatie.
Weer bloed afgenomen en getest maar er was niets veranderd.
Als we het zo door hadden laten gaan was hij gestorven aan verstikking.
Er waren op dat moment nog 2 opties.
1) volproppen met medicatie en dan hopen dat hij het een tijdje zou redden met het risico dat hij zou stikken doordat er geen zuurstof genoeg in zijn bloed zou zitten om alles levend te houden of,
2) in laten slapen zodat hij pijnloos aan een eind zou komen..
Sja en wat nu
Er zit dus iets goed mis in zijn lichaam en dat is niet te verhelpen , zelfs met bloedtransfusie niet, dat zou uitstel zijn en waarschijnlijk een langzame pijnlijke dood.
We hebben nogmaals wat bloed af laten nemen wat naar Utrecht wordt gestuurd om te testen op Leishmania.
Leishmania op zich is niet dodelijk maar in combinatie met ... wel
Dus we hebben na een kort overleg besloten om hem pijnloos (zover het nu al pijnloos was) te laten gaan.
De Da verzekerde me dat er echt geen kansen voor hem waren en dat het alleen maar uitstel zou zijn en dat dat een heel vervelende dood zou worden. Dat stelde ons iets gerust dat we de goede beslissing zouden nemen.
Wij en de kids hebben goed afscheid kunnen nemen van onze grote vriend en waren er allemaal bij totdat hij zijn laatste adem uitblies.
Mortero (Crom) de Almallutx bedankt voor alle liefde en vreugde die jij ons en je hondenvriendinnen hebt gegeven.
Crom por siempre
We meet again, we don´t know when but we do know where
Op donderdagavond laat plaste onze reu bloed.
Ik gelijk de DA gebeld en die zei me , waarschijnlijk een blaasonst. maar kom gelijk morgen ochtend ff.
Ze gezegd zo gedaan.
´s ochtend naar de DA
Bloed af nemen en onderzoeken.
Alle organen waren perfect alleen zijn bloed was niet goed.
Normaal heeft een hond 60 - 70 % bloed in zijn lichaam en hij nog maar 15 - 20 %.
Hij maakte wel nieuw aan maar dat werd gelijk gedood, en dat plaste hij dan weer uit.
Er was geen redden meer aan. Hij kreeg toch wat medicatie voor de nacht maar het was maar de vraag of hij dat zou redden.
Aangezien ik (eric) op me werk was hebben we dit besloten.
De volgende ochtend vroeg weer naar de DA en gekeken hoe hij was, misschien dat hij toch zou reageren op die medicatie.
Weer bloed afgenomen en getest maar er was niets veranderd.
Als we het zo door hadden laten gaan was hij gestorven aan verstikking.
Er waren op dat moment nog 2 opties.
1) volproppen met medicatie en dan hopen dat hij het een tijdje zou redden met het risico dat hij zou stikken doordat er geen zuurstof genoeg in zijn bloed zou zitten om alles levend te houden of,
2) in laten slapen zodat hij pijnloos aan een eind zou komen..
Sja en wat nu
Er zit dus iets goed mis in zijn lichaam en dat is niet te verhelpen , zelfs met bloedtransfusie niet, dat zou uitstel zijn en waarschijnlijk een langzame pijnlijke dood.
We hebben nogmaals wat bloed af laten nemen wat naar Utrecht wordt gestuurd om te testen op Leishmania.
Leishmania op zich is niet dodelijk maar in combinatie met ... wel
Dus we hebben na een kort overleg besloten om hem pijnloos (zover het nu al pijnloos was) te laten gaan.
De Da verzekerde me dat er echt geen kansen voor hem waren en dat het alleen maar uitstel zou zijn en dat dat een heel vervelende dood zou worden. Dat stelde ons iets gerust dat we de goede beslissing zouden nemen.
Wij en de kids hebben goed afscheid kunnen nemen van onze grote vriend en waren er allemaal bij totdat hij zijn laatste adem uitblies.
Mortero (Crom) de Almallutx bedankt voor alle liefde en vreugde die jij ons en je hondenvriendinnen hebt gegeven.
Crom por siempre
We meet again, we don´t know when but we do know where
