
Dag kippie, dag meisje lief,
Dit was het dan.
Jij kon niet leven in mijn wereld.
Jouw wereld was voor mij te klein.
Jouw eenzaamheid, dat werd de mijne
zo kon het niet langer zijn.
Ik dank je voor de mooie jaren
Voor je liefde en je trouw
Ik huil omdat je nooit echt vrij was
De angst dat was een deel van jou
De moed ontbrak om te vertrouwen
in mij, in mensen om je heen
zo misvormd door je verleden
streed jij vaak je strijd alleen
Ik probeerde je te leren
dat het goed was, keer op keer
dat vrienden ook de jouwe waren
maar je nam de gok niet meer
Toch was er ruimte voor geluk
in jouw besloten leven
stralende ogen, rennende poten
je koppie hooggeheven.
Ik zal je missen, lieve aap
dat waggelende gatje
de kruintjes op je lieve kop
je blikken van "wat had je"
Een laatste buiging van respect voor jouw ingewikkeld leven
een laatste dank voor alle goeds dat je me hebt gegeven
Ik hoop dat je kan snappen waarom ik dit heb gedaan.
dat ik echt veel van je hou, maar dat ik ook moet verder gaan.
Een laatste kusje op je koppie, op je kruintje bovenop
hier scheiden onze wegen,
Dag lieve meis, dag boevenkop!

Laika is gisteren 9 januari om ong. half 4 overleden. Het heeft al uitgebreid in de veteranenhoek gestaan, maar bij deze dus ook op het alg. forum.
Dag lief meisje!!





















