Fotocollage Ymke
Geplaatst: 06 jul 2006 11:22
In dit soort dagen ga je al snel eens kijken wat je nu hebt aan foto's van je meisje. Ik heb de mooiste, leukste, belangrijkste voor ons op een rijtje gezet...
Hiermee begon het ruim anderhalf jaar geleden. De advertentie op dierenasiels.com
http://www.dierenasiels.com/specshond.cfm?id=65709
nagedacht, gebeld, geïnformeerd en op zaterdag 4 december 2004 afgereisd naar Tilburg om haar te ontmoeten. Ferro en Nora waren ook mee, om te kijken hoe het met hen zou gaan. Een beetje zoals verwacht en gehoopt: tussen de dames ging het netjes rustig en Ferro's grote mond werd kundig gesnoerd.
Mee naar huis dus... achter in de auto, geen probleem

Thuis ging het erg gemakkelijk, ze voelde zich direct redelijk op haar gemak

Zo ging ze er al snel bij liggen, en zo zouden we haar nog vaak aantreffen als we 's ochtends de trap af kwamen

Met Nora ging het prima samen

En met Ferro ook zo goed als van hem verwacht mag worden

Een beetje haar favoriete houding op de bank, kop en een pootje op de leuning

Maar je kunt er ook zo op liggen

of zo (dat rollen en met de pootjes slaan deed ze ook vaak buiten in het gras, ernstig schattig)

Een keer heeft ze het ook gepresteerd zich in de stoel te persen.

Past best!

Ze was echt reuze gemakkelijk en meegaand in alles; pootje in het sop vanwege een wondje en dan rustig een half uur zo blijven liggen he... gaaaap

Even trutten met de fietshelm van baasje

Een echt heel helder licht was het niet
allemaal zoeken naar het koekje dat in het water gegooid is 

Het eten hier was een geheel nieuwe ervaring. De brokken in het asiel wilde ze nooit eten, en hier ging ze gelijk over op vers en later BARF. D'er eerste lapje pens... heel voorzichtig vasthouden...

Zeg, heeft er iemand een tip?

Later ging dat vanzelf beter
en werd het een enthousiaste eter

En verder was het gewoon een prachtige hond

Met een mooi alert koppie soms

Of lekker suf

of een beetje debiel
als je heel erg haar koppie aaide ging ze altijd zo loensen

en een foto uit de laatste sessie die ik van haar heb.. we wisten toen al dat ze ziek was, dit weekend ging het redelijk

Ymke was gewoon een pracht van een hond in alle opzichten. Haar naam hebben we eerst uitgezocht, en pas later ben ik in het namenboek gaan kijken naar de betekenis. Er stond "groot, geweldig". En dat was ze!
Dag schat.
Hiermee begon het ruim anderhalf jaar geleden. De advertentie op dierenasiels.com
http://www.dierenasiels.com/specshond.cfm?id=65709
nagedacht, gebeld, geïnformeerd en op zaterdag 4 december 2004 afgereisd naar Tilburg om haar te ontmoeten. Ferro en Nora waren ook mee, om te kijken hoe het met hen zou gaan. Een beetje zoals verwacht en gehoopt: tussen de dames ging het netjes rustig en Ferro's grote mond werd kundig gesnoerd.
Mee naar huis dus... achter in de auto, geen probleem

Thuis ging het erg gemakkelijk, ze voelde zich direct redelijk op haar gemak

Zo ging ze er al snel bij liggen, en zo zouden we haar nog vaak aantreffen als we 's ochtends de trap af kwamen

Met Nora ging het prima samen

En met Ferro ook zo goed als van hem verwacht mag worden

Een beetje haar favoriete houding op de bank, kop en een pootje op de leuning

Maar je kunt er ook zo op liggen

of zo (dat rollen en met de pootjes slaan deed ze ook vaak buiten in het gras, ernstig schattig)

Een keer heeft ze het ook gepresteerd zich in de stoel te persen.

Past best!

Ze was echt reuze gemakkelijk en meegaand in alles; pootje in het sop vanwege een wondje en dan rustig een half uur zo blijven liggen he... gaaaap

Even trutten met de fietshelm van baasje

Een echt heel helder licht was het niet

Het eten hier was een geheel nieuwe ervaring. De brokken in het asiel wilde ze nooit eten, en hier ging ze gelijk over op vers en later BARF. D'er eerste lapje pens... heel voorzichtig vasthouden...

Zeg, heeft er iemand een tip?

Later ging dat vanzelf beter

En verder was het gewoon een prachtige hond

Met een mooi alert koppie soms

Of lekker suf

of een beetje debiel

en een foto uit de laatste sessie die ik van haar heb.. we wisten toen al dat ze ziek was, dit weekend ging het redelijk

Ymke was gewoon een pracht van een hond in alle opzichten. Haar naam hebben we eerst uitgezocht, en pas later ben ik in het namenboek gaan kijken naar de betekenis. Er stond "groot, geweldig". En dat was ze!
Dag schat.