Getraumatiseerd door de trimsalon??

[Lieke67]

Jonna is voor de tweede keer naar de trimster geweest. De vorige keer naar een andere dan nu en beide keren komt ze er bijna getraumatiseerd vandaan.
Is dit normaal?
Ze gedraagt zich heel nerveus, zit te trillen en als we weer met haar in de auto gaan, zit ze te piepen en te janken.
Na verloop van tijd gaat dit wel weer over, maar toch, ik vind het zo zielig.
Ze zit me op de bank ook heel zielig aan te kijken steeds.
We proberen haar wel steeds gerust te stellen.
Trimmen is helaas wel nodig bij haar, ze is een Maltezer dus je komt er niet onderuit maar ik vind het op deze manier bijna dierenmishandeling.

[Marjoleine]

Nee, dat lijkt me niet normaal.
Wat laat je precies doen en op welke leeftijd ben je begonnen?

[Rosita Compagner]

Ga eens niet 'geruststellen', maar bouw een feestje met haar omdat ze vandaag het mooiste, schoonste, friste, leukste, mooiste hondje is omdat ze van de trimsalon komt?

Misschien verzet dat de zinnen voor jullie allebei.

[Muk]

Misschien eens naar een andere trimsalon gaan? Wie weet is er wat gebeurd tijdens de eerste trimsessie (als eigenaar ben je er meestal niet bij, dus dan weet je het ook niet) en zorgt dat voor de stress. Niet iedere trimmer gaat even leuk met jou hond om, dat kan ook van invloed zijn.
Voor mij is het van belang dat de trimmer goed met mijn hond omgaat, netjes trimt (perfect hoeft niet, als het maar goed is) en dat mijn hond er ontspannen naartoe gaat en vandaan komt. Als een van die criteria niet goed is, dan is dat voor mij wel een reden om met de trimmer te praten of een andere trimmer te zoeken.

[bouvierpoedel]

Kan ook zijn van de spanning dat je haar weer opgehaald heb.
En doordat je het zelf zielig vind kun je net de verkeerde aandacht geven waardoor je hond haar voordeel ermee doet.
In wat voor emotie breng je haar en haal je haar op.??

[Liesbeth]

Voor nu zou ik haar niet meer gerust gaan stellen, maar afleiden. Ga iets met haar doen wat ze leuk vindt.

Bij een volgende trimbeurt moet je er gewoon bijblijven. Kan dat niet, dan een andere trimmer zoeken.
Ik heb ook ooit een keer de fout gemaakt om mijn hond Kevin bij een (nieuwe) trimmer achter te laten, die wilde dat zo. Hij was al vaker ergens anders getrimt en dat had niet eerder gedragsveranderingen opgeleverd, maar ik moest noodgedwongen een ander zoeken toen. En net als jouw ervaring met jouw hond nu, kwam Kevin met een soort trauma terug. Nogal onbereikbaar, angstig en down. Ik wil niet weten wat ze met hem gedaan heeft, want dat had ik nog nooit eerder meegemaakt. Normaal gesproken was hij heel erg hyper, vrolijk en blij met zijn nieuwe korte jasje.

Ik laat mijn honden niet zomaar meer achter, alleen als ik zeker weet dat er goed met ze om wordt gegaan.

[Marlieke met Boris]

ik weet niet hoe het bij maltezers zit, maar Boris vond er ook niks aan bij de trimsalon en daarom heb ik het mezelf aangeleerd en ik kan Boris nu prima zelf trimmen. Het is nog eens goed voor de band onderling, en ik vind het ook erg leuk om te doen... ik weet niet hoe moeilijk maltezers te trimmen zijn?
voor cockers zijn er heel wat schema's, met fotos en vragen aan mensen met verstand van zaken is het mij dus gelukt (ohja, wel zelf materialen aan moeten schaffen, maar dat haal ik er makkelijk uit, als je weet dat cockers om de 3 a 4 maanden naar de trimster moeten_

[ranetje]

Twee van mijn teckels moesten getrimd worden.
Na een trimbeurt zaten ze dan woedend naar me te loeren van onder de salontafel.
En als ik zei hoe mooi ze waren begonnen ze nog te grommen ook
De volgende dag was het dan weer over.

Zeker bij de tweede teckel wist ik dat hij uitstekend werd behandeld.
Maar hij was moeilijk te plukken, dus een echt feestje was het niet voor hem.

Geruststellen zou ik ook niet doen.

Ik pluk Rana en Ita nu eigenlijk meestal zelf.

[Lieke67]

Ja nou ja dat geruststellen beschrijf ik blijkbaar verkeerd.
Ik breng haar er vrolijk en optimistisch heen hoor en als ze weer thuis is doe ik heel blij en zeg dat ze weer heel mooi is enzo. Dat bedoel ik eigenlijk meer met geruststellen. Ik weet dat je niet zielig moet gaan praten, dan bevestig je haar angst.
Ze moest geschoren omdat ze nogal wat klitten bij haar poten had die er niet meer uit te kammen waren (met die sneeuw ontstaan).
Verder is Jonna een hondje wat niet makkelijk te kammen en te knippen is, ook door mijzelf niet.
Voor de schaar is ze bang, als ik als eens wat haartjes weg wil knippen moet iemand anders haar in de houdgreep houden..
Kammen vindt ze dan nog wel fijn, alleen bij haar pootjes niet. In bad is ze ook wel gewend.
Het zijn twee verschillende salons waar ze is geweest en beide keren dezelfde ervaring.. Op zich hele aardige dames hoor die heel lief tegen haar waren en waarbij ik niethet gevoel had dat ze rare dingen zouden gaan doen ofzo.
Ik denk zelf dat Jonna het gewoon als heel angstig ervaart om zo vastgebonden te moeten zijn zodat ze geen kant op kan. Tenminste ik kan me zo voorstellen dat dat gebeurt.
Ik heb wel eens geprobeerd om haar zelf wat bij te houden maar ben daar totaal niet handig in, dan zou ikecht een cursus moeten gaan volgen anders wordt het hakwerk bij mij..
Ze moet ook om de drie/vier maanden naar de trimster als ik het een beetje makkelijk wil houden.

[Maeve]

Ach wat balen voor jullie. Het vervelende is dat juist een hondje zoals jij Jonna omschrijft (angstig, moet vastgehouden worden) nog meer vastgemaakt moet worden dan een hondje dat gewoon rustig op tafel staat. Ze zou bijvoorbeeld ook een buikband om moeten om te voorkomen dat ze van tafel wandelt, wat ze ook als niet prettig kan ervaren. Kan je niet zelf een beetje met haar oefenen met de schaar enzo? Dus gewoon er voor gaan zitten, veeeeel koekjes geven en ondertussen heel rustig eens hier en daar knippen met de schaar. Zodat het dus een prettige ervaring word. En dan mischien de trimmer ook een zak koekjes in haar hand duwen die ze Jonna tussen door kan voeren.

[Rosita Compagner]

Ah, klinkt als een jongedame die ietwat gefrustreerd is omdat ze haar zin niet kreeg? 3 a 4 maanden is een maximum tijd om tussen de trimbeurten te hebben. Zolang zij zich zo moeilijk gedraagt zou ik haar zeker vaker naar de salon brengen. Van mij mag je dan ook gerust aan borstelbeurtjes om de 2 weken denken. Iedere zes weken een bad en knipbeurt past ook beter bij jouw verhaal.

Daarnaast zelf nog eens een borstel- en kamcursusje samen met de trimster doen en je bent alweer een stuk verder op streek.

Voor maltezers bestaat 'ik-heb-het-liever-niet-dat-je-m'n-poten-kamt' niet, daar moet je heel hard op trainen want dit soort gedragingen gaan niet over maar worden alleen maar erger. Da's naar voor iedereen die er mee te maken heeft en vooral naar voor Jonna zelf.

[Fin]

Twee van mijn teckels moesten getrimd worden.
Na een trimbeurt zaten ze dan woedend naar me te loeren van onder de salontafel.
En als ik zei hoe mooi ze waren begonnen ze nog te grommen ook
De volgende dag was het dan weer over.

Zeker bij de tweede teckel wist ik dat hij uitstekend werd behandeld.
Maar hij was moeilijk te plukken, dus een echt feestje was het niet voor hem.

Geruststellen zou ik ook niet doen.

Ik pluk Rana en Ita nu eigenlijk meestal zelf.

En toch, ik prijs me gelukkig dat ik geen honden heb die getrimd moeten worden want anders was het, boek mee, en wachten tot het trimmen klaar is. Ik geef mijn honden zo min mogelijk uit handen.

[Inge]

Snoepie bibberde ook altijd als een rietje, maar dat kwam gewoon omdat ze het over zich heen moest laten komen en niet onder het trimmen uit kon komen.
Anita kwam bij ons aan huis trimmen, dus we waren er altijd bij en wisten dus zeker dat Anita niets deed wat wij niet wilden. Bij Snoepie dus aanstellerij...eenmaal klaar racede ze altijd een rondje en was Anita weer leuk.

[hercujess]

Ik ben er niet bij geweest, dus ik kan er niet over oordelen, maar ik ga mee in Rosita's advies. Klinkt als een hondje dat haar zin niet krijgt (lees: ze vindt het niet leuk, maar het moet toch). Sommige honden kunnen er op tafel echt een drama van maken en als ze thuis al moeilijk doet met het kammen van haar pootjes, hoe zal dat dan zijn als ze op de tafel staat bij een vreemde, die ze ook nog eens moet scheren, knippen, nagels knippen, etc...

[Liesbeth]

Luuk en Tessa zijn beiden opgegroeid bij mensen die hun (en andere) honden ook kamden/trimden op de tafel. Beiden hadden moeite met borstelen en kammen door mij. Poten, ...............afblijven . Baard, ............moet dat nou. Staart, ................. daar ga ik liever op zitten dan dat jij daar aan mag komen . Trimmer, :N: .
Ik borstel ze lekker languit op de bank in alle rust en ik mag Luuk nu ook zijn staart kammen en aan zijn voeten komen. Tessa was/is daar ietsjes makkelijker in, poten waren wat lastig.
Tuurlijk, ik had mijn zin door kunnen drijven en ze kunnen dwingen om eea te ondergaan, maar ik vind het belangrijker dat zowel mijn honden als ik zo'n borstelbeurt gewoon ontspannend vinden. Inmiddels vinden ze het beiden best dat ik overal aan hun lichaam zit en dat was in het begin echt wel anders.
Opvallend is ook dat Luuk en Tessa beiden stukken makkelijker zijn geworden bij de trimmer in vergelijking met de eerste keren dat ik daar kwam. Ze zijn echt minder gespannen.

[Rosita Compagner]

Ik denk dat en/en ook kan, Liesbeth? Mijn honden hebben echt niet met lieve broodjes en koekjes geleerd om op tafel te blijven en zich dingen te laten welgevallen. Daar hebben ze namelijk teveel haar voor. Ze springen echter allemaal wel zelf op tafel (ook als ze niet aan de beurt zijn ) en liggen te slapen tijden borstel/föhnbeurten.

Hahaha, op het Animal Event dachten ze zelfs dat mijn honden 'dood' waren, zo braafjes lagen ze op hun zij op tafel.

[Hanneke2]

Twee van mijn teckels moesten getrimd worden.
Na een trimbeurt zaten ze dan woedend naar me te loeren van onder de salontafel.
En als ik zei hoe mooi ze waren begonnen ze nog te grommen ook
De volgende dag was het dan weer over.

Zeker bij de tweede teckel wist ik dat hij uitstekend werd behandeld.
Maar hij was moeilijk te plukken, dus een echt feestje was het niet voor hem.

Geruststellen zou ik ook niet doen.

Ik pluk Rana en Ita nu eigenlijk meestal zelf.

En toch, ik prijs me gelukkig dat ik geen honden heb die getrimd moeten worden want anders was het, boek mee, en wachten tot het trimmen klaar is. Ik geef mijn honden zo min mogelijk uit handen.

Ik ook hoor. Doet u mij de volgende keer ook maar weer een korthaar. Okee, je hele huis ligt af en toe onder de haren, maar ik vind het niks, dat trimmen. Alleen al die verhalen van een nagel te kort knippen en de boel dan dichtbranden. Ik denk dat ik heel akelig zou reageren.

Mocht ik ooit eens per ongeluk een lang- of ruwhaarhond in huis halen, dan ga ik zelf wel oefenen met een schaar en een hoop koekies. Dat het er niet uit ziet, jammer dan, maar ik pleurde mijn kinders ook niet bij de eerste de beste tandarts om dan zelf effe te gaan shoppen. Vertrouwen en veiligheid is iets heel kwetsbaars, en ik laat mijn honden niet verkloten door een rotte DA of door zo'n wannabee kapper. (Sorry goeie trimmers.)

[Liesbeth]

Ik denk dat en/en ook kan, Liesbeth? Mijn honden hebben echt niet met lieve broodjes en koekjes geleerd om op tafel te blijven en zich dingen te laten welgevallen. Daar hebben ze namelijk teveel haar voor. Ze springen echter allemaal wel zelf op tafel (ook als ze niet aan de beurt zijn ) en liggen te slapen tijden borstel/föhnbeurten.

Hahaha, op het Animal Event dachten ze zelfs dat mijn honden 'dood' waren, zo braafjes lagen ze op hun zij op tafel.

Tuurlijk kan en/en. Ik ben zelf vrij doortastend en duidelijk naar mijn honden. Ik wens geen gezeik, maar als ik merk dat ze ergens echt moeite mee hebben dan doe ik een stap terug. Dan maar de wat langere weg. Toen Luuk hier kwam had hij echt veel moeite met borstelen en aanraken en zeker op tafel. Door hem languit op de bank te borstelen heeft hij weer meer vertrouwen gekregen, ook op de tafel.

Maar als ik het goed begrijp mogen jouw honden bij jou languit gaan op de tafel tijdens het borstelen. Hoe doe je dat met andermans honden die getrimd moeten worden? Mogen die ook lekker uitzakken?? Dat heb ik dus nog niet mee gemaakt bij trimmers.

Maar dan terugkomend op mijn ervaring met Kevin. Hij was al regelmatig geplukt en geschoren door een trimster hier in de buurt. De eerste keren ben ik er bij gebleven, daarna niet meer (geen probleem). Dat ging heel goed, Kevin was iedere keer heel vrolijk en blij dat hij een zomertenue had. Helaas moest zij stoppen en was ik op zoek naar een ander. Diegene die ik toen had gekozen wilde liever niet dat ik er bij bleef. Dat vond ik toen geen probleem, Kevin was het tenslotte gewent om getrimd te worden . Maar toen ik Kevin ophaalde was hij heel bedrukt, slecht bereikbaar en het heeft 2 dagen geduurd voor hij weer zichzelf was.
Daarna een ander gevonden waarbij ik wel mocht blijven en bij haar was hij weer de hond die ik kende. Na een paar keer heb ik hem daar ook weer met een gerust hart achtergelaten.
Door die ene ervaring heb ik dus weinig vertrouwen in trimmers waar ik niet mag toekijken.

[twinkeltje]

Happy van mij die werd ook ziek van de trimster lag niet aan de trimster maar in begin ging ze bijna van alle dingen aan de race was ze veel ziek de eerste 2 tot 3 jaar toen ben ik het zelf gaan doen en zo gelaten
nu ik reuma heb vind ik het wel balen ik haar alsnog niet heb laten wennen

[bouvierpoedel]

Ja nou ja dat geruststellen beschrijf ik blijkbaar verkeerd.
Ik breng haar er vrolijk en optimistisch heen hoor en als ze weer thuis is doe ik heel blij en zeg dat ze weer heel mooi is enzo. Dat bedoel ik eigenlijk meer met geruststellen. Ik weet dat je niet zielig moet gaan praten, dan bevestig je haar angst.
Ze moest geschoren omdat ze nogal wat klitten bij haar poten had die er niet meer uit te kammen waren (met die sneeuw ontstaan).
Verder is Jonna een hondje wat niet makkelijk te kammen en te knippen is, ook door mijzelf niet.
Voor de schaar is ze bang, als ik als eens wat haartjes weg wil knippen moet iemand anders haar in de houdgreep houden..
Kammen vindt ze dan nog wel fijn, alleen bij haar pootjes niet. In bad is ze ook wel gewend.
Het zijn twee verschillende salons waar ze is geweest en beide keren dezelfde ervaring.. Op zich hele aardige dames hoor die heel lief tegen haar waren en waarbij ik niethet gevoel had dat ze rare dingen zouden gaan doen ofzo.
Ik denk zelf dat Jonna het gewoon als heel angstig ervaart om zo vastgebonden te moeten zijn zodat ze geen kant op kan. Tenminste ik kan me zo voorstellen dat dat gebeurt.
Ik heb wel eens geprobeerd om haar zelf wat bij te houden maar ben daar totaal niet handig in, dan zou ikecht een cursus moeten gaan volgen anders wordt het hakwerk bij mij..
Ze moet ook om de drie/vier maanden naar de trimster als ik het een beetje makkelijk wil houden.

Beetje jammer dat je zelf heel veel dingen hebt laten liggen mbt het opvoeden van je hond en de vachtverzorging daarvan.
En de trimster nu de schuld krijgt dat jouw hond een trauma heeft.
Trauma vind ik ook zoiets dramatiesch wat te pas en onpas word geroepen.
Geloof in je hondje zijn geval , een deukje heeft opgelopen in zijn verwende ego.
Ja en wat er al gezegt werd kunnen Maltezers vreselijke drama queens zijn.

[twinkeltje]

mijn Maltezer is toch echt geen Maltezers zo relaxt als wat

[bouvierpoedel]

mijn Maltezer is toch echt geen Maltezers zo relaxt als wat

Hij heeft alleen last van leegloop.

[twinkeltje]

mijn Maltezer is toch echt geen Maltezers zo relaxt als wat

Hij heeft alleen last van leegloop.

ze en dat was de eerste paar jaar maar nu is ze 10

[bouvierpoedel]

De juiste maat kurk voor haar gevonden.??

[twinkeltje]

ja zo iets en als ze buiten is trekken we hem eruit zakje eronder en klaar

[blacky]

Ook hier twee zeurpieten. Heb een trimtafel aangeschaft en nu gaat het veel beter. Hoef nu de hond niet meer te draaien maar ik loop om hem heen. Ook kan ik hem vastzetten om zijn broek te kunnen kammen. Het werkt echt heel fijn. En ook mijn honden gaan er bij liggen. Ik begin nl. bij de poten en werk zo naar boven. En soms zitten ze erg vol en dan doe ik ze de volgende dag vanaf de rug naar de poten maar altijd liggend op een zij.

[mwillow]

Maar dan terugkomend op mijn ervaring met Kevin. Hij was al regelmatig geplukt en geschoren door een trimster hier in de buurt. De eerste keren ben ik er bij gebleven, daarna niet meer (geen probleem). Dat ging heel goed, Kevin was iedere keer heel vrolijk en blij dat hij een zomertenue had. Helaas moest zij stoppen en was ik op zoek naar een ander. Diegene die ik toen had gekozen wilde liever niet dat ik er bij bleef. Dat vond ik toen geen probleem, Kevin was het tenslotte gewent om getrimd te worden . Maar toen ik Kevin ophaalde was hij heel bedrukt, slecht bereikbaar en het heeft 2 dagen geduurd voor hij weer zichzelf was.
Daarna een ander gevonden waarbij ik wel mocht blijven en bij haar was hij weer de hond die ik kende. Na een paar keer heb ik hem daar ook weer met een gerust hart achtergelaten.
Door die ene ervaring heb ik dus weinig vertrouwen in trimmers waar ik niet mag toekijken.

Whooper van mij is extreem bang op de tafel. Voordat we naar de trimmer moeten, weet hij al precies hoe laat het is. Hij is geen zeikerd, hij is gewoon bang. Zonder morren ondergaat hij de behandeling, maar trilt als een rietje en verzet op de tafel geen poot meer. Mijn honden doe ik deels zelf en besteedde ik sinds een aantal jaar uit aan een fijne trimster die ontzettend goed met Whooper was. Als ik ook maar enig idee had dat hij er bedompt vandaan kwam, was dat de laatste keer dat hij er geweest was. Helaas ook een nieuwe trimster moeten zoeken de afgelopen keer. Qua trimwerk volledig verknald, maar qua omgang zat dat wel snor. Toekijken ben ik niet zo'n type voor, aangezien ik er vanuit ga dat 'men' weet wat ze doen. Daar kom ik ook van terug. In juni gaan de honden naar een trimsalon tevens goldenfokker en daar blijf ik wel bij. Zo'n autorit is niet prettig met hem, maar er zit niets anders op.

Wat de Malteser van TS betreft; toen ik stage liep bij een trimsalon jaren geleden, heb ik heel wat van die hondjes moeten doen. De meesten waren notoire rotzakkies, die bij het minste geringste in je handen beten. Het zijn ook die hondjes die volledig onder de klit zitten en duidelijk niet gewend waren om regelmatig op een tafel geborsteld te worden. Dat is zonde, want ze hebben nu eenmaal een vacht die veel onderhoud vergt.

[Bons]

Twee van mijn teckels moesten getrimd worden.
Na een trimbeurt zaten ze dan woedend naar me te loeren van onder de salontafel.
En als ik zei hoe mooi ze waren begonnen ze nog te grommen ook

Hahaha

[twinkeltje]

vind ik ook omdat het een klein harig ras is gaat mens als snel er vanuit dat het kleine verwende keffers zijn
zo drama queueën zijn Maltezer juist helemaal niet toch

[Tiny]

Beau en Jeda gaan iedere drie maanden naar de trimster, op de heenweg voel ik de oogjes in mijn rug prikken alsof ik ze aan de eerste de beste boom ga binden. Eenmaal daar is Jeda het eerste in de wasbak en kijkt Beau de koekjes uit de pot. Als ze met de een bezig is krijgt de ander een kluifje, en mocht Jeda op de een of andere manier het zo zat zijn begint ze gewoon met Beau en gaat later verder met haar. Bij het ophalen lopen ze gewoon in de ruimte los en klooien wat met elkaar of soesen wat. Ik heb het geluk dat zij een weiland als achtertuin heeft want daar gooi ik ze gelijk los om de energie en eventuele spanning eruit te gooien. Ik neem dan ook nooit schone hondjes mee naar huis na een trimbeurt