De geschiedenis van Baby

[DeButler]

Beste allemaal,

In het voorstel topic heb ik al verteld over mijn hond baby die een rottige start van haar leventje heeft gehad. Daar zal ik hier wat meer over vertellen.

Toen ik deze lieverd kreeg mankeerde er van alles aan. Ze was erg onverzorgd, had onderontwikkelde spieren, woog maar 14 kilo (terwijl ong. 20 een acceptabeler gewicht is voor een shar pei) zat onder de littekens, was totaal onopgevoed en bang voor alles.

Haar geschiedenis is mij onbekend, maar duidelijk is, dat ze veel verdriet heeft gehad van mensen die niet lief voor haar zijn geweest.
De man waar ik haar van haalde vertelde mij het volgende; Hij had een nestje gehad, Baby en haar zusje zijn naar een vrouw met een dochter gegaan. Die woonden in een 1-kamer appartementje waar zij de 2 honden op een klein buitenplaatsje hielden. Daarna werd er niet meer naar omgekeken. De 'fokker' werd uiteindelijk door de vrouw gebeld dat de honden vals waren en ze er vanaf wilde. De honden waren toen bijna een jaar. Hij is de honden gaan halen, heeft ze mee naar huis genomen, ze waren helemaal niet vals en heeft besloten ze weer te verkopen. Het zusje was al weg op het moment dat ik kwam om mijn hond op te halen, die ik had gevonden via Marktplaats. Ze zag er niet uit maar ik was op slag verkocht door haar enthousiaste begroeting. Ik zie nog zo voor me hoe ze al kwispelend om me af kwam rennen, tong uit de bek, en zich meteen vol overgave op mijn hand stortte om die een goeie lebber te geven.
Al met al is het een vreemd verhaal wat deze man mij vertelde over de hond, en eerlijk gezegd heb ik er ook mijn twijfels over of het wel de waarheid is...

Toen we haar mee wilden nemen durfde ze de auto niet in. uiteindelijk toch gelukt. Eenmaal bij haar nieuwe thuis aangekomen deed ze vrijwel meteen een plasje in huis. Dit weet ik aan de spanning van de autorit, nieuwe omgeving etc. Wat een fout van mij! Baby heeft maanden in huis gepoept en geplast dat het een lieve lust was! Als ik thuis was ging het goed, zodra ik mijn hielen lichtte deed ze haar behoefte. Een keer kwam ik thuis en was het zelfs zo erg dat er 6 (6!) drollen door het huis verspreid lagen, en nog flinke drollen ook (waar heeft ze het vandaan gehaald??!) en 4 plasjes. Daarbij kwam het nodige sloop- en bijtwerk (ook alleen bij mijn afwezigheid) en ik heb daar dus de sticker 'verlatingsangst' opgeplakt. Later bleek dat Babe een enorme blaasontsteking had (schaam). Na maanden te hebben gelopen met een onzindelijke en slopende hond, is ze nu in huis zo goed als helemaal zindelijk! Ik ben erg blij, ook voor haar. Het moet heel erg voor haar zijn geweest dat ze in huis heeft geplast. Ik denk dat ze uit angst of schaamte oid van het plassen er van de weeromstuit ook bij is gaan poepen.

Verder had Baby last van angst. Ze was bang voor de riem, de trap, plotselinge bewegingen, stemverheffing, kende geen enkel commando, trok als een gek aan de riem, was niet gewend aan auto's, fietsen, het bos, de zee, en nog zo veel meer dingen. Kortom, er heeft vermoed ik het een en ander geschort aan haar socialisatie.

Het is een zware periode geweest maar Baby heeft, ondanks haar toch nare start, nog heel veel vertrouwen in de mens. Ze is in de korte tijd dat ik haar heb (driekwart jaar) ontzettend verandert. Ze is lekker aangekomen, heeft flink wat spieren ontwikkeld, vrijwel alle wondjes/littekens zijn mooi geheeld en zie je niks meer van, ze kent de nodige commando's (hoewel 'zit' iets blijft waar ze echt het nut niet van inziet....) Is niet meer bang, en is een vrolijke, aangepaste, lieve, zachtaardige, intelligente hond gebleken. Ik ben zo trots op haar!

Natuurlijk zijn er nog punten die verbeterd moeten worden, en ik hoop er middels dit forum wat tips en trucs over te krijgen, mettertijd.

Zo,... na dit enorm lange verhaal hoop ik dat ik een beetje duidelijk heb kunnen maken hoe het zit met mijn hondje.

[EstherK]

Mooi verteld

[yuki]

Wat schokkend! Ik moet je eerlijk zeggen toen ik je avatar zag dacht ik: het lijkt wel wat op een sharpei! Tjee, wat een verhaal zeg!

Ik weet dat de shar-pei extreem zindelijk is van huisuit. Bij de fokker zijn ze meestal (als het een bonafide fokker is) met 8 weken zindelijk. Het is voor de pei zowat een super schaamte iets in huis te doen!

Mijn eigen pei kreeg ik zwaar vermagerd uit turkije met 18 kilo (nu 27) zijn ribben staken eruit.
Het is een hondje die zeer sterk hecht aan eigen baas en heeft dit bij zijn vorige eigenaar(s) blijkbaar niet kunnen doen, het hechten! Ik ben benieuwd bij welke fokker Baby wegkomt! (Je mag het me ook pb-en eventueel)

Persoonlijk vind ik dat je de hond in beschreven toestand gratis had moeten krijgen, gezien alle complicaties. Gelukkig is het voor dit hondje goed afgelopen, ze kreeg een baasje met begrip. Nu kan ze stabiel en evenwichtig worden!
Succes met haar.

[yuki]

ps Volgens mij herken ik dit hondje van marktplaats! Hoe lang heb je haar nu? Heeft ze iets aan haar poten toevallig?

[mercedes2803]

Ik herken haar ook van marktplaats...vraag me niet precies hoe en wat...maar ik herken haar kop.
Ik kijk, net als Yuki (esther) vaak op Marktplaats en onthoudt aardig wat....

Als je namen hebt van mensen mag je die mij en Yuki wel via PB doen...daar ben ik eigenlijk wel benieuwd naar...

Gelukkig maar dat het nu beter gaat met haar...wat een verschrikkelijke start en ik denk idd dat ze niet zo;n heel prettig leven heeft gehad...misschien moest ze wel veel haar blaas ophouden waardoor ze de ontsteking opgelopen heeft..
En daar kon jij natuurlijk niets aan doen...maar wat sneu zeg...

Ik hoop dat het van nu af aan voor altijd beter zal blijven en zijn voor Baby...en dat ze nooit meer weghoeft of nog meer ellende hoeft de doorstaan.
Fijn om te horen dat ze terrecht gekomen is bij iemand die zich zo voor haar ingezet heeft! TOP!

[WOEF!]

tjee wat een verhaal.. prachtig omschreven

wat ben ik blij dat ze nu een keerzijde van de mens en het leven krijgt te zien bij jou!