Ik was nog maar de Steenweg opgereden of ik zag in de verre verte een bult op de weg...op slag wist ik het...Het was Chico die daar dood lag op de rijweg.
Ik begon langszaam te vertragen en hoopte nog zo dat hij het niet zou zijn...
Het was afschuwelijk...slechts een gedeelte lag er nog... Ik werd bijna misselijk...
Ik kwam bijna tot stilstand en zette de gevarendriehoek aan...je kon niet doorrijden zonder over hem heen te rijden en dat... NOOIT.
Ik belde snel naar een vriendin opdat ze de eigenaar zou verwittigen en zelf probeerde ik de Politie te bereiken opdat ze de resten van Chico's lichaam van de baan zouden verwijderen...zo dicht bij een bocht zou het ook nog een gevaar op de weg betekenen.
Eens de Politie verwittigd die een patrouille stuurden werd ik gebeld door de eigenaar van Chico. Ik vertelde hem waar Chico lag en brulde hem toe wat voor een *yx%**** hij was.
Ja laten we toch even niet vergeten....
*dat ik in december mijn eigen leven op t spel zette om Chico van diezelfde drukke nationale weg te redden
*dat ik de dag verbracht om een oplossing te vinden
*dat ik uiteindelijk zijn baasje vond die echter zijn werk niet wilde verlaten om de hond te komen ophalen
*dat ik via diverse wegen een adoptiefamilie voor de hond trachtte te vinden
*dat ik die familie vond, maar de eigenaar vond 15 minuten extra rijden om zijn hond te zien al te ver
*dat ik zelfs mensen had in Ndl. die Chico wilden laten overkomen...ook dat weigerde de eigenaar
Chico kon een prachtig leven tegemoet...
Daarentegen hield Chico's eigenaar hem op een onbebouwd stuk terrein als waakhond...wat Chico echt niet was...
Ik ben zo razend & tegelijk zo triest.
Vaarwel Chico, ik zal je missen, je verdiende dit niet
Meer foto's op FB of t blog.
[/url]
