Vorige week vrijdag waren we dus op wandel in een veldje, met aangrenzend een enorme akker (heerlijk om te rennen). Vliegt er daar ineens, net voor zijn neus een kraai omhoog!! Guus ging natuurlijk als een speer er achteraan. Hij was intussen een meter of 80 van mij weg en dus besloot ik om maar eens de fluit te testen. Ik moest toch ooit het risico nemen
Met knikkende knieën gefloten en... hij maakte in volle snelheid onmiddellijk een enorme bocht en kwam zonder aarzelen rechtstreeks naar mij terug!!!
Ik was zooooo enorm fier op mijn kereltje!!! Hij heeft het hele tasje met beloningssnoepjes mogen leeg eten

