Op Janus, maar ook stiekem een beetje op mezelf.
Toen we Janus kregen zijn wij niet met hem naar de cursus gegaan.
Ondanks dat iedereen in onze omgeving vond dat we dit wel moesten doen.
Heb met onze vorige hond een nare ervaring met de cursussen en vandaar dat ik zo iets van : ach we proberen het allemaal zelf te doen, en lukt dit niet kan hij altijd nog naar de cursus.
Janus is ondertussen 8 maanden oud, en nog steeds zijn er mensen die (ongevraagd) advizeren dat we toch met hem naar de cursus moeten want dat is zooo goed voor hem.
Socialiseren met andere honden, hebben we geen cursus voor nodig.
Wij wonen in een groene wijk met veel honden.
Tijdens een wandeling komen we dan ook altijd minstens 5 honden tegen, en dan lopen wij nog op de rustigste uren van de dag
.De Basisoefeningen aanleren, wist ik nog te doen dmv de vorige cursus.
En informatie ed. over de medische en opvoedkundige kant weet ik wel door mijn opleiding die ik hiervoor heb gedaan.(of door het lezen van boeken, forum enz)
Maar nog, nog kregen wij heel vaak het comentaar dat wij met onze onstuimige labjesreu niet naar een cursus gingen.
En nu is onze Janus 8 maanden oud, hij kent de oefeningen die wij nodig vinden dat hij kent.
Hij luistert prima (afgezien dat hij af en toe bananen in zijn oren heeft, maar ach hij is ook 8 maand).
Loopt eigenlijk altijd los, en komt netjes als ik hem roep, zelfs wanneer er wandelaars, fietsers of spelende kinderen langskomen.
Ook als hij volop in spel is met een of meerdere honden.
Ik roep, hij kijkt op naar mij en komt na een 'kom hierrrrrrr' netjes bij me en laat de andere honden voor wie ze zijn.
(en tuurlijk gaat het ook hier nog wel eens fout)
Zelfs het afrennen op vreemde honden is stukken minder geworden.
Ondanks dat ik ook echt wel fouten met Janus heb gemaakt, bekroop me net bij de wandeling weer eens het onwijze trotse gevoel.
Altijd comentaar gekregen dat we niet naar de cursus gingen, en nu luistert onze vent als 1 van de besten hier op de velden in de wijk.
Net nog was hij met zeker 6 honden aan het spelen en rennen op het veld, andere honden worden geroepen door de baas en rennen vrolijk door met de middelvinger omhoog.
En mijn 8 maanden oude vent, staat met zn koppie in de lucht als ik zijn naam roep, en komt vrolijk aangerent als ik kom hierrrrr roep.
Die gezichten van de andere bazen na zo'n gebeurtenis...echt prachtig
Heerlijk gevoel
-maar als het goed blijft gaan 
)
