Tja, ik lees hier anders vaak genoeg dat je de hond bij een baby altijd overal bij moet betrekkenCleva schreef:Voor zover je van ouders kunt spreken. Wat moet die hond bij een baby van een week oud?Nanna schreef: Ik vind het overigens 100% de schuld van de ouders, voor zover je van schuld kunt spreken.
renee-uk schreef:ik ook niet, zeker niet als ze daar 4 maanden na dato eens mee komen.Podenji schreef:ik geloof geen snars van dit verhaal
het sensatiegehalte is toch hoog genoeg voor onmiddellijke publicatie lijkt me
Correctie, Nanna komt daar 4 maanden na dato mee
Dat zullen zij zich ongetwijfeld ook wel beseffencorina schreef: In mijn ogen ook 100% schuld bij de ouders. Snap niet dat die ouders niet beter opgelet hebben. Wat het overigens niet minder verdrietig maakt!
Dit dus. Niemand die zegt dat de jack en baby alleen warenNanna schreef:Maar wie zegt dat ze alleen waren met elkaar?blaf schreef:Inderdaad. Je kunt een dier niet alleen laten met een jong kind. Beide kunnen onvoorspelbaar reageren en de ander pijn doen. Ook onbedoeld.Cleva schreef:Wat moet die hond bij een baby van een week oud?
Misschien ging het fotomodel wel net beeldig met baby op de bank zat waar Hussie ook zat. En dan is een simpel HAP voldoende hoor.
primera schreef:En niet elke klapkaak is zo, die worden toch ook met naam genoemd? De meeste JR's die ik ken kunnen niet bij te jonge kinderen.Annamaria81 schreef: Ik vind het trouwens ook schandalig dat ze het afgeven op het ras want niet elke JR is zo.
Klopt denk ik ook wel hoor. Toen Nell hier kwam liepen de oudste 2 al en hoefde we eigenlijk niet echt "bang" te zijn. Bij Zoe (de jongste van nu 5) was dat toch echt wel anders. Gelijk vanaf het moment dat wij met haar uit het ziekenhuis kwamen wilde ze er met alle geweld bij. We waren weliswaar niet bang dat ze haar iets "aan" zou doen, maar dat zenuwachtige gedoe (wat voor ons maar al te bekend is) zeker als ze ook nog eens geluid maakte blieft ik toch echt niet dus helaas voor Nell zat zij in die begin periode redelijk vaak in de bench of op het balkon.
We hebben het wel eens geprobeerd hoor. Dan zat ik met haar op de bank en mocht Nell ook op de bank maar ze wilde dan gewoon met alle geweld over mijn arm heen (die hield ik er constant tussen) om bij haar te komen en had ze dat niet gedaan, zou ze gewoon rustig naast me hebben gelegen zou het heel anders zijn gegaan.
Ze zou haar zeer waarschijnlijk niks aangedaan hebben hoor, maar ik wilde het risico op wat dan ook toch echt niet lopen
Later toen ze bijv. in haar schommelding zat was haar interesse al een stuk minder, ze was inmiddels dusdang "vertrouwd" dat als ze Zoe al aandacht gaf, dat in de vorm was van een lik over haar voeten, of nog later haar wegduwen in haar loopstoel
Syll (jack van mijn moeder) daarentegen was totaal anders. Die lag naast haar alsof ze haar beschermde, die is in tegenstelling tot Nell heel anders. Niet wild, zenuwachtig niks. Bell (andere van moeders) ook niet, maar die had dan ook totaal geen aandacht voor haar, die bleef haar gewoon echt zelf uit de buurt in die periode.
Er valt doorgaans niks van te zeggen. Je weet als baasje zijnde doorgaans toch echt wel wat voor hond je rond hebt lopen. En een hond als Nell zou ik er dus zeker niet bijlaten, en kostte wat kost bij haar vandaan houden, maar een hond als Syll bijvoorbeeld , ja, denk dat je er dan misschien wat minder op gefixeerd zou zijn deze uit elkaar te houden terwijl het natuurlijk altijd kan gebeuren dat de hond ineens uithaalt.
Wat er hier is gebeurd is gewoon ontzettend tragisch, en wie er "schuld" heeft doet er niet toe. Moeder is haar kind kwijt, grootouders zijn hun kleinkind kwijt. Hond heeft een spuitje gehad.
edit:
Ja waarom eigenlijk niet? Gewoon, daarom eigenlijk niet.Cleva schreef:Waarom eigenlijk niet?Dit kan bovenstaande kan niemand voor zijn
Misschien wel omdat een mens een mens is en mensen nu eenmaal wel eens fouten (inschattingen) maken, en dus niet feilloos zijn
Hoe kan het dat mensen nog steeds elk jaar hun kind kwijt raken doordat ze het in de auto laten zitten
Hoe kan het dat ouders nog steeds elk jaar hun kind tijdens een uitje naar het strand kwijtraken
Een ongeluk (understatement) zit nog steeds in een heel, heel klein hoekje





