Toch een echte Kooiker
Geplaatst: 23 mar 2006 22:14
Vorig weekend zei ik nog gekscherend tegen de fokker dat ik m'n geld terug wil, omdat Bram een aantal raskenmerken ontbeert. Zo heb ik het idee dat hij het prima zou vinden als ik niet meeloop met een wandeling met andere honden (dus niet op mij gericht), en hij is ook erg open naar vreemden.
Maarrrrrrr.....
Vanavond had ik weer training. We liepen in een cirkel en deden zit en blijf en dan een hond doorschuiven en dan volgen (en zo alle honden af). Ik had dat nog nooit eerder gedaan. Bram was de enige hond die weliswaar volgde, maar z'n nek zo'n beetje verzwikte om mij in de gaten te houden. En toen ik weer doorschoof naar hem toe, was het werkelijk of ik jaren weg was geweest. Ineens gingen mijn ogen open en zag ik een hondje die enorm op mij gericht is
Het gekke is dat de trainers achteraf zeiden dat Bram van de groep het meest op mij let en het graagst wil werken. Apart dat ik dat zelf niet zo heb gezien.
En ook echt Kooiker....Bram was de rest van de les van z'n a propos en zag het helemaal niet zitten om nog bij mij vandaan te gaan. Hij volgde werkelijk als een speer, maar zit en blijf (wat hij normaal echt keurig doet) vond hij niet grappig. Hij wilde alsmaar bij mij zijn
Ik heb een echte Kooiker!
O ja....ik heb weleens verteld over mijn angst voor Dobermanns (als kind door twee achtervolgd). Bij dat cirkelspelletje had ik eerst drie Labradors en toen....een Dobermann :N: Ik ben van m'n vrees af!
Maarrrrrrr.....
Vanavond had ik weer training. We liepen in een cirkel en deden zit en blijf en dan een hond doorschuiven en dan volgen (en zo alle honden af). Ik had dat nog nooit eerder gedaan. Bram was de enige hond die weliswaar volgde, maar z'n nek zo'n beetje verzwikte om mij in de gaten te houden. En toen ik weer doorschoof naar hem toe, was het werkelijk of ik jaren weg was geweest. Ineens gingen mijn ogen open en zag ik een hondje die enorm op mij gericht is
En ook echt Kooiker....Bram was de rest van de les van z'n a propos en zag het helemaal niet zitten om nog bij mij vandaan te gaan. Hij volgde werkelijk als een speer, maar zit en blijf (wat hij normaal echt keurig doet) vond hij niet grappig. Hij wilde alsmaar bij mij zijn
Ik heb een echte Kooiker!
O ja....ik heb weleens verteld over mijn angst voor Dobermanns (als kind door twee achtervolgd). Bij dat cirkelspelletje had ik eerst drie Labradors en toen....een Dobermann :N: Ik ben van m'n vrees af!