Ze kwam uit het asiel en ik was erbij dat mijn zus haar uitkoos in het asiel. Alleen dacht ze toen met mij mee te gaan, maar ze was zeer tevreden bij mijn zus en heeft een prachtleven gehad. Haar kindjes waren het helemaal, daar leefden ze helemaal voor.
We wisten dat het er aan kwam, in oktober is schildklierkanker vastgesteld en het was ongeneesbaar.
Ze heeft pijnmedicatie gehad en heeft nog lekker twee maanden geleefd, elke dag ging het een stukje minder met haar maar gaf duidelijk aan nog niet te willen sterven als mijn zus in dubio zat wat ze nu moest. Ik heb mijn zus gezegd dat ze het zelf aan zou geven wanneer het genoeg was, wetende dat mijn zus niet blijft "hangen" aan de hond en afscheid kan nemen.
Want ze wilde absoluut niet dat ze te ver met haar ging. Maar Chica heeft zelf bepaald waar en wanneer ze wilde sterven. Zoals Chica altijd was, zo wil ik het en niet anders. Ze heeft het zo gekregen zoals ze het wilde. Thuis in haar vertrouwde omgeving.
Vanmorgen om 8:30 nadat iedereen beneden was (ook "haar" twee kindjes Stef van bijna 6 en Jos van bijna 2 ) heeft ze na vijf minuten haar laatste adem uitgeblazen.
Chica was ook een beetje mijn hondje, ik had wat speciaals met haar en zij met mij................
Lieve Chica rust zacht en ga over de regenboogbrug waar jouw andere vriendjes op je wachten........................bedankt wat je ons hier hebt gegeven.
Dikke knuffel van mij .........................we zulen je missen!
Hier twee foto's van haar van bijna drie jaar geleden toen ze bij mij was.
