Het pootje nu, ze kan er alles weer mee.
Donna, mijn lieve demente oude *doos*, die, niet meer weet als haar bak leeg is, dat het *op* is en geen nieuw eten meer krijgt.
Die, midden in de nacht wakker word en lekker heen en weer gaat wandelen.
Die, wanneer er iemand op bezoek komt, gaat blaffen en niet meer kan stoppen.
Die, slecht meer ziet.
Die, doof word.
Die niet weet als ze gepoept heeft dat ze dan gewoon mee kan lopen en niet moet blijven zitten persen.
Die na 400 meter in de *achteruit* gaat.
Die vreselijke lieve oude doos, word erg oud, maar ik hoop haar nog niet te hoeven missen!!!
Moeder en dochter,
die lieve grijze toet 
