Het HondenForum

Kzit een beetje in de knoop.
Ik volg sinds januari clickertraining met mijn Border Collie.
Toen we begonnen leerde hij vliegensvlug en luisterde perfect. Al snel mochten we overgaan naar de A groep en ook daar mochten we normaal na een maand overgaan naar de B groep. Het zou nog 2 weken duren en we mochten overgaan.
Ondertussen zijn we een maand verder en zijn we nog niet over.
Waar mijn hond in het begin enorm veel aandacht had voor mij, kijkt hij nu naar alles wat beweegt, behalve naar mij. Eens hij aandacht heeft luistert hij nog enorm goed en valt hij als een blok bij het commando voor liggen enz, maar aandacht krijgen duurt soms enorm lang. Hij is ook zo snel afgeleid.
Als ik aandacht wil en ik roep zijn naam, duurt het soms echt lang eer hij kijkt... Het trainen is op die manier niet echt aangenaam meer...

Gisteren zei er iemand dat het wel zijn puberteit zou zijn... Ik had hier ook aan gedacht, maar ben niet zeker.
Iemand anders zei dat het klassiek was dat ze snel leren, om daarna een tijdje niet meer geintereseerd te zijn...
Kan het dat zijn? En hoe ga ik hier mee om?
Want ik verlies soms mijn geduld op deze manier...

Ohja, hij wordt volgende week 7 maanden...

Zowel Belle als Catootje deden bij de puppy/basiscursussen hartstikke goed met heel veel aandacht voor mij. Tot ze een maand of 8 waren, ineens was alles veel interessanter dan de baas en luisteren was niet nodig Bij Belle is het nu (bijna 3 jaar) al stukken beter, hoewel ze veel afwisseling nodig heeft. Als ik haar niet van tijd tot tijd heel nieuwe dingen leer, gaat ze zich vervelen en heeft geen aandacht meer.
Catootje zit nog middenin de "alles is interessanter" periode. Maar ook bij haar merk ik dat ze het leuker vindt om een nieuw kunstje te leren dan eindeloze herhaling van oude trucjes. Wat ook vaak een valkuil is met clickertraining is dat je je criteria niet verhoogt en te lang blijft clicken voor gedrag dat hij goed beheerst. De hond moet blijven nadenken.
Verder doe ik heel veel aandachts- en concentratieoefeningen, m.n. aan het begin van de training, maar ook als we moeten wachten tussen oefeningen door.
Hier staat bijv. een leuke oefening voor aandacht: http://www.clickersolutions.com/article ... ention.htm en dit is ook een handige: http://www.clickersolutions.com/article ... ention.htm
Voor concentratie tijdens het wachten doe ik bij Belle vaak het volgende: ze moet af gaan liggen en ik leg op iedere voorpoot een koekje. Ze mag dit koekje niet pakken totdat ik "toe maar" zeg. Belle kan dit al heel lang volhouden. Met Catootje ben ik dit ook aan het trainen en die kan het nu al wel met een koekje voor haar neus op de grond en ook al aardig lang.

Inge O schreef:los daarvan is 7 maand gewoon nog erg jong. puberteit, toch niet in de zin zoals het meestal bedoeld wordt, daar geloof ik niet in - ik vind dat een flauw excuus om aan te geven dat mensen even vast lopen met een hond. ik doel nu niet op jou hoor, maar in het algemeen .

Ik geloof ook niet dat het puberteit is in de zin van razende hormonen die in de weg zitten, maar ik denk wel dat honden op die leeftijd beginnen te ontdekken dat de wereld groter is dan de baas alleen en dat ze er ook achterkomen dat ze best dingen onafhankelijk van de baas kunnen doen. De kunst is dan om toch het middelpunt van zijn bestaan te blijven en interessanter te zijn dan de rest (en dat valt niet altijd mee).

Tja soms zit er even een rem op het leren. Het kan niet altijd van een leien dakje gaan. Dat heeft niet zo heel veel met leeftijd te maken, maar gewoon dat er een moment is waarop de hond ff minder ontvankelijk is voor leren. Dit komt bij elk levend wezen voor. Ik zelf zie het bijvoorbeeld ook veel bij het trainen van paarden. Er zijn momenten waarop je het paard even niks kan aanleren.

Belangrijk is om op zulke momenten gewoon tijdelijk te werken aan de goede uitvoering van de basis. Maar daarin ook heel veel af te wisselen, want anders wordt het snel te saai voor zo'n dier! Verwacht niet te veel, neem een stapje terug. Maak het vooral even niet te moeilijk. want hij zal niet ontvankelijk zijn, om moeilijke of nieuwe te leren!