Onze Scapa
Geplaatst: 24 aug 2005 21:35
Onze liefste meid is veel te jong gestorven, na een moedig gedragen ziekte. Alles ging goed tot ze 13 maanden was en toen kwam het noodlot. Haar rechtervoorpoot moest geamputeerd worden wegens botkanker er werden 6 chemokuren voorzien. Alle mogelijke onderzoeken qua uitzaaiingen werden gedaan (longen, lymfeklieren, bloed, ...) en alles was ok. Gelukkig. Wel moest ze dieetvoeding krijgen om zeker niet te zwaar te worden omdat de belasting op 3 poten veel te lastig was. Dagelijks moesten we haar temperaturen. Drie chemokuren heeft ze zonder probleem doorlopen en opeens kreeg ze hoge koorts. Ze moest een nachtje in de dierenkliniek blijven om verder onderzoek te verrichten. De volgende avond zou de DA ons opbellen met nieuws en de behandeling bespreken, toen de telefoon rond de middag overging was het met zeer slecht nieuws .... uitzaaiingen in de longen en de thorax (+/- 8 stuks). De chemosessies werden afgelast haar dieet was niet meer nodig en er werd enkel nog palliatief gewerkt. Om de week werd een rx genomen en werd het vlug duidelijk dat ze snel bergaf ging, er werd een toename van 20% in grootte en aantal vastgesteld. Zo lang ze zelf naar buiten kon huppelen deed ze het en daarna heeft mijn echtgenoot haar iedere dag meerdere keren buitengedragen naar haar plaspleintje. Door haar fierheid heeft ze nooit in huis gedaan. De DA heeft onze lieve Scapa thuis op haar kussen laten inslapen; ze was net 18 maanden geworden.
Nog dagelijks wordt er over haar gesproken. Ook al hebben we nu een nieuwe pup zij was onze eerste hond en zal nooit uit onze gedachten gaan.
Lieve meid hou je goed in de hondenhemel.
Bijgevoegd een fotootje van onze meid.
Nog dagelijks wordt er over haar gesproken. Ook al hebben we nu een nieuwe pup zij was onze eerste hond en zal nooit uit onze gedachten gaan.
Lieve meid hou je goed in de hondenhemel.
Bijgevoegd een fotootje van onze meid.
. Veel sterkte.