Dag lieve Daantje, het ga je goed!
Geplaatst: 19 okt 2005 22:30
Daar kwam je dan als pupje van 7weekjes oud. Drie huisjes verder op kwam je te wonen. Je vrouwtje koos je uit een nestje zonder te weten wat voor zorg en aandacht jij nodig had als hondje. Je vrouwtje dacht heel naief dat ze je in 3 vrije weekjes volledig kon socialiseren, opvoeden, zindelijk maken en leren alleen te zijn.
Na 3 weekjes ging je vrouwtje fulltime aan het werk. En daar zat je dan.... dag in dag uit met je neusje tegen de voordeur gedrukt. Alleen.... helemaal alleen!
Aandacht en een knuffel waren er maar zelden. Je zat gemiddeld 10 uur per dag helemaal alleen thuis. Altijd voor die voordeur.
Je trok de aandacht door je eeuwige geblaf. Er hoefde maar iets langs te komen en je sprong met alle geweld tegen de voordeur op.
Al heel vroeg in je leventje kwam ik er achter dat je veel te lang alleen zat. Met je vrouwtje had ik wel eens een praatje. Ze vond je wel leuk maar je sloopte zo erg maar ja.... je kon nergens mee naar toe dus moest je maar alleen blijven. Vanaf jongs af aan ben ik je elke keer dat ik langs kwam gaan groeten en eens per dag gooide ik wat lekkers door de brievenbus. Een frollicje, een ander koekje. Je was blij met alles. Je herkende mij al aan mijn geur en aan Joep's belletje wat aan zijn riempje zit. Twee jaar geleden heb ik met een aantal buurtbewoners je vrouwtje een boze brief geschreven over jou welzijn. Het mocht helaas niets baten. Ze trok zich niets van de kritieken aan. Ze beweerde dat je met gemak 12 uur alleen kon zijn en verder moesten wij ons er niet mee bemoeien.
Mijn hart deed pijn, erg veel pijn, elke keer als ik je zag zitten brak mijn hart een stukje. Je verdiende zoooo veel beter!
Toen kwam het verrassende moment dat je vrouwtje ineens aan het verhuizen was. Ik had haar nog een week ervoor gesproken en toen had ze mij er niets over verteld. Jij zat voor de veiligheid even opgesloten in de slaapkamer. Ik riep nog naar je "Daan hou je haaks, ik zal je missen!
's Avonds was je vrouwtje weg maar jij zat er nog. Nog altijd op je vaste plekje voor de deur.
In de dagen die volgden bleef ik doorgaan met mijn ritueel. Maar de zorgen die ik me maakten groeiden met de uren en dagen. Hier klopte iets niet.... Je waterbakje bleef leeg en je voerbak was nergens te bekennen. Ik zag dit alles via de brievenbus. Ik ben je blijven voeren alleen nu wat gerichter met water en voer. Maandag brak mijn hart voorgoed. Dit is niet goed, hier klopt iets niet!
Ik ben aktie gaan ondernemen. Jij moest daar weg en zo snel mogelijk!!! Ik schakelde instanties in en terwijl ik vocht voor jou leventje vocht ik me rot tegen bureaucratische instanties. Ik moest snel zijn want je gezondheid ging ziender ogen achteruit. Je werd steeds apatischer en passiever. Een dag later na heel wat bloed zweet en tranen was het eindelijk zover.
Samen met de politie en de dierenbescheming mocht ik je bevrijden! Bevrijden uit je eenzaamheid. Bevrijden uit het lege huis wat helemaal vol lag met je poep en plas. Bevrijden uit de geestelijke en lichamelijke verwaarlozing. Behoeden en bevrijden voor de dood.
Ik mocht mee naar binnen en stelde je gerust. Ik heb je voor het eerst in dagen en misschien wel maanden een dikke knuffel mogen geven. Ik heb je vast gehouden en gekroeld. Ik wist dat ik je redding was. Een dag later was je dood geweest.
Je liet het hele gebeuren gelaten toe. Geen idee wat je te wachten stond. Blij dat je weer buiten was. Je bent bevrijd meid! Je bent bevrijd!
Je vrouwtje is met de noorderzon vertrokken. Ze bleek een huurschuld te hebben en het huis uit gezet. Ze heeft jou net als het laminaat als een stuk vuil achter gelaten.
Nadat je in de ambulance bent gezet heb ik nog even naar je gezwaaid. Dit was het Daan, dit was ons contact. Dit was wat ik al die 3 jaar voor je had willen doen en ik heb het kunnen en mogen doen. Dit leven verdiende je niet. Je verdiende zoveel beter. Als ik dit niet had gedaan op het juiste moment was je van de honger, dorst en eenzaamheid gestorven
Als ik dit niet had gedaan was je dood gevonden door je vrouwtje of een schoonmaak bedrijf en was je begravenis waarschijnlijk bij het destructie bedrijf geweest....
Nu zit je ergens in Nederland in een asiel.. Ik weet niet waar je zit Daan. Maar ik weet dat daar waar je zit je het goed hebt! Je krijgt goed te eten en te drinken. Je krijgt de aandacht en je hebt lieve mensen om je heen die je gaan proberen weer voor te bereiden op een toekomst bij lieve mensen die jij verdient! Je vrouwtje zal flink voor deze aktie moeten gaan boeten. Net goed! Maar jij Daan, jij krijgt het heel veel beter.
Lieve Daan, je bent opweg gegaan naar het paradijs op aarde. Je leeft nog, je zit nu op een tussen station. Maar geloof me en vertrouw me.... alles komt goed.
Lieve Daan,
Ik zal je nooit maar dan ook nooit vergeten. Het is raar om langs je huis te lopen. Ik mis je aanwezigheid maar alle dagen die nu volgen zijn veel beter dan de 3 jaar die je nu hebt gehad!
Het ga je goed!
Na 3 weekjes ging je vrouwtje fulltime aan het werk. En daar zat je dan.... dag in dag uit met je neusje tegen de voordeur gedrukt. Alleen.... helemaal alleen!
Aandacht en een knuffel waren er maar zelden. Je zat gemiddeld 10 uur per dag helemaal alleen thuis. Altijd voor die voordeur.
Je trok de aandacht door je eeuwige geblaf. Er hoefde maar iets langs te komen en je sprong met alle geweld tegen de voordeur op.
Al heel vroeg in je leventje kwam ik er achter dat je veel te lang alleen zat. Met je vrouwtje had ik wel eens een praatje. Ze vond je wel leuk maar je sloopte zo erg maar ja.... je kon nergens mee naar toe dus moest je maar alleen blijven. Vanaf jongs af aan ben ik je elke keer dat ik langs kwam gaan groeten en eens per dag gooide ik wat lekkers door de brievenbus. Een frollicje, een ander koekje. Je was blij met alles. Je herkende mij al aan mijn geur en aan Joep's belletje wat aan zijn riempje zit. Twee jaar geleden heb ik met een aantal buurtbewoners je vrouwtje een boze brief geschreven over jou welzijn. Het mocht helaas niets baten. Ze trok zich niets van de kritieken aan. Ze beweerde dat je met gemak 12 uur alleen kon zijn en verder moesten wij ons er niet mee bemoeien.
Mijn hart deed pijn, erg veel pijn, elke keer als ik je zag zitten brak mijn hart een stukje. Je verdiende zoooo veel beter!
Toen kwam het verrassende moment dat je vrouwtje ineens aan het verhuizen was. Ik had haar nog een week ervoor gesproken en toen had ze mij er niets over verteld. Jij zat voor de veiligheid even opgesloten in de slaapkamer. Ik riep nog naar je "Daan hou je haaks, ik zal je missen!
's Avonds was je vrouwtje weg maar jij zat er nog. Nog altijd op je vaste plekje voor de deur.
In de dagen die volgden bleef ik doorgaan met mijn ritueel. Maar de zorgen die ik me maakten groeiden met de uren en dagen. Hier klopte iets niet.... Je waterbakje bleef leeg en je voerbak was nergens te bekennen. Ik zag dit alles via de brievenbus. Ik ben je blijven voeren alleen nu wat gerichter met water en voer. Maandag brak mijn hart voorgoed. Dit is niet goed, hier klopt iets niet!
Ik ben aktie gaan ondernemen. Jij moest daar weg en zo snel mogelijk!!! Ik schakelde instanties in en terwijl ik vocht voor jou leventje vocht ik me rot tegen bureaucratische instanties. Ik moest snel zijn want je gezondheid ging ziender ogen achteruit. Je werd steeds apatischer en passiever. Een dag later na heel wat bloed zweet en tranen was het eindelijk zover.
Samen met de politie en de dierenbescheming mocht ik je bevrijden! Bevrijden uit je eenzaamheid. Bevrijden uit het lege huis wat helemaal vol lag met je poep en plas. Bevrijden uit de geestelijke en lichamelijke verwaarlozing. Behoeden en bevrijden voor de dood.
Ik mocht mee naar binnen en stelde je gerust. Ik heb je voor het eerst in dagen en misschien wel maanden een dikke knuffel mogen geven. Ik heb je vast gehouden en gekroeld. Ik wist dat ik je redding was. Een dag later was je dood geweest.
Je liet het hele gebeuren gelaten toe. Geen idee wat je te wachten stond. Blij dat je weer buiten was. Je bent bevrijd meid! Je bent bevrijd!
Je vrouwtje is met de noorderzon vertrokken. Ze bleek een huurschuld te hebben en het huis uit gezet. Ze heeft jou net als het laminaat als een stuk vuil achter gelaten.
Nadat je in de ambulance bent gezet heb ik nog even naar je gezwaaid. Dit was het Daan, dit was ons contact. Dit was wat ik al die 3 jaar voor je had willen doen en ik heb het kunnen en mogen doen. Dit leven verdiende je niet. Je verdiende zoveel beter. Als ik dit niet had gedaan op het juiste moment was je van de honger, dorst en eenzaamheid gestorven
Als ik dit niet had gedaan was je dood gevonden door je vrouwtje of een schoonmaak bedrijf en was je begravenis waarschijnlijk bij het destructie bedrijf geweest....
Nu zit je ergens in Nederland in een asiel.. Ik weet niet waar je zit Daan. Maar ik weet dat daar waar je zit je het goed hebt! Je krijgt goed te eten en te drinken. Je krijgt de aandacht en je hebt lieve mensen om je heen die je gaan proberen weer voor te bereiden op een toekomst bij lieve mensen die jij verdient! Je vrouwtje zal flink voor deze aktie moeten gaan boeten. Net goed! Maar jij Daan, jij krijgt het heel veel beter.
Lieve Daan, je bent opweg gegaan naar het paradijs op aarde. Je leeft nog, je zit nu op een tussen station. Maar geloof me en vertrouw me.... alles komt goed.
Lieve Daan,
Ik zal je nooit maar dan ook nooit vergeten. Het is raar om langs je huis te lopen. Ik mis je aanwezigheid maar alle dagen die nu volgen zijn veel beter dan de 3 jaar die je nu hebt gehad!
Het ga je goed!
