Gisteravond moesten we onze trouwe Dalmaat Fiona laten inslapen. Fiona, de goedheid zelve. Altijd lief en aanhankelijk. Voor andere honden en kinderen. Daarbij ook een zeer makkelijke hond. Wel een paar Dalmatentrekken. Ze kon nerveus zijn als ze te weinig beweging kreeg. Maar we hebben tig paar wandelschoenen versleten om mevrouw haar kilometers te laten lopen. Dat was ook wel te zien aan haar prachtige slanke lijf. En vooral het pikken van eten was haar specialiteit. .......... Daarnaast ook bij tijd en wijle "Dalmatisch" doof. Altijd speels en ondeugend tot op een paar weken geleden. Toen kwam de omslag. Ze werd ineens oud en een longontsteking werd haar fataal. We konden haar niet langer laten lijden, geen gedokter. Ze gaf het zelf al aan en we hebben voor haar gekozen.
Fiona, lieverd, bedankt dat je ons uitkoos om je mandje neer te (laten) zetten. Ga maar op zoek naar Elianne en Quirina. je zal ze best wel tegenkomen daar. Dat wordt flink bijblaffen, net zoals vroeger. Rust zacht. Je was een heel speciale kanjer.................
Fiona: 21-7-1994 - 9-6-2005