Pendrag schreef:Lijkt mij ook raar dat een clickermethode niet geschikt is voor lopende jachthonden???
Merk zelf wel dat het een groot verschil maakt of je een hond met jachtinstinct hebt of zonder. Heb hier nu een labrador (niet helemaal raszuiver) en twee bracco's lopen. Hiervoor nog een golden gehad. Slechts 1 bracco heeft echt jachtinstinct. De rest in een dusdanige mate dat het erg goed te hanteren valt. Maar Andor heeft zoveel jachtinstinct dat hij er zelf last van heeft. Loslopen zit er b.v. niet meer in. Gelukkig kan hij zich in de tuin lekker uitleven maar in het bos loopt hij aan de lange lijn. Ik hou daar zelf niet van maar het alternatief is dat hij er vandoor gaat en na een uurtje of zo weer eens terugkomt. Als hij tenminste niet is aangereden ofzo. Geen optie dus. Wat dat betreft hou ik me van harte aanbevolen voor een leuke training. Aan de andere kant is het zoals mijn huidige trainster ook zegt: zorg dat jij aandacht hebt en het allerinteressantst bent. Ze heeft groot gelijk maar ik kan op dit moment echt niet concurreren met een vliegende vogel!
Is dat boek en /of workshop dan niets voor jou? Heb je een trainer die bekend is met staande jachthonden? Mijn Dante is er ook een met enorm jachtinstinct. Bloed, zweet en tranen hebben me dat gekost! Enorm frustrerend! Ik zag het bij andere staande jachthond-eigenaren wel goed gaan

. Had er toen geen erg in dat onze Bracco's toch wel een scheut brakkenbloed (Bloedhond) in zich hebben en daar ligt vlgs mij wel het verschil. Het loslopen was (en is; o, ironie

) dermate belangrijk voor mij, essentieel zou ik zelfs zeggen, dat ik toendertijd serieus overwogen heb om (via de vereniging) met een teletac te trainen. Want bij Dante kwam daar ook nog eens een behoorlijke sexuele drift bij..
Ik heb echter verbeten getraind :N:; verstopspelletjes, veel 'jachttrainings-oefeningetjes, veel appèl oefeningen. Terugkijkend kwam er eigenlijk pas na zijn derde jaar ( :N: dan zou jij nog even te gaan hebben) een kentering. Zo'n workshop als in bovenstaande link lijkt me daarom echt

. Want alle trainers zeggen dat jij het middelpunt van de aarde moet worden voor je hond, maar hoe je dat in hemelsnaam wordt met een hond met zo'n jachtpassie
En nóg (ik praat nu even over de tijd vóór de blessure) ging hij er weleens vandoor. Maar nu bleef hij in de buurt (kon hem zien/horen). Het blijft dan bij het opstoten van een fazant of zo en dan komt hij terug; werk gedaan

Konijnen worden minder interessant (kan ze toch niet te pakken krijgen). Dus trainen, trainen, trainen

. Want een Bracco zijn leven lang aan de lijn :N: , toch?
Maar dat je hem nu niet los laat, kan ik me heel goed voorstellen hoor!