Maar de honden mogen niet op het strand, kunnen ook niet goed op het strand. Want het is supergrof kiezelstrand. Langs de weggetjes tussen de landerijen bovenop de klippen was het echt prima wandelen, als je tenminste goed uitkijkt voor die snelrijdende francaises.
En daarna zijn we binnendoor naar de Pyreneeën gereden.
En ook daar was het prachtig
In de pyreneeën moesten de honden eigenlijk overal aan de lijn.
Wij dachten dat hele stukken echt verboden waren, maar het blijkt dat je er vaak wel een heel stuk het gebied in kan en dan kom je vanzelf bordjes tegen tot waar je mag lopen met de honden. Maar het viel ons mee. Het is dat ik nog steeds een blessure heb, anders hadden we daar prachtige en grote wandelingen kunnen maken. Die houden we nu tegoed.
Maar het was magnifiek. Watervallen van duizend meter hoog, het ontstaan van rivieren zoals de Garonne, ruwe scherpe bergpieken. Echt top.
En het was flink warm, dus de honden vonden al die ijzige watertjes zalig. En wij ook.
Nou, dit was een piepklein greepje uit de 500 foto's die we gemaakt hebben. We bleven kijken en kijken en fotograferen.
) een beetje dizzy van die afgronden 
