Ik was haar aan het aaien en hield dus lange haren in mijn handen. Tijd om te plukken dus. En jeetje, wat is dat lollig werk.
Ik pluk haar dus dat het een lieve lust is en kennelijk vindt ze het heel prettig want ze gaat er helemaal voor zitten met een verzaligde grijns om haar bekkie heen. Even een vraagje tussendoor: jeukt het soms, die dode haren?
Enfin, na enkele dagen vlijtig plukken, heeft ze een dunne langharige strook van haar nek tot haar staartwortel over. De haren daar zitten nogal vast. Of ik durf niet te hard te trekken, dat kan ook. Of, derde mogelijkheid: horen die haren daar lang te zijn?
Het ziet er wel gek uit. Ik heb trouwens haar snor ook geprobeerd te fatsoeneren door het bij te knippen. Maar de aap wilde niet stilzitten met een schaar zo dicht bij haar bek, dus ik ben bang dat die snor er nogal rafelig uitziet.
't Is wel wennen, zo'n heel andere vacht dan die langharige mormels van me.



